İçeri Alisa arda ve Çağanin babası girmişti hemen arkalarından annem girmişti hepsi şok içinde bize bakıyordu bizde aynı şekilde onlara bakıyorduk
Hızla nazın yanına gidip tam önünde durdum
"Anne ben-" lafımı bitirmeden yediğim tokatla susmak zorunda kalmıştım
"Hey ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz" babam ve arda kolumdan tutup yanlarına gitmeme engel olmuştu "baba arda bırakın beni"
Hemen nazın yanına gittim "naz hadi üstünü giyinmen lazim" nazı ve yerdeki kıyafetlerini alıp yukarı çıktım Tuana odaya girer girmez sarıldı bana "ağlama güzelim hadi giyin annen kızmadan daha fazla"
Alisanin dediğini yapıp giyindim cesaretim yoktu ama mecburdum alisayla aşağı indik annem odanın içinde volta atıyordu gözlerinden çıkan alevlerle daha çok korkmaya başlamıştım
"Yürüyün gidiyoruz Tuana" naz hemen alisayla yanıma gelmişti "çıkın dışarı bekleyin beni arabada"
Bir şey demeden nazı alıp evden çıktık arabaya bindik Özge ablayı beklemeye başladık
Çocuğun önünde durup bütün gücümle tokatı yapıştırdım "bir daha kızımın karşısına çıkmayacaksın canını yakarım senin duydun mu beni kızımdan uzak duracaksın"
Bakın siz bizi ya-
KES....bana bak Çağan efe ak ben Özge tiryakiyim onun annesiyim çok zor şeyler yaşadım bir ite kanıp kızımın hayatını mahvetmesine izin vermem kızımdan uzak duracaksın
Karşısına çıkmayacaksın eğer olurda çıkarsan sana yemin ederim Özge tiryaki kimmiş tanırsın ama sizinle işim gittiği zaman tanıdığına bin pişman olursun anladın mı beni ak
Babasına döndüm "oğlun kızıma yaklaşmayacak büyük ak" bir şey demelerine izin vermeden hızla evden çıkıp arabaya bindim bir şey demeden sadece sürmeye başladım
Naz gitmişti arkasından baka kalmıştım sanki kalbimin içinde koca bir boşluk vardı naz yoktu sanki naz gidince kimsem kalmamış gibi oldu bu an bana sadece....
Annemin sonsuz gidişini hatırlatıyordu ne yapacaktım ben naz olmadan nasıl yapacaktım nazsız nefes almak istemiyordum ki ben
Gözümden yaşlar gelmeye başladı galiba yıllar sonra ilk defa ağlıyordum annemin gidişinden sonra bile ağlamayan ben nazın gidişiyle ağlıyordum
Şok içinde ardayla cagana bakıyordum yıllar sonra ilk defa oğlumu ağlarken görüyordum annesinin gidişinde bile ağlamayan çocuk neden bu kızın gidişiyle ağlıyordu
Aşık mı olmuştu Çağan bir kıza aşık olmuştu he inanması ne kadar güç olmada belliki o kıza aşıktı ama imkansızlardı annesi asla izin vermezdi bu ilişkiye
Çağana baktım ağlıyordu Berkay amcaya baktım oda şok içinde Çağana bakıyordu bende şok olmuştum tam 15 senedir Çağanla kardeş gibiydik şimdi annesinin gidişine bile ağlamamış
Yıkılmış ama ağlamamış biriydi o nasıl olurda bir kızın gidişine ağlıyor aşık mı olmuştu bizim Çağan benim kardeşim dediğim adam
Duygusuz her kadını tek gecelik gören annesinden sonra hiç bir kadını sanki sevmemeye yemin etmiş Çağan
Öylece odaklanmış kapıya bakarak ağlıyordu ben ve Berkay amcada öylece durmuş şaşkın şaşkın Çağani izliyorduk
Kriz geçirmeye başladım etrafa vurup herşeyi yerle bir etmeye başladım elime ne geçerse paramparça ettim herşeyi....
Babam ve arda beni tutmaya çalışıyordu ama beceremiyorlardı çünkü kalbim acıyordu canım yanıyordu ve acımı hafifletmeye çalışıyordum ne kadar zor olsada deniyordum
Vurup kırmak çözüm müydü peki?
Herşeyi atmakla anıları silmeye çalışmakla nazı unutabilecek miydim?
Kalbimden onu çıkarabilecek miydim?
Peki canım bu kadar yanarken kalbim acırken
Ben ne yapacaktım?
Annemden kalan boşluğu dolduran nazdı....peki nazın gidişi ile açılan boşluğu kim dolduracak bir daha hiç kimseyi öyle sevebilecek miydim
Ama kimseyi sevmek istemiyordum tek isteğim nazdı dizlerimin üstüne çökmüş öylece duruyordum gözümden yaşlar gelmeye devam ederken sadece düşünüyordum
Naz yok naz gitti peki ben şimdi ne yapacağım....
