BERDEL

14. BÖLÜM

Arkadaşlar bu bölüm okuyanlar hem oy verip hemde yorum yaparsa çok sevinirim.

Keyifli okumalar...❤

Biz konuşurken abim bağırarak içeriye girdi.
- YOK! MASAL YOK!!
Ne demişti. Masal yok mu? Kızım nerde?
- Kızım nerde abi?
- Abim vallahi bilmiyorum. Yanımdaydı. Nereye gidebilir?
- Abi bu saatte ya başına birşey gelirse?
- Sakin olun kızım bir yere gitmemiştir çıkalım bakalım.
- Hala.
- Efendim adem?
- Hala bu saatlerde çok adam geziyor dışarıda.
- Abi gözünü seveyim yürü.
Hızlıca konaktan çıktık. Herkes hızlı hızlı Masal'ı arıyordu. Tabi bende.

Masal'ın ağzından;

Buraya ilk defa gelmiştim. Çok güzeldi. Ama gezerken kayboldum. Birine sorsam yardım eder miydi acaba?
İlerde kocaman bı abi gördüm. Korktum. Çok büyüktü. Bana yaklaştı ve önümde durdu. Yere çöktü benimle konuştu.

Aram'ın ağzından;

Yolda gezen küçük bı kız görmüştüm. Sanırım kaybolmuştu. Yanına gittim.
- Kayıp mı oldun?
- Hıhım.
- Annen baban kim?
- Babam kim bilmiyorum. Hiç görmedim onu.
- Peki ya annen?
- Annem. Bade. Ben Bade Akyol'un kızıyım.
Bade mi? Ne zaman gelmişti? Daha önemlisi ne ara evlendi çocuk yaptı?
- Annemi tanıyor musun?
- Evet. Tanıyorum.
- Ne güzel.
- Hadi seni evine götüreyim. Akşamları ıssız olur buralar.
- Olur.
Elimi uzattım ve tuttu. Garip hissettim. Minik kızın eli benim elimde kaybolmuştu.
- Adın ne senin?
- Aram. Senin?
- Masal.
- Çok güzel ismin varmış.
- Teşekkür ederim.
- Kaç yaşındasın?
- 6. Sen?
- Bende 28.
- Off çok uzunsun.
Küçük bı kahkaha attım. Yürümeye devam ettik. Bir süre sonra durdu.
- Çok yoruldum. Biraz dinlensek.
- Seni kucağıma alıyım mı?
- Eveett. Biraz yüksekten izlerim etrafı.
Küçük kızı kucağıma aldım. Yolda yürürken karşıma Bade çıktı. Ağlamış, yorgun, bitkin haldeydi.

Bade'nin ağzından;

Yolda Masal'ı ararken karşıma o çıktı. Aram. Masal kucağındaydı. Çok benziyorlar. Masal ona yakışmıştı.
Kızım babasının kucağında olduğunu bilmiyordu.

Masal'a doğru koştum. O da Masal'ı kucağından indirdi. Masal'a sarıldım.

