maatje tuurlijk ben je hier veilig

deel 24

8 juli 2022

Robbie:

Ik word wakker van iemand die aan me rammelt. Ik open mn ogen en wrijf erin. "Hey Robbie kun je eventjes komen" zegt Stefan. Ik knik en stap uit bed. Matthy ligt er nog vredig bij. Toch loopt Stefan naar t bed van Matthy en geeft hij mij een briefje. Ik neem hem aan en lees hem. Hij is van Matthy. Hij is toch overleden. Ik leg hem naast me neer en geef Stefan een knuffel. "Bedankt voor alle zorg die je hem hebt gegeven" snik ik. Hij knikt en tilt me op zn heup. "Zou ik t nummer van Lieke mogen dan bel ik haar eventjes en kun jij even in alle rust afscheid van hem nemen" zegt hij. Ik knik en geef t nummer van Lieke. "Mag ik hem ook knuffelen" vraag ik snikkend. Hij knikt en kijkt me medelevend aan. Ik klim t bed op en knuffel Matthy stevig. Mn hoofd draai ik in zn borst, waar ik in huilen uitbarst.

"Maatje Lieke komt eraan met de rest, blijf je wel eventjes rustig" zegt Stefan. "Ik kan niet zonder hem Stefan" snik ik. "Hey dat snap ik echt waar, maar je komt er overheen" zegt Stefan en wrijft over mn rug. "Hey maatje" komen er mensen de kamer in. Ik hou mn hoofd gedraaid in Matthy zn borst. "Robbie" hoor ik. Ik schud mn hoofd vast en huil weer harder. Ik word bij mn middel vastgepakt. "Laat me los" snik ik. Ik word meteen losgelaten. Ik pak Matthy steviger vast. "Robbie, maatje kun je me eventjes aankijken" vraagt Lieke. Ik draai mn gezicht uit Matthy zn borst en kijk richting de deur. Er komt iemand voor me staan. "We snappen echt dat t zwaar is voor je, maar we willen helpen" zegt Lieke. Ik knik. "Op de vensterbank ligt een briefje" snik ik. Lieke knikt en loopt weg. Ik draai me weer in Matthy zn borst. "Robbie, wil je eventjes loslaten dan kan Juul ook eventjes met Matthy knuffelen" hoor ik ergens in de verte. Ik druk mn lippen op de zijne en stap uit bed. Ik zet een stap en zak meteen in elkaar. Ik voel 2 armen om me heen. T is Milo. Hij tilt me op zn heup en gaat met me zitten. "Maatje, hij heeft nu geen pijn meer. Hij ligt er vredig bij en t lijkt net alsof hij slaapt" fluistert hij. Ik druk mn hoofd in zn borst en huil. Hij gaat met 2 handen onder mn shirt en maakt rondjes over mn zij. "T is niet eerlijk. Ik weet t echt waar" fluistert Milo. "Milo is was gelukkig met hem, ik had mn leven op orde en nu is hij weg" snik ik.

En nu, nu is hij weg.

463 woorden.

Als je jankt maakt t niet uit hoor. Heb ik ook gedaan.