Okula geldiğimde ilk dersimizin beden olduğunu öğrendim. Sabah ilk göreceğim yüz Lucas'ın sıçmık yüzüydü. Soyunma odasına girdim ve dolabımdan eşofman takımını alıp giyindim. Yeonjun kapının önünde beni bekliyordu. Geldiğimi belli ettim ve beraber bahçeye çıktık. Herkes ısınmaya başlamıştı bile. Lucas her zaman 10 tur koştururdu. Biz de ısınmaya başladık. Beş dakika sonra Lucas geldi. Bir rahat ver lan orospu çocuğu. O sinir bozucu gülüşü ve sesiyle beni iğrendiriyordu.
"Hyunjin, neden benim sana verdiğim eşofman takımını giymiyorsun? Alınıyorum ama bak." dedi. Gözlerimi devirdim ve "Senin malına ihtiyacım yok." dedim. Dudaklarını büküp "Beni neden sevmiyorsun Hyuunn? Gerçekten üzüyorsun beni." dedi. Sonra ciddi bir yüz ifadesi takınarak bana yaklaştı ve kılağıma doğru "Aslında yeteri kadar siktim seni. Nankörlük yapıyorsun." dediği an kendime hakim olamayıp yüzüne sağlam bir tane yumruk geçirdim. Bunu beklemediği için afalladı. Herkes şok içindeydi sanırım. Fısıltılar başlamıştı bile. "Beni artık rahat bırak şerefsiz piç!" diye bağırıp oradan uzaklaştım. Yeonjun arkamdan koşarak yanıma geldi. Erkekler tuvaletinin duvarına yaslanmış soluklanıyordum. Yeonjun hareketlendi ve endişe içinde "Hyunjin, burnun kanıyor." dedi. Tuvalette peçete olmadığı için hemen lavaboya eğildim , burnumu yıkamaya başladım. Genelde çok stres yapınca veya sinirlenince burnum kanamaya başlıyordu. Yeonjun buna alışık olduğundan endişesi kısa sürede geçmişti. Kanama geçtikten sonra yüzüzmü yıkadım ve duvara geri yaslandım. Yeonjun kollarını birleştirmiş beni izliyordu. Daha doğrusu bir açıklama bekliyordu. "Bana öyle bakma Yeonjun. Biliyorsun son zamanlarda sabrımı çok zorladı. Ben de dayanamadım. Sanırım siktiğimin okulundan atılacağım, değil mi? Bu bardağı taşıran son damlaydı." Biraz sessiz kaldı. "Her ne kadar ona sinirlenmiş olsan da vurmamalıydın. Sana kırk kere söyledim müdüre git diye. Ama inadı inat olan bir şerefsizsin. Azıcık söz dinle be oğlum." dedi gülerek. Sonra o da duvara yaslandı benim gibi. Konuşmaya devam etti.
"Hep baş belası oldun. Tabii ben de az değilim ama şunu unutma ki en olgunumuz da benim. Ne olursa olsun yanındayım ve okuldan atılmaman için her şeyi yaparım. Beni dinlemezler gerçi ama safımız belli olsun dimi? Ayrıca sen okuldan atılırsan ben burda kendim yaşayamam, seninle ben de gelirim. Biliyorsun." dedi omzumu sıvazlayarak. Bildiğimi onaylarcasına bir ses çıkardım ve derin bir nefes aldım. Koridorda adımın yankılandığını duydum. Orospu çocuğu müdürdü. "Benimki çağırıyor. Daha fazla sinirlenmesin. Haber ederim Yeon." diyip tuvaletten çıktım.
Müdürün odası
"Bu olay babana gidecek Hyunjin. Biliyorsun değil mi? Ne hakla bir öğretmene ortada bir sebep yokken vurabilirsin! Bu cesareti nereden buluyorsun ha! Dua et Bay Lucas şikayetçi olmadı. Yoksa okuldan şu an atılmıştın. Bir hafta uzaklaştırma aldın. Eşyalarını al, sonra evine git. Bıktım artık seninle uğraşmaktan. Babanın da hocası olmasam çoktan siktir etmiştim seni. Çoktan!"
Müdürün konuşması biter bitmez kendimi dışarı attım. Kapının önünde Yeonjunla Changbin vardı. Çıktığımı görünce hemen yanıma geldiler. Söze ilk Changbin atladı. "KANKAAA NOLUR ATILMIYORUM DE BAK ŞEKERİM YÜKSELDİ. KALBİM ATIYOR!" Bu çocuk salaktı gerçekten. "Changbin, kalbinin atması gayet normal ve senin şekerin yok. Sakin ol. Sadece bir hafta uzaklaştırma aldım." dedim sakince.
Changbin o kadar rahatlamıştı ki koridoru bir 'ohhhh' sesi kapladı. Gülüştükten sonra beraber sınıfa çıktık. İçeride Chris hoca vardı. Bize olayı biliyor gibi bakıyordu. "Yerlerinize gençler" dedi. Sıramın yanına gelince eşyalarımı toplamaya başladım. "Hayırdır Hyunjin?" "Neden eşyalarını topluyorsun?" dedi Chris hoca. "Uzaklaştırma aldım hocam." diye geçiştiriverdim. 'Anladım' anlamında mırıldandı. Çantamı koluma takıp sınıf kapısına yöneldim. Çıkmadan önce de "Size iyi dersler." dedim ve koridora çıktım.
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
uzuuuunn zaman oldu değil miiii
sonunda yazma psikolojisine geri döndüm
oylamayı ve yorum yapmayı unutmayıınnn
seviliyorsunuz😽😽