- Annecim nerdeydin sen?
- Sadece buraları merak etmiştim.
- Keşke dayına söyleseydin. O seni gezdirirdi.
- Özür dilerim.
- Tamam kızım. Ama bı daha olmasın tamam mı?
- Tamam. Bu abi beni eve getiriyordu. Seni tanıyormuş.
Aram'ın yüzüne bakmadan teşekkür ettim. Masal'ı da aldım ve eve gittim.
Konağa girdiğimizde abim koşarak Masal'a sarıldı.
- Dayıcım bana haber vermeden nereye gittin?
- Buraları merak etmiştim.
- Bana söyleseydin ben gezdirirdim.
- Özür dilerim.
- Önemli değil kuzum.
- Masal Annecim biz yatalım hadi gel.
- İyi geceler dayı.
Masal koşarak abime sarıldı ve öptü.
- İyi geceler pamuğum.
Odamıza çıktık. Masal odaya girer girmez yatağa yattı.
- Masal?
- Anne?
- Kızım ben sana ne öğrettim?
- Off anne çok yorgunum.
- Kabul etmiyorum. Hadi bakıyım kalk. Ne yapacaksın say bakalım?
- İlk önce elimi yıkıyacağım sonra üzerimi değiştireceğim en son dişimi fırçalayacağım.
- Aferin benim kızıma.
Masal hızlıca dediklerini yaptı. 15 dakika sonra koşarak yatağa atladı.
- Oldu mu Annecim. Artık uyuyabilir miyim?
- İyi geceler tatlım.
- İyi geceler anne.
Masal gözlerini kapatır kapatmaz uykuya daldı. Bende balkona çıktım. Biraz balkonda oturdum. Düşündüm.
Aram'ı beni görünce ne hissetti? Masal'ı görünce ne sandı? Onun kızı olduğunu anladı mı? Kafam kazan gibiydi. Birsürü soru vardı. Ama cevapları yoktu. Ben ne yapacaktım? Burada kalsam Aram var. Geri İzmir'e dönsem o adamlar var. Kafam çok karışıktı. O sırada telefonum çaldı. Beyza arıyordu. Telefonu açtım.
- Efendim Beyza?
- Bade hanım rahatsız ediyorum ama.
- Yok sorun yok söyle.
- Bade hanım o gün ki adamlar.
- Noldu?
- O gün ki adamlar geldi. Sizi sordular.
- Ne dedin?
- Benn konuşmadım ama.
- Ne ama ne?
- Bizim resepsiyondaki kız. O taşındığınızı söyledi.
- Ne!?
Çok yüksek ses ile bağırdığım için Masal uyandı.
- Anne? Noldu?
- Beyza bekle seni arayacağım.
Telefonu kapattım Masal'ın yanına gittim.
- Birşey yok kuzum.
- Neden bağırdın?
- Beyza ablan birşey söyledi ona şaşırdım.
- Hmm tamam.
- Hadi uyu kızım sen.
Masal tekrardan uykuya daldı. Bende sessizce odadan hatta konaktan çıktım.
Konağın önünde duran korumalardan birisi seslendi.
- Bade hanım bir isteğiniz mı var?
- Hayır hayır biraz hava alacağım.
- Bir sıkıntı olmasın bu saatte.
- Hiçbir şey olmaz. Birşey olursa ararım.
- Tamam.
Yürüyerek konaktan uzaklaştım. Küçükken hep geldiğim yere geldim. Bı banka oturdum. Düşünmeye başladım. Aram'ı gördükten sonra beynim hiç susmuyordu. Sürekli düşünüyordum. Kafamın içinde bir sürü soru vardı. Ama hiçbirinin cevabı yoktu.
Yaklaşık 15 dakika sonra yanıma biri oturdu. Yanıma oturan Aram'dı. Kokusundan tanıdım. Konuşmaya başladı.
- Neden?
Ona döndüm ama konuşmadım. Sadece yüzüne bakıyordum. Bir insan 6 yıl içinde ne kadar perişan hale gelebilirdi. Aram çok perişan haldeydi.
- Neden beni bıraktın?
Yine konuşmadım yüzüne baktım yüzünü tek tek inceledim. Özlemiştim.
- Bade.
Sesim titreyerek zor cevap verdim. Çok konuşursam ağlardım. İkimizin de gözleri dolmuştu.
- E-efendim.
- Neden beni bıraktın?
Ben bu soruya ne cevap verebilirim ki?
- S-sen beni al-aldattın.
- Sen cidden o kadına inandın mı?
- E-evet.
- O kız?
- Masal.
- Kimin?
Allah kahretsin! Yanlış anlamıştı. Başkası ile birlikte oldum sandı.
- O kızın babası nerde?
- A-aram.
- O kız kimin Bade?
Konuşmadan hızlıca yerimden kalktım ve konağa doğru yürüyecekken Aram'ın o cümlesi ile durdum.
- Beni ne kadar çabuk unuttun? Belkide benle evli iken başkası vardı.
Yüzümü Aram'a çevirdim. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Zor da olsa söyledim. Bilmek zorundaydı. Kendimi yanlış duruma düşüremezdim.
- S-senin.
- Ne?!
- Masal senin kızın.
Koşarak yanıma geldi. Bana sarıldı. İttim. Ama nafile. Yerinden kımıldamadı.
- Aram bırak.
- Bırakmam.
- Aram lütfen. Zorlama.
Sarılmayı bıraktı. Sinirliydi. Bı anda sinirlendi.
- Sen neden benim kızımı benden alırsın? Sen nasıl benim kızımı babasız büyütürsün?
- Aram kendine gel.
- Ne demek kendine gel. Sen benim kızımı benden ayırıyorsun. Kızım babasız büyüyor. Ben mi sakin olayım?
- Aram yarın konuşalım. Masal uyanır beni yanında görmezse korkar.
- Benim yerime onu öp.
- Tamam.
Hızlıca konağa doğru yürüdüm. Konağa geldiğimde hızlıca odaya gittim. Odaya girdiğimde Masal hala uyuyordu. Bende üzerimi değiştirdim ve Masal'ın yanına yattım. Zor da olsa uykuya daldım.