Yaşanacak o kadar şey varken yaşayabildiklerimizle yetinmek saçma geliyor bana hemde çok saçma, insanlar sabit bir tutum içerisinde dönüp dolaşan bir yolda sürekliligini devam ettiriyor ne kadar acınası insan hayal edebilecegininde üstüne çıkıp hareket edebilir aslında, fakat bunu bizler birbirimize zor kılıyor ve bununla yetinmeyip alışılagelmişin dışına çıkılmasına müsaade etmiyoruz. Peki ya amaç ne? Amaç şu aslında bizler yapmak istediklerimizi yaparsak onlar yaptırmak istediklerini yaptırmayacak ve çark kırılacak çarktan çıkmanın tel yolu da anlamak, aç gözlerini insan ve bak etrafa, insanlar kendi amaçları uğruna değilde büyük, büyükten kastım parasal büyüklük yani zenginlik bu insanların amaçlarını yerine getirmek için her sabah erken saatte kalkıp mutsuz ve umutsuz bir şekilde söylenilen yapmaya mahkum edilmişler. Uyan ey gözü kör olan anlaması kıt insan seni bu çarktan çıkarmaya çalışanlara aldanma onlar çark kırılmasın diye size zaten gözüken o saçmalıkları anlatanlardır çok parayı kişinin vasıtasıyla degil de kendi yeteneğin ile kazan o zaman vazgeçilmez olursun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir kalbin diğer yarısı
RomanceKısa ve öz olan ne varsa hepsini size karışık bir şekilde sunmaya çalışacam. Düşünceleriniz ve fikirleriniz benim için önemli şimdiden iyi okumalar. :)
