*toprak ın ağzından*
Kapıyı kırıp içeri girdim. Hala cok sinirliydim. Sinirim bir türlü geçmiyordu. Minaya doğru yürümeye başladim. Elleri kulaklarında yere çözmelmis ağlıyordu. Ağladığını görünce içim sizlamişti. Yanına doğru çömeldim. Elleri tirtiriyor ve şu an kendinde değildi. Kriz geçiriyor olabilirdi. Ah be kızım şu sözümü bir dinlesen. "Mina iyi misin, bana bak" deyip kollarını tutup kulağından çektim. Ağlamaktan konuşamiyordu ve şu an çok korkuyor gibi halı vardi. Onu korkutuyordum. Elimi yanağına koydum. Baygın gibi halı vardi. "Mina kendine gel" dedim ve biraz sartim. "Bebeğim aç gözlerini" dedim hala tepki vermiyordu. Ellerimi bacağının altından ve belinden geçirip kucağıma aldim. Kucağımda küçücük kalıyordu istem dışı hoşuma gitti. Başı göğsüme yaslandı. Ve evden çıkıp aramaya doğru yürümeye koyuldum. Bu evde kalamazdi etraf çok dağılmıştı. Arabanın arka koltuğuna doğru yatırdim. Biseyler sayiklamaya başlamıştı ama anlamadım. Ön koltuğa geçip arabayı bizim eve sürmeye basladim. Sürekli aynadan onu kontrol ediyordum. Bir anlık sinirle herşey mahvolmuştu. Ama ben uyarımi yapmıştım. Evin önüne arabayı park edip arabadan indim. Minayi almak için arka kapıyı açtım. Minaya yaklaşıp belinden ve bacağından elimi geçirip tekrar kucağıma aldım. Mina yarı uyanık gibi olmuştu. "Nereye götürüyorsun beni?" Diye konuşmuştu. "Eve götürüyorum sen uyumana bak" dedim. O da miriltilar çıkarıp sonra gözlerini tekrar kapatmişti. Evden içeri girip merdivenleri ciktim, sağa donunce odama girip minayi yatağın içine koydum. Sacindaki tokayi çıkardım. Üzerine yorgan örttüm. Yüzüne doğru yaklaşıp dudağına öpücük kondurdum. "İyi uykular" deyip çıktım. O bunu hatirlamayacakti.
*munanin ağzından*
Sabah uyandığımda toprağın yatağındaydim en son kriz geçirmiştim toprak beni kucaklamışti sonrası yok hatirlamiyorum yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkayıp havlu ile kurutup odadan çıkarım asaga kata indiğimde mis gibi kahvaltı vardı ve ocağın başında toprak aman Allahım bu çocuğu çözmek çok zordu sırtımı ona çevirip evin kapısından çıkmak için adım atmıştım ki toprak "Uyandın mi" diye sordu
Allah Allah kafamı buluyon "Yok toprak gördüğün gibi hala uyuyorum" dediğim şeye yanağı kıvrılır bunun üzerine sınırlı bakişlarimi onun üzerine doğrultup kapıdan çıkmak için hamle yaparken "gitme kahvaltı hazırladim bizim için"
Bu adam şaka mı okdr olan şeyden sonra onunla kahvaltı edeceğimi mi sanıyorum
"Toprak sana artık kendimi anlatmaktan yoruldum ama sen anlamamakta yorulmadin" diyip gözlerine bakıp evden çıkarken içerden toprağın sinirli hiriltisi ve masayı devirdigini gösteren sesler vardı...
İçimi korku kapladi. Yaptığım veya söylediğim şeylerden sinirleniyordu biraz suyuna gitmem geriyordu sanırım yoksa ondan kurtulamayacaktim. Amâ beni rahat bırakmasi için onu istediği gibi davranamazdim. Ben neysem o buna alişmaliydi fakat şu an kavga çekecek havamda da değildim. Yanına doğru ilerledim. Çok sinirli gözüküyordu. Ciddi birisi çabuk sinirleniyor ama benim yanımdayken daha çok dışarıya yansıtıyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı. "sana iyi davransam da hiçbir etki etmiyor. Sana biseyleri yaptırmam icin sana bagirmam gerekiyor. Gerçekten anladığın şey bu mu?"dedi. Bir an şaşırmıştım. Ne demeye getiriyordu. Yavaş yavaş bende sinirleniyordum. "Bana kötü davranan sadece sen varsın" dedim ve ardından şunu söyledim. "Ve birisi daha" bunu dememle yanıma yaklaştı. "Kim?" Diye sordu. Kim olduğunu gayet biliyordu. Sorusuna cevap vermedim sustum sadece. O biraz daha yaklaşıp dibime kadar geldi. Elleriyle saçımı kulağımin arkasina itti. "Dün olan şeylerden sonra hicbirsey olmamiş gibi mi devam ediceksin" dedim. O da dudağıma doğru eğilim "dünkü olan şeyleri unutturacağım sana" deyip geri çekildi.
"Nasıl unuturcaksın toprak? Yaralarımın üstüne yeni yara açarak mı?"
"Mina haklısın ,Bu sefer sınırı çok aştım.
Ama izin ver yanlışlarımı düzelteyim. Akşam saat 5.30 gece aşağıda hazır ol ."
