Ne maalesef doktor ne oldu kızıma yaşıyor kızım dimi konuşun Allah aşkına ne oldu benim nazıma bir şey diyin yalvarıyorum
Boğazımı temizledim tekrardan "tuana hanım şu an için hayatta ama...." Gerisini getirememiştim
Ama ne doktor bey ne oldu kardeşime nolur söyleyin nesi var kardeşimin
Maalesef.... bebeği kaybettik
Şok içinde kala kalmıştım herkes benimle aynı durumda gibi gözüküyordu "Ne bebeği ne saçmalıyorsunuz benim kızım hamile olamaz ki"
Hanımefendi....Tuana hanım 3 haftalık hamileydi fakat.... bebeği almak durumunda kaldık....
Yok ben kafayı yicem şimdi Alisa ne diyor bu adam naz hamile olamaz dimi benim kızım bebeğini kaybetmiş olamaz dimi Alisa bir şey de konuşsana kızım
Herkes bir şeyler konuşuyordu bense hem nazı hemde kaybettiğimiz bebeğimizi düşünüp acı çekiyordum Gözlerim kararıyordu ayakta duracak halim yoktu bir anda dizlerimin üstüne düştüm
"Çağan" hemen yanına koştuk hepimiz "oğlum Çağan iyi misin oğlum gel gidelim doktor görsün senide hadi"
Ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra ağlıyordum"benim yüzümden orda baba benim yüzümden biz.....b-begimizi kaybetmişiz"
Öyle kalmıştım kızın bebeği Çağandan mıydı yani benim oğlum baba mı olacaktı gerçi bebeği kaybettik ya "oğlum....emin misin sen"
Ağlamam şiddetlendi başımı duvara vurmaya başladım"BENİM YÜZÜMDEN ORDA BENİM YÜZÜMDEN BEBEĞİMİZ GİTTİ ALLAH BENİM BELAMI VERSİN ALLAH BENİM BELAMI VERSİN"
"ÇAĞAN" engel olmaya çalışıyorduk ama nafile son gücümle geri çektim yerde yatıyordu delirmiş gibiydi"kardeşim sakin ol Allah aşkına" yerde dizimde kendinden geçmiş bir şekilde ağlıyordu "Çağan naz için güçlü durmak zorundasın"
"Arda" dedim zar zor çıkan sesimle yerde Arda'nın dizine yatmış ağlıyordum kalbim acıyordu"bu sabah onu görmeyince çok korktum nefesim kesiliyordu gitti sandım hemen aşağı indim onu görünce sanki dünyalar benim olmuştu"
"Sarıldım ben ona küçük bir çocuk gibi kollarının arasına girip sarıldım ben ona beni bırakma dedim bırakmam bırakamam ki dedi" kalbime tekrar bir ağrı girmişti ruhum çekiliyordu sanki
"Ben sensiz yaşayamam dedim gülümsedi bana arda.....ben o gülümseme için herşeyimi veririm naz için canımı bile veririm ama o içerde can çekişiyor ya ona..." Ağlamam şiddetlendi gerisini getirecek gücüm yoktu ki
Deme öyle kardeşim ben eminim naz çok güçlü bir kız kurtulacak eminim bak gör
*************
Aradan 26 saat geçmişti naz yoğun bakım ünitesinde uyuyordu her birimiz 26 saattir camın önünde uyanmasını bekliyorduk
Allah nolur sen kızımı bana bağışla o giderse ne yaparım ben alma kızımı benden nolur
"Özge" yanına gidip kollarından tutup kendime çevirdim kollarımın arasına alıp sarıldım "kızın için güçlü durmak zorundasın Allah aşkına bir şeyler ye su iç topla biraz kendini"
"Peki" koltuğa oturdum gücüm yoktu kızım için güçlü durmam lazımdı bir iki lokma bir şey attım ağzına
Arda ile Çağanin yanına yaklaştım eli camda gözü nazda bekliyordu ruh gibiydi "Çağan sende bir şeyler ye artık hadi"
Bakışlarımı asla nazdan çekmeden konuşmaya başladım "bak Alisa.....naz orda yatıyor yemek yiyebiliyor mu su içebiliyor mu....hayır peki ben neden yemek yiyim su içim heh"
