BERDEL

11. BÖLÜM

Arkadaşlar bu bölüm okuyanlar hem oy verip hemde yorum yaparsa çok sevinirim.

Keyifli okumalar...❤

Ben bunları düşünürken bı polis telsizden konuşmaya başladı.
- Eşgale uyan bir ceset var.
Hayır hayır olamaz.
- Bade mı? Kim ? Sorsana komser.
Komser telsize konuşmaya başladı.
- Ne gibi özellikler?
- Cinsiyet kadın. Kahverengi saçları var. Yaklaşık 1.58 boylarında. Kilolu.
Bade değildi. Buna sevinsem mı yoksa üzülsem mı bilemedim.
- Bade değil.
- Aradığımız kadın değil ama onun için bı ambulans çağırın.
- Ben karımı aramaya gidiyorum.
- Aram bey arkadaşlarımız zaten arıyor.
- O arkadaşların bı boka yaramadı. Kendi karımı kendim ararım.
Polisi dinlemeden ormanın içine girdim. Bade'ye seslenmeye başladım. Bir yandan etrafa bakarak gidiyordum.

Ayağıma birşey takıldı. Baktığımda yerde Bade'nin ayakkabısı olduğunu fark ettim. Buralarda bir yerde olmalıydı. Aşağıdaki derenin yanına baktığımda yerde baygın olan Bade'yi gördüm.
- Bade! BURAYA GELİN!! BULDUM!!
Hemen Bade'nin yanına gittim.
- Bade gülüm. İyi misin?
Ses vermiyordu. Kucağıma aldım ve polislerin yanıma gittim.
Hazır bekleyen ambulansın içine Bade'yi koydum. Ambulans hastaneye giderken bende arabayla arkalarından takip ettim.
Yolda giderken annemgile haber vermiştim. Onlar Dilan yengemin yanındalardı. Dilan yengemin olduğu hastaneye gelmiştik.

Ben içeriye girdiğimde Bade'yi muayene etmek için odaya almışlardı.
Bir süre sonra doktor çıktı.
- Doktor hanım karım nasıl?
- Öncelikle durumu gayet iyi. Soğuktan üşümüş o yüzdende bayılmış. Serum bittikten sonra çıkabilirsiniz.
- Tamam teşekkürler.
Yanımda Zeynep, Levent ve Behram vardı.
- Geçmiş olsun kardeşim.
- Sağol Behram.
- Geçmiş olsun ortak.
- Sağol Levent.
- Abi ben yengeme kıyafet getiriyim mı? Geldiğinde çok kirlenmişdi.
- Olur Zeynebim. Selim abine söyle o bırakır.
- Abi o gitti.
- Nereye?
- Bilmiyorum. Ben taksiyle giderim.
- Tamam abim. Dikkat et.
- Aram istersen ben bırakırım. Eve geçeceğim zaten.
- Olur Levent aklım kalmamış olur.
- Gidelim mi Zeynep?
- Olur. Görüşürüz abi.
Zeynep'i kendime çektim ve alnına bir öpücük kondurdum.

Zeynep'in ağzından;

Levent ile birlikte hastaneden çıktık. Arabaya bindik ve konağa sürmeye başladı. Çok sessizlik vardı. Bu sessizliği bozan Levent oldu.
- Zeynep?
- Efendim Levent abi
- Abi?
- Evet sen benim abim sayılırsın.
- Saçmalama Zeynep.
- E ne diyim?
- Levent de.
- Tamam.
- Sana birşey söyleyeceğim.
- Söyle.
- Bu nasıl denir bilmiyorum ama ben galiba seni seviyorum.
Duyduğum cümle ile şoka girmiştim. Ben çok mu belli ettim acaba. Yok canım hiçbirşey yapmadım. Bende onu seviyordum ama biz olamazdık.
- Şey ben çok mu belli ettim?
- Neyi?
- E senin söylediğin şeyi.
- Sende mı beni seviyorsun?
- Sendeki derken? Başka sevenler demi var?
- E illaki vardır yani. Sonuçta yakışıklıyım.
- Aynen.
- Sen gerçekten beni seviyor musun?
- Yanii. Seviyorum gibi ama olmaz.
- Neden?
- E sen abimle ortaksın. Ben öyle çok şey yapamam.
- Hiç sıkıntı değil. Gelir seni isterim.
- Yuh! Yavaş ol biraz. Bu ne acele. Daha sevgili bile olmadık. Ben sadece senin adını soyadını biliyorum.
- Ben senin herşeyini biliyorum.
- Ne? Bide beni mi araştırdın?
- Sevdiğim kadının herşeyini öğrenmek istedim.
- Ya off.
Ben utançtan ellerimi yüzüme kapattım. O sırada Levent elini bana uzattı ve konuştu.
- Ee benimle sevgili olur musun?

Düşündüm düşündüm ama imkanı yoktu. Ama istiyordum. Biraz abimden gizlesek olurdu herhalde. Hemen yüzümü açtım ve konuştum.
- Ama bir şartla.
- Ne istersen.
- Abimden gizli olcak.
- Tamam. Sen ne istersen.
- Hadi eve gidelim artık yoruldum.
- Tabi yavrum.
- Yavrum derken? Abim o kelimeyi duymasın.
- Neden?
- Yavrum kelimesinden nefret ediyor.
- Niye?
- Ya o kelimeyi duyunca kötü oluyor.
- Anlat.
- Babam yüzünden hepsi. Babam anneme her yavrum diye seslendiğinde annemi döverdi. Nedenini hiçbir zaman anlamadım. Sadece biz küçüğüz ve anlamayalım diye söylermiş. O aptal babam annemi her gün döverdi. Annemde her sorduğumuzda bir yerlere çarptım derdi. O gün bu gündür abim kimseye o kelimeyi söyletmez kendi de söylemez.
- Kötü olmuş ya.
- Evet malesef.
Ben bunları anlatırken konağa gelmiştik.
- İstersen geri bırakıyım?
- Yok korumalardan biri bırakır. Teşekkürler.
- Görüşürüz.
Konağa girdim hem Dilan yengeme hemde Bade yengeme kıyafetler aldım.