Tolga arabayı durdurdu.
"sonunda geldik. İnin hadi" dedi.
Kamp alanı bu sefer daha fazla çadırla doluydu. Tuğçe'yle arabadan indik, Tolga ve Elif amirin yanına gitmişlerdi. Bizde Tuğçe ile çantalarımızı aldık ve kendi çadırımızı aramaya çalıştık. Buranın en mükemmel yardımcısı Erdem abi. O her zaman kamp yaptığımızda yanımıza gelirdi, ihtiyaçlarımızı alırdı. Çadırımızı bulmak için Erdem abinin yanına gittik.
"Erdem abi bizim çadırımız nerede?" diye sorduk.
"kızım siz Emre ve Sera'nın çadırının ortasındasınız."diyerek eliyle gösterdi. Çadırımıza doğru yöneldik ve ilerlemeye başladık.Çadırımıza doğru ilerlerken bir ses duydum.
" ayyy bu da mı gelmiş"dedi. Olduğum yerde donakaşdım. Bir dakika az önce Erdem abi 'Emre ve Sera'nın çadırının arasında' dedi. Sera üniversiteyi okumuyo bile. O polis değil, yani neden buraya geldi? Etrafıma baktım ve işte onu gördüm Sera'yı.Sera bana boş boş bakıyordu bana. Sinir olmuştum.
İnce bir sesle"şşt"dedi. "Yeliz" dedi. Sera'ya doğru baktım. Ama sonra tekrar çadırıma doğru ilerledim. Çadırımızın rengi çok güzeldi, ve içerisinde desenli ışılar vardı.
Erdem abi yanımıza geldi.
"bu çadır sizin için kızlar. Meslek hayatınızda azimle devam ettiğiniz için. Çadırınıza eşyalarınızı yerleştirin, birazdan toplantı var. Hadi size kolay gelsin."dedi ve gitti. Acaba sormalı mıydım?Neden buraya Sera geldi? Önce Tuğçe'ye söyleyeyim. Onun bir bilgisi vardır belki. Tuğçe'ye doğru dönerek.
" Tuğçe, sana birşey soracağım."dedim
"tabii sor."dedi.
" Seraneden buraya geldi? "diye sordum.
" ben nereden bileyim acaba."dedi.
"herşeyi biliyon da" dedim.
Tuğçe"toplantıdan sonra sorarız birilerine."dedi.
"dimi soralım" dedim.Toplantıdan sonra sorarız birilerine. Neyse artık çadıra iyice bakmalıydım. Çadır çok güzeldi. Geniş ve uzundu. Çok beğenmiştim. Yere oturdum ve elime telefonumu aldım. İnstagrama girdim ve Keskin'in bir hikaye paylaştığını gördüm. Hikayenin üzerine tıkladım.
Hikayede Emre💖Sera yazıyordu. Nasıl yani Emre ve Mine sevgili değilmiydi? Emre böyle birşey yapmazdı. Sera kendini sadece üstün görüyor akını üstünlük kurmakla çalıştırıyor. Bu bir oyun olabilirdi veya değildi bilmiyorum. Ama bu beni ilgilendirmez, birgün onun da kalbi acıyacak.Kırılan kalpler kırılan bir bardağa benzer. Hiç bir zaman eskisi gibi olmaz...
Artık onların yüzüne bile bakmayacağım, zaten yüzsüzün teki. Artık herşey sona erdi...
Canlarıımm, çiçeklerim!!
Bu bölümde bitti!!! Umarım beğenmişsinizdir. Seviliyorsunuzzz
<<<<<<333
💖💖💖💖💖💖
📍💖💓💖❣️💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN IŞIĞINDA
Teen Fiction"Yeliz, gecemin ışığı olur musun?" diye sordu gözlerime bakarken. Gözleri beni büyülüyordu. Bir an duraksadım. "olurum." dedim içtenlikle. "senin ışığın olurum."