Still Monster ~Sunki

2.

Haftalar önce

Riki bugün havasındaydı, kelebekler uçuşuyordu karnında. Ve hiç olmadığı kadar neşeli hissediyordu. Bu yüzden hemen Sunoo'yu aradı sehpanın üzerinden aldığı telefonu ile.

"Sunoo'm günaydın. Bugün çok mutluyum, umarım sende öylesindir."

"Günaydın Riki. Mutluyum, hiç olmadığım kadar, çünkü en sevdiğim insan bugün çok mutluymuş."

"Konuşurken bile ağzından çok güzel sözler çıkıyor Sunoo. Dudakların o yüzden bu kadar ilginç, ve mükemmeller."

"Teşekkür ederim Riki. Sende mükemmelsin."

"Ekran başında utancından yok olduğunu düşünüyorum. Yanılıyor olamam değil mi?"

"Hayır hayır alakası yok."

"Peki, öyle diyorsan öyledir Sunoo'm. Şu an müsait misin? Evime gelsene biraz sohbet edelim."

"Aslında müsaitim ama evden zaten sıkıldım. Dışarı çıksak olur mu? Hava almak istiyorum."

"Sen istersin de olmaz mı sevgilim? Tabii ki dışarı çıkalım. Hazırlan  ve evin önüne çık, seni oradan alacağım."

"Tamamdır Riki teşekkürler."

"Rica ederim biriciğim. Seni seviyorum."

"Ben de seni seviyorum Riki."

Riki montunu alıp dışarı çıkmıştı, 10 dakika yürüdükten sonra Sunoo'nun evinin önüne geldi ve onu beklemeye başladı. Sunoo ise 2 dakika sonra evden çıkıp Riki'nin yanına geldi. Ve el ele tutuşup yürümeye başladılar.

"Sunoo neden bu kadar güzelsin? Sana hayranım. Gözlerin ve dudakların ahenk içinde dans ediyor gibi."

"Riki bende sana hayranım. O güzel saçların beni eritiyor ve kalbim çıkacakmış gibi düşünüyorum."

"Demek öyle, miniğim ne güzelde iltifat edermiş."

Bu güzel sözleri birbirlerine şiir gibi sıralayan Riki ve Sunoo hafif esen rüzgarın esintisiyle tekrar el ele tutup yürümeye başladılar. Riki Sunoo'yu ıssız ve güzel görünen her zaman gittikleri sahil kenarına götürdü.

"Gün batımı çok güzel değil mi Sunoo? Senin gibi. Benim ışığım ve güneşimsin."

"Peki ya bir gün batarsam Riki? Karanlığa hapsolursan ve sonsuza kadar oradan çıkamazsan ne yapacaksın?"

"Emin ol Sunoo asla batmayacaksın. Şayet bir gün batarsan bile şunu hatırla. Hiçbir karanlık sonsuz değildir."

İkili biraz daha konuştuktan sonra karanlıkta eve doğru yürümeye başladılar. Riki elini Sunoo'nun beline koymuştu, Sunoo ise karşılık olarak Riki'nin ellerini tutmuştu. Sessiz bir şekilde yürüdüler Sunoo'nun evine varana kadar.

"Görüşürüz Sunoo'm."

"Görüşürüz Riki, teşekkür ederim bana bu kadar güzel ve anlamlı bir gün sunduğun için."

"Her zaman, her dakika ve her saniye sana minnettarım Sunoo. Beni hayata tekrar bağladığın için."

Artık ayrılmışlardı, Riki Sunoo'yu evine bıraktı ve karanlıkta yürümeye başladı. Mutluydu ve sevildiğini hissetmek çok güzeldi. Belki de hiç ayrılmayacaklardı. Birbirlerini çok seven saf ve masum çocuklar.