IX

37 3 0
                                    

ပင်လယ်သေတွေအကြောင်းပြောရင် ငိုမှာလား မောင်
အခုတော့ ကျွန်မဟာ ပင်လယ်သေပါ။

အရင်ကဆို တိမ်တွေညိုရင်
သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ နွေးစေခဲ့။
ကိုယ်ဟာအရင်လို
မင်းရင်ခွင်ထဲမှာပဲ ဆွေးချင်တုန်းလေ။

ညနေခင်းကို ငါ့မှာမေ့ပြီး
အိတ်ထဲကောက်ကောက်ထည့်မိနေတာ
ပြစရာမင်းမရှိတော့တာ သတိမရခဲ့ဘူး

စိန်ပန်းတွေမြင်တော့လည်းဓာတ်ပုံထရိုက်လိုက်တာပဲ
ပို့စရာမင်းမရှိတော့တာကို ‌မေ့နေခဲ့တာ
နွေအကြောင်းပြောပြမလို့ ၊
ကြယ်တွေအကြောင်းပြောပြမလို့ ၊
ငါကညညဆို မင်းစိတ်ဆီလမ်းလျှောက်ထွက်ကြည့်တယ် ။

မင်းပြောသလို အဆင်ပြေမှာပါ ဆိုတာကိုငါစောင့်ရင်း
မင်းအသံကိုငါ့မှာသတိတရနဲ့ ။
ငါတို့မှာမြို့လေးတစ်မြို့ရှိကြောင်း ငါပြောဖြစ်ခဲ့တယ်
ငါ့မှာမင်းရှိကြောင်း ငါပြောဖြစ်ခဲ့တယ် ။

ဇာတ်ကွက်ကို အရှေ့အနောက်ပြလိုက်နဲ့
အဖြူအမဲမကွဲတဲ့ ဇာတ်ခန်းတွေပေါ့ မောင်ရယ်။
အခုတော့ ကျွန်မဟာ ပင်လယ်သေပဲ
ကျွန်မတို့ပြဇာတ်ဟာ တစ်ခန်းရပ်ခဲ့ပါပြီပဲ။
ဒီလိုမျိုး ပရိတ်သတ်ကို ထရှင်းပြလိုက်တယ်
သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲတွေ ထလုပ်ပြလိုက်တယ်။

မောင်ရေ ငါကတော့ဒီလိုပဲကွဲ့
မင်းပြောဖူးသလို
ကိုမရှိလည်း မင်းကမ္ဘာဟာလည်နေမှာ ဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ ။

မင်းမရှိလည်း ငါဟာပုံမှန် ကမ္ဘာဟာပုံမှန်
နေဝင် လထွက်နဲ့ လည်နေကျအတိုင်းလည်နေတော့တာပဲ
ငါကသာ ရပ်နေခဲ့တာလေ
ငါကသာ ပန်းသီးပင်အောက်မှာရပ်နေခဲ့တာလေ
ဆွဲငင်အားတွေကို ငါယုံချင်သေးတယ်ကွယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်
မနေချင်တော့တဲ့အခါ
ခုန်ချပြီးဆုံးပေးနိုင်စွမ်းရှိတဲ့
မြစ်ကလေးတစ်စင်းတော့လိုတာပဲမလား။

ပြဇာတ်ကို ဇာတ်သိမ်းကပြန်ကြည့်မှသိတော့တယ်
တကယ်က စွန်ထင်တာ
ဘယ်ဟုတ်မလဲ မောင်ရဲ့
ရင်နာစရာပဲ။

ငါတို့တတွေဟာ
ပြန်စလို့မရတဲ့ရစ်ဘီးကလေးတွေဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။

- Meldian -
#25AUG2023

ညှိုး Where stories live. Discover now