maatje tuurlijk ben je hier veilig

deel 6

"Milo heeft me getackelt en toen voelde ik een knak in mn enkel dus ben meteen naar binnen gegaan zodat jullie door konden en toen heeft Lieke me naar boven getild" zegt Matthy met af en toe een snik. "We doen gewoon lekker rustig aan en ik blijf bij je" zeg ik. Hij knikt en ik leg mn hand op de ice pack op zn enkel. "Doe jij je ogen maar dicht en rust maar uit" zeg ik. Hij knikt en legt zn hoofd tegen mn schouder. Ik laat de ice pack los en druk zn hoofd tegen mn borst. "Robbie mag ik wel mn trui uit" vraagt Matthy. Ik knik en hij doet zn armen in de lucht. Ik trek zn trui uit en hij legt zich weer goed terug. "Welterusten lie-" de deur gaat open en Milo komt naar ons toe. "Matthy alsjeblieft vergeef me. Ik doe alles voor je. Ik had dit echt niet moeten doen. Sorry" zegt Milo. Matthy wrijft in zn ogen. "T is al goed Miel, maar mag ik slapen" zegt Matthy. Milo knikt en geeft nog een knuffel aan Matthy. "Welterusten maatje" zegt hij en gaat weer weg. "Welterusten lieverd" zeg ik. Hij knikt en is vrijwel meteen weg. Ik pak mn telefoon en scrol op tiktok. Ik moet gewoon bij hem blijven. Ik kan hem niet alleen laten, want dat wil hij niet en ik moet er voor hem zijn nu hij pijn heeft. Ik moet zn tranen opvangen en hem de liefde en steun geven die hij nodig heeft. Na een uurtje leg ik mn telefoon weg en sluit ik ook mn ogen. Ik open ze nog een keer om naar Matthy te kijken. Hij slaapt nog vredig. Ik sluit mn ogen weer en val ook weer in slaap.

~tijdje later~

Ik word wakker van iemand die me aantikt. Ik open mn ogen en kijk recht in de betraande van Matthy. "Hey schatje wat is er" vraag ik en haal mn hand door zn haar. "Mn enkel doet echt pijn Rob" zegt hij. "Zullen we eventjes naar beneden gaan, dan laten we Lieke kijken en anders gaan we eventjes langs de dokter" zeg ik. Meteen schud hij zn hoofd. "Wat is er de dokter kijkt alleen eventjes waarom je zoveel pijn hebt" zeg ik. Hij schud zn hoofd. "Ik blijf bij je oke" zeg ik. Hij knikt twijfelend en gaat van me af. Ik sta op uit bed en til Matthy op. Hij pakt me stevig vast en legt zn hoofd tegen mn borst. Ik loop naar beneden door de woonkamer en zet hem op t aanrecht. Meteen komt Lieke ook de keuken in. "Is er iets jongens" vraagt ze. "Hij heeft super veel pijn dus ik wou aan jou vragen of je weet wat er mee is of dat we eventjes langs de dokter gaan, maar dat vind hij niet zo fijn" zeg ik. Lieke knikt en pakt Mat zn voet was. Matthy grijpt naar mn handen en knijpt erin. "Hij is niet gebroken, maar ik denk wel gekneust dus ik pak eventjes wat drukverband en doe t erom heen" zegt Lieke. Ik knik en Lieke loopt even weg. "Nu heb je geluk he lief moet ik je tillen" zeg ik. "Lukt dat wel" vraagt hij. "Tuurlijk schat zo zwaar ben je niet he" zeg ik. Hij knikt en kijkt naar beneden. Mn handen laat hij weer los en speelt daarmee. Lieke komt weer terug en doet meteen t verband om zn enkel en voet. Als ie klaar is wil ik hem oppakken maar dat wilt hij niet. Lieke kijkt hem bezorgd aan en wil hem oppakken, maar dat wilt hij ook niet. "Dan blijf je hier maar zitten Matthy. We willen je helpen, maar als je dat niet wilt heb je pech" zegt Lieke en neemt me mee naar de woonkamer. We gaan zitten en horen gerommel in de keuken. Milo staat op en loopt naar de keuken. Even later komt hij terug met Matthy in zn armen. Hij gaat op de bank zitten. Hierdoor zit Matthy op zn schoot. Ik heb ook nog t geluk dat ik naast Milo zit en dus Matthy zn benen op mn schoot heb. "Maatje t is allemaal goed, we gaan je allemaal helpen, maar paniek helpt niet" zegt Milo. Matthy kijkt op naar mij met betraande ogen. Ik veeg ze weg en druk mn lippen kort op de zijne. "T is goed liefje" zeg ik. Hij knikt en strekt zn armen naar me uit. Ik pak hem op en neem hem in mn armen. Hij legt zn hoofd tegen mn borst en ontspant. Ik speel een beetje met zn haar en wrijf over zn rug. Niet veel later merk ik dat hij slaapt. Ik druk mn lippen nog kort op zn voorhoofd en til hem op. Ik leg hem in t hoekje van de bank en leg een dekentje over hem heen. Ik ga naast hem liggen en praat weer mee met de andere.

832 woorden