Still Monster ~Sunki

10. FİNAL

Riki
Sunoo sana bir şans daha vermemi istiyor musun?

Sunoo
Gerçekten mi Riki?

Riki
Evet miniğim. Gerçekten.
Biliyorum her şeyi anlatmak istiyorsun.
Yanıma gel konuşalım birlikte, bana anlat istediğin ve bildiğin her şeyi.

Sunoo
Çok teşekkür ederim Riki.
Hemen hazırlanıp geliyorum.

Sunoo Riki'ye attığı mesaj ile hemen kıyafetlerini değiştirip. Evden çıktı sevinçten ağlamaya başladı. Resmen her şey eskiye dönmüş gibiydi. 10 dakika yürüme mesafesi olan evi 5 dakikada koşarak bitirmiş ve Riki'nin evinin önüne gelmişti.

Geldiği gibi zile bastı Sunoo. Kapıyı ise sıcacık bir gülümseme ile Riki açtı.
Sunoo kapıyı açan Riki'ye hemen sarıldı ve gülmeye başladı.

"Hoşgeldin Sunoo'm."

"Teşekkür ederim Riki."

İkili içeri girdi ve oturdular. Sonrasında sohbete başladılar.

"Görüşmeyeli nasılsın Sunoo?"

"Çok iyiyim Riki. Ya sen?"

"Bende iyiyim hatta çok iyi. Neyse boşver şimdi iyi olup olmamı Sunghoon sana neler söyledi?"

Sunoo'nun gözleri Riki'nin bunu söylemesi ile dolmuştu ve ağlamaya başladı.

"Ama ağlama miniğim. Rahatla sadece. Bak yanındayım senin."

"Riki Sunhoon bana şunları anlattı:
Beni uzun zamandan beri sevdiğini, ve her özelliğimi bildiğini söyledi. Tam bana açılacağı sırada seninle tanışmışım, bu yüzden bana söyleyememiş. Sonrasında bizim nerede yaşadığımızı falan bulmuş. Amacı sadece bizi bozmakmış.

Sen her zaman haklıymışsın. Doğruları söylemişsin. Keşke sana başından beri inansaydım Riki. Çok pişmanım."

"Yaa demek çok pişmansın Sunoo. Beni takip etsene sana bir şey göstereceğim."

"Peki."

Riki Sunoo'yu odasına götürdü. Odası karanlıktı ve havasızdı. Sonrasında yatağına uzandı Riki. Aniden kahkaha atmaya başladı. Ve yattığı pozisyondan kalkıp oturdu. Sunoo biraz garip oldu onun kahkahasını duyunca.

"Sunoo sana ne söylediklerimi hatırlıyor musun?"

"Hangisinden bahsediyorsun Riki?"

"Pişman olacaksın. Ama çok geçmiş olacak. Hatırladın mı bu kelimeleri mi?"

"Evet ama-"

"Neden bana güvenip buraya geldin. O kadar aptal mısın? Her neyse sonuçta çıkamazsın buradan."

"Riki ne saçmalıyorsun?"

Riki ayağa kalkıp Sunoo'ya doğru yürüdü. Sunoo ise yavaş adımlarla geriye doğru gidiyordu. Ve korkuyordu.

"Riki özür dile-"

"Konuşma Sunoo, işe yaramayacak."

Riki Sunoo'yu kolundan sert bir şekilde tutup bodrum katına götürdü. Karanlık ve soğuktu.

"Riki neden böyle yapıyorsun? Özür diledim."

"Sunoo kapa çeneni artık."

"Şimdi sessiz ol ve beni dinle."

Riki Sunoo'yu sandalyeye oturtup kendini dinlemesi için uyarı verdi.

"Sunoo bu gördüğün perdenin arkasında ne var biliyor musun?"

"Hayır."

"Görmek istiyor musun peki?"

Riki eli ile açtı en az oda kadar siyah olan perdeyi. Açar açmaz orada yatan cansız bir beden gördü Sunoo.

"Riki ne yaptın sen?"

"Hiçbir şey Sunoo. Sadece Sunghoon'u öldürdüm. Kötü bir şey mi yaptım?"

"Riki delirdin mi sen?"

Sunoo bedeni görür görmez ağlamaya başladı. Riki Sunghoon'u öldürmüştü.

"Neden, bunu neden yaptın."

"Sevmiyordum Sunghoon'u. Seninle mesajlaşırken onu ben kontrol ettim. Mesajların hiçbirini o yazmadı ben yazdım. Sonra onu elimdeki silah ile tek seferde öldürdüm. Çok mu kötü yaptım? Bence gayet zevkliydi. Şimdi sıra sende Sunoo."

"Riki sen çok zalim ve vicdansız birisin. Masum birini neden öldürdün?"

"Ya onları anlattım ama kaç kez daha söyleyeceğim? Sunghoon'u öldürdüm çünkü onu sevmiyordum. Sana ise söylemiştim ve haklı çıktım. Her şeyi sen yaptın. Senin yüzünden her şey."

"Nefret ediyorum senden Riki. O kadar kötü biri değildin sen."

"Bunu sen yaptın Sunoo. Neyse uzatmak istemiyorum. Seni öldüreceğim şimdi. Neyle öldürsem?

Silahla mi vursam? Bıçaklasam mı? Aç mı bıraksam? Hangisini seçersin?"

"Sadece kurtulmak istiyorum."

"Buldum. Boğsam ne olur ki? Bence çok güzel olur değil mi miniğim?"

Sunoo ağlıyor ve yalvarıyordu Rikiye. Ama nâfile Riki ellerine siyah eldivenlerini taktı ve Sunoo'ya doğru yürüdü. Onu omuzlarından tutup yere çökmesini sağladı.

"Artık ağlama Sunoo. Yakında kurtulacaksın."

Riki eli ile Sunoo'nun ağzına bastırdı. Tam tamına 2 dakika boyunca elini hiç çekmeden Sunoo'ya bunu yaptı. Son gördüğü şeyler çaresiz, masum, ve pişman gözlerdi.

Sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi
duygusuz gözlerle bakıyordun bana.

Senin yanımda olmadığın her gece
Korkutuyor beni.

Sen yaralarla dolu benliğimi
Kurtarabilecek tek kişiydin.

Sen yokken bu anlamsız
Karanlıkla boğuşuyorum miniğim.

Bir canavara dönmüş olsam da
Yine affeder miydin beni Sunoo?