maatje tuurlijk ben je hier veilig

deel 12

7 maart 2022

Lieke:

Ik loop naar boven om Matthy uit bed te halen. De jongens zijn naar school en Raoul is lunch aan t maken. Van hem heb ik begrepen dat t weer goed zit tussen hun, maar ik weet t niet. Matthy doet alsnog een beetje bang in de buurt van Raoul. "Maatje word je wakker" zeg ik en wrijf over zn arm. Hij kreunt en draait zich met zn rug naar me toe. "Maatje t is bijna 12 uur. Je hebt genoeg geslapen" zeg ik en schud hem een beetje door elkaar. Hij kreunt en rekt zich uit. Als hij zich weer omdraait, opent hij zn ogen. "Hey maatje, lekker geslapen" zeg ik. Hij knikt en gaat rechtop zitten. Hierdoor zie ik zn blauwe plek. Hij is al iets minder, maar ziet er nogsteeds niet goed uit. "Gaat ie wel" vraag ik. Hij knikt en staat op uit bed. Hij grijpt een trui uit de kast en trekt hem aan. Met een rotvaart loopt hij naar beneden. Ik hoor de deur met een knal dicht gaan. Ik loop naar beneden en tref Matthy aan op de bank, met Raoul die naast hem wilt gaan zitten. Matthy duwt hem weg. "Hey wat is er" vraag ik. Hij negeert me en gaat liggen. "Wanneer komt Rob" vraagt hij zacht. "Hij is over 2 uurtjes uit, dus denk pas rond half 3" zeg ik. Hij knikt en kijkt weer voor zich uit. Ik loop naar Raoul die weer naar de keuken was gegaan en help hem met t klaarmaken van t eten. "Roel ik vertrouw t niet. Er is iets met hem, maar wat" zeg ik. "Ik weet t niet schat, maar haper er niet te veel op, want dan krijg je t al helemaal niet uit hem" zegt hij en drukt kort zn lippen op de mijne. Ik knik en met t eten lopen we naar de woonkamer, waar Matthy niet meer zit.

Robbie:

Ik zit in de kantine op school als ik een berichtje krijg van Matthy. Robbie alsjeblieft kom naar buiten ik heb je nodig. Ik zeg tegen Koen en Milo dat ik even wegga. Ze knikken en ik loop met mn tas op mn rug naar buiten. Ik zie Matthy zitten op t bankje. Ik leg mn tas neer en ga naast hem zitten. "Hey wat is er, hoef je niet bij Liek en Roel te zijn" zeg ik. Hij negeert me en komt meteen op mn schoot zitten. "Hey wat is er" vraag ik. "Ik ben gewoon moe en misselijk en heb pijn Rob, maar niemand snapt t" snikt hij. "Hey dat is oke, ik snap je" stel ik hem gerust. Hij knikt. "Zal ik me eventjes ziekmelden dan ga ik met je mee naar huis" zeg ik. "Ik wil niet haar huis, dalijk doet Roel me weer pijn" snikt hij. "Dat doet ie niet liefje en anders bescherm ik je" zeg ik. Hij knikt. "Ik kom zo terug" zeg ik. Hij knikt. Ik loop naar binnen en meld me ziek. Als ik terugloop naar buiten met al mn spullen, vliegt Matthy al om mn hals. Ik knuffel hem terug en pak dan zn hand. Samen lopen we naar huis. Opeens laat hij me los en rent weg. Ik ga achter hem aan en zie hem zn maaginhoud legen naast een boom. Ik wrijf rustig over zn rug. Als hij klaar is veegt hij zn mond af en komt naast me lopen. "Moet ik je tillen als we dan thuis zijn dan breng ik je lekker naar bed en dan ga jij rusten" zeg ik. Hij knikt. Ik til hem op mn heup en loop snel door naar huis. Daar aangekomen, loop ik meteen door naar boven en leg ik Matthy in bed. Ik doe mn jas en tas uit en trek mijn en Matthy zn schoenen uit. Ik ga naast hem zitten en hij legt zich tegen me aan. De deur vliegt open en Raoul staat er. Matthy drukt zich tegen me op en houd zn oren dicht. Zn ogen knijpt hij ook al snel dicht. "Roel rustig, ik kan t uitleggen" zeg ik. Hij knikt en komt op bed zitten. "Wat is er dan" vraagt hij. "Hij stuurde me een berichtje en ik zat in de kantine met Miel en Koen, aan alles wat hij stuurde wist ij dat er iets mis is. Dus ben ik naar buiten gelopen. Hij gaf aan moe en misselijk te zijn, pijn te hebben, maar bang te zijn dat jullie hem niet snapte" begin ik. Hij knikt. "Ik heb me ziekgemeld op school en met hem naar huis gelopen, toen hij onderweg zn maaginhoud leegde naast een boom, wist ik dat t fout zat en hij echt niet goed was" zeg ik. Hij knikt en legt voorzichtig zn hand op Matthy zn voorhoofd. Zn hand word weggeslagen. "Maatje ik doe niks maar ik voel alleen eventjes" zegt Raoul. Meteen schud Matthy zn hoofd. "Dan niet, veel plezier. Ik dacht dat t goed zat, maar dat is niet" zegt Raoul en loopt met tranen naar beneden. "Liefje" zeg ik. Hij opent zn ogen. "Wat triggert je dat je nog steeds bang bent voor de aanrakingen van Raoul" vraag ik. Hij haalt zn schouders op en legt zich tegen mn borstbeen. Ik voel zn adem in mn nek. Al snel merk ik dat hij slaapt. Ik ga ook liggen en leg de deken over ons heen. Ik sluit ook eventjes mn ogen. Al snel val ik toch ook in slaap.

Ik dacht dat je goed zat, maar dat is niet.

931 woorden