maatje tuurlijk ben je hier veilig

deel 10

3 maart 2022

Raoul:

We lopen door de stad. Matthy en Rob hand in hand achter ons. Die 2 zijn echt niet normaal schattig. "Ey vieze homo's" hoor ik iemand roepen. "Hou je bek achterlijke!" schreeuwt Matthy terug. Ik draai me fiks om. "Zeg heb eens niet zo'n grote mond" zeg ik boos. "Maar hij-" begint hij. "Geen gemaar, normaal praten" zeg ik. Hij kijkt naar beneden en doet zn capuchon op. Met grote passen loopt hij weg van ons. Ik loop achter hem aan en pak hem stevig vast aan zn pols.

Matthy:

Ik word aan mn pols gepakt en meteen gaat er een pijnscheut door. Tranen prikken achter mn ogen. Ik probeer me los te halen maar Raoul pakt me steviger vast. "We gaan even normaal doen he meneertje" zegt hij fiks. Ik negeer hem. Hij pakt me steviger vast. "Laat me los" zeg ik. Weer pakt hij me steviger vast. Hij begint een heel verhaal te vertellen maar ik hoor t niet meer, door de pijn. "Luister je wel" zegt hij. Ik schud mn hoofd en probeer me los te halen. "Ik laat je niet los voordat je luistert en normaal doet" zegt hij. "Laat me godverdomme los Roel je doet me pijn" zeg ik. Hij schrikt waardoor ik me los haal en weg ren. Ik ren meteen door naar t huisje en als ik via de achterdeur binnen ben, ga ik door naar boven. Je vraagt je nu af. Hoezo kom je via de achterdeur. De achterdeur staat altijd open. Ik laat me op bed vallen zodra de deur dicht is. Na 10 minuten hoor ik beneden een deur opengaan en iemand de trap op rennen. De deur vliegt open en Raoul pakt me bij mn kraag. Hij duwt me tegen de muur, waardoor ik een harde klap maak met mn hoofd tegen de meur.

Raoul:

Ik hou hem tegen de muur. Hij slikt en snakt naar adem. "Waarom doe jij niet normaal tegen mensen!" schreeuw ik. Hij snakt meer naar adem. Ik schreeuw door, maar hij luistert niet. "LUISTER ALS IK IETS ZEG!" schreeuw ik en geef hem een klap waarna ik hem los laat en weg loop. Met een klap valt hij op de grond. Ik loop de deur uit en loop naar beneden. "Roel wat heb je met hem gedaan, we hoorde je alleen maar schreeuwen en wat klappen" zegt Lieke. "Ik heb hem gezegd wat er gebeurd als hij niet luistert" zeg ik schouder ophalend.

Robbie:

Ik loop naar boven naar de kamer van mij en Mat omdat ik Raoul net hoorde schreeuwen naar hem. Als ik de kamer in kom, schrik ik van wat ik zie. Luide snikken vullen de kamer. "Liefje gaat t" vraag ik en hurk naast hem neer. Hij deinst van me weg. "Ik help je even naar t bed en dan zeg je waar je pijn hebt" zeg ik. Hij knikt en rustig help ik hem omhoog. Hij stompeld zelf naar t bed en gaat daar zitten. Ik ga naast hem zitten. "Kun je me vertellen wat er is maatje" vraag ik. Hij knikt klein. "Roel kwam binnen en pakte me vast en duwde me tegen de muur. Hij begon met schreeuwen alleen door de pijn luisterde ik niet. Hij schreeuwde nog iets en gaf me een stomp in mn maag" zegt hij snikkend. "Gaat ie weer" vraag ik. Hij schud zn hoofd. "Kun je alsjeblieft even je shirt uit doen dan kijk ik eventjes" zeg ik. Hij knikt en doet voorzichtig zn armen in de lucht. Alleen lukt t niet echt. Ik doe zn trui over zn hoofd en doe voorzichtig zn armen erdoor. Op zn buik zit een blauwe plek. "T is alleen een blauwe plek, maar dat trekt over een paar dagen weg" zeg ik. Hij knikt en geeft me een knuffel. Ik sta op en pak een trui van mij. "Doe deze maar aan liefje" zeg ik. Hij knikt en ik help hem met aandoen. "Wil je nog eventjes naar beneden" vraag ik. "Is Roel daar" vraagt hij. Ik haal mn schouders op. "Liefje hij zat fout, jij kwam voor jezelf op ook al was t niet de juiste woordspeling. Roel zn reacite ging te ver. Hij heeft je mishandeld en dat mag niet. Je mag bang voor hem zijn en dat moet hij snappen. Neem de tijd die je nodig hebt en desnoods voel je je alleen veilig bij mij" zeg ik. Hij knikt en we staan op uit bed. Ik sla een arm om zn middel en samen lopen we naar beneden. Voordat we de woonkamer instappen doet Matthy zn capuchon op en dan lopen we de woonkamer in. Meteen kijkt iedereen me aan en zie ik Raoul zn hoofd boosheid en woede uitstralen. Ik schud fiks mn hoofd naar hem en op de stoel zitten. Ik zet Matthy op mn schoot. "Waarom sta je aan zijn kant Rob. Weet je wat hij heeft gedaan" zegt Raoul. "Nee Roel je ziet t verkeerd. Weet je wat jij hebt gedaan. Nee niet dus. Je hebt hem mishandeld Raoul, mishandeld. Wie pakt zo'n beschadigd kind bij zn kraag en gooit hem tegen de muur om er daarna tegen te schreeuwen en als hij niet luistert omdat hij vergaat van de pijn een stomp te geven en op de grond laat vallen is niet normaal" zeg ik gefrusteerd. Lieke, Milo en Koen kijken ons met grote ogen aan. Mili staat op en hurkt voor ons neer. Matthy drukt zich tegen me aan. Ik geef Milo een blik van laat hem maar. Hij knikt en staat weer op en gaag weer zitten. Raoul zegt ook niks meer. Matthy pakt mn hand en legt hem onder zn trui op zn buik. Voorzichtig wrijf ik erover. Hij kijkt me aan en ik merk hem ontspannen. "T is goed liefje. Ik let op je en blijf bij je, niemand anders komt aan je als je dat niet wilt" zeg ik. Hij knikt en legt zn hoofd tegen mn borst. "Ik doe even mn ogen dicht he Rob" fluistert hij. Ik knik en druk nog snel een kusje op zn hoofd. Hij sluit zn ogen. Al snel merk ik dat hij slaapt. Lieke komt naar me toe. Ik schud mn hoofd naar dr. Ze knikt. "Ik raak hem niet aan maar weet je waar hij pijn heeft en of hij er iets aan over heeft gehouden" vraagt ze. Ik doe de trui iets omhoog en haal mn hand weg. Ze knikt en doet de trui weer terug. Ik wrijf weer door over zn buik. Lieke wenkt Raoul mee naar boven. Hij staat op en loopt achter dr aan. Ik leg mn hoofd op die van Matthy en sluit ook mn ogen. Ik open ze nog een keer als ik iets op me voel. T is Koen die een dekentje oplegd. Ik knik en sluit mn ogen weer. Al snel val ik weer inslaap.

1154 woorden