BERDEL

7. BÖLÜM

Evet söylemiştim zor da olsa söylemiştim.

- YARDIM EDİN!!
- Buyurun beyefendi? Hanımefendinin durumu ne?
- Bilmiyorum. Yengem de de aynı şeyler oldu.
- Tam ne belirtileri?
- Soğuk soğuk terliyor Başım dönüyor dedi bide karnım ağrıyor dedi.
- Tamam muhtemelen gıda zehirlenmesi. Korkulacak birşey yok. Midesini yıkarız.
- Hayatı bir riski yok demi?
- Hayır hayır. 1 saatlik bir işlem.
- Yengem o hamile. Ona birşey olmasın?
- Hayır hayır hiçbir sıkıntı olmaz.
- Tamam sağolun doktor hanım.
- Rica ederim görevim.

***

Gözlerimi açtığımda Aram yanımdaki koltukta uyuyordu. Çok susamıştım yanımdaki komidinden su almaya çalıştım. Ama zorlanıyordum ağrım vardı. Yanlışlıkla bardağı yere düşürdüm. Aram uyandı.
- Gülüm noldu iyi misin?
- İyiyim ya su alacaktım elimden kaydı.
- Beni kaldırsana.
- Seni çok yordum.
- Yok gülüm ne yorulması?
- Dilan nasıl iyi mi? Bebeği iyi mi?
- İyi iyi hiç bir sıkıntı yok.
- Şükürler olsun.
- Bade?
- Efendim?
- Siz Dilan yengemle ne yediniz?
- Hiçbirşey yemedik. Sizinle aynı yediklerimiz.
- Bizim yediğimiz dışında başka birşey yediniz mi ya da içtiniz mı?
- Aa evet ben kahve içtim Dilan abla bitki çayı içti.
- Sanırım ondan zehirlendiniz.
- Ama nasıl olur ikisi aynı anda bozuk olamaz.
- Bende sanmıyorum. Kim getirdi size?
- Saniye abla getirdi. Ama onun yapacağını sanmıyorum. Tanıdığım kadarıyla iyi bı kadın.
- Bilmiyorum. Eve gidince konuşuruz kendini yorma dinlen 2 saate çıkarız.
- Tamam.

2 saat sonra hastaneden çıkmış eve gelmiştik. Girdiğimizde Aram ve Bawer abi bütün çalışanları avluya topladı. Herkese tek tek sordu. Saniye abla konuştu.
- Aram bey vallahi ben birşey yapmadım.
- Sen hazırlanmışsın.
- Ama gerçekten çok dikkatli oldum.
- Ne zaman alındı o kahve ve çay?
- Bawer bey 2 gün önce alınmıştı. Alırken baktım tarihine.
- Sen olayı baştan anlat. Ayrıntılı anlat.
- Siz gittikten sonra Dilan hanım ve Bade hanım benden çay ve kahve istedi. Bende hazırladım. Çay suyu kaynarken Ruşa hanım geldi. Annem seni çağırıyor bı bak dedi. Bende kahve ve çayı götüreyim sonra bakarım dedim.
- Eee sonra?
- Sonra Ruşa hanım acil şimdi hemen bak dedi. Bende hemen Ayşe hanımların yanına gittim.
- Sen çıkarken Ruşa hala mutfakta mıydı?
- Evet çıkmadı mutfaktan. Ben girdiğimde çıktı.
- Ruşa yaptı kesin!
- RUŞAA!!
- Bawer bey Ruşa hanım yok.
- Nerde?
- O siz gelmeden bı kaç saat önce bavulu ile çıktı gitti.
- Ne? Halam nerde?
- Ayşe hanım ile çıktı.
- Ruşa nereye gittiğini söyledi mi?
- Hayır söylemedi.
- İyi tamam.
O sırada konağa Ayşe anne ve Leyla hala girdi.
- Oğlum ne oldu çalışanları toplamışsın?
- Dilan yengem ve Bade zehirlendi onu soruyordum.
- Kızlar iyi misiniz? Kim yaptı? Hanginiz!?
- Ruşa yaptı.
- Ne dersin sen Aram.
- Hala kızın nerde biliyor musun?
- Odasındaydı biz çıkarken.
- Sizden sonra bavulunu alıp kaçmış.
- Allah'ım. Ben naparım kızım olmadan.
- Ana halamı al odasına çıkart sakinleşsin.
- Tamam oğlum.
Herkes odalarına dağıldı. Odada yatıyordum. Aram geldi.
- İyi misin gülüm?
- İyiyim. Dilan abla nasıl?
- Gayet iyi. Bebekte iyi.
- Çok sevindim.
- Bade?
- Efendim?
- Sen bana birşey söyledin hatırlıyor musun?
- Ne zaman?
- Hastaneye giderken. Bayılmadan önce.

Allah kahretsin rüya değilmiş. Ne yapıcam şimdi. Birşey olmaz ya. Seviyorum. Söylesem en fazla ne olabilir evliyiz sonuçta.

- Evet hatırlıyorum.
- E o zaman birşey demen gerekmez mi?
- Aram ben söyledim artık. Ona sen karar vereceksin.
- Ben zaten sana önceden söylemiştim.
- Neyi?
- Seni sevdiğimi. Hemde herşeyden çok sevdiğimi.
- Aram şey. Ben. Bende seni çok seviyorum.
Aram öyle kalakaldı. Herhalde inanmamıştı önceden.
- Aram birşey söyle! Aram!
Aram hiçbirşey söylemeden dudağıma yapıştı. Evet dudaklarımız kavuşmuştu. Onun dudağı benim dudağıma değiyordu.
Nefes nefese birbirimizden ayrıldık.
- Aram.
- Gülüm.
Birşey diyemedim. Öyle bakakaldım. Yataktan kalktım ve banyoya gittim. Yüzüme baktığımda kıpkırmızı olmuştum.