ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2 [Ongoing]

Part - 1

Zawgyi

"ဟဲ့ ဒီမွာ ငါ့ထမင္းစားေနတာ နင္မျမင္ဘူးလား..."

"ျမင္လို႔အမကို ျမန္ျမန္ဖယ္ခိုင္းေနတာေပါ့႐ွင့္!!"

"ညည္းတို႔ကေလ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့အသိုင္းဝိုင္းဆုိဆက္ဆံေရးေတြက႐ွယ္ေကာင္းတယ္ေနာ္..သာမာန္လူတန္းစားဆုိရင္ေတာ့...အမေလး ေျပာကိုမေျပာလိုက္ခ်င္ပါဘူး"

"မေျပာခ်င္..မေျပာနဲ႔ေလအမရဲ႕ လူလိုေျပာေနတာနားမလည္ဘူးလား ထမင္းျမန္ျမန္မ်ိဴၿပီးျမန္ျမန္ႂကြေတာ္မူပါ႐ွင္"

"ဒါလားဆရာဝန္..လူနာေစာင္႔ တစ္ေယာက္ကိုေျပာဆုိဆက္ဆံေနတဲ့ပံုက အထက္စီးကႀကိီးဘဲ"

မင္းဆက္​ေဆး႐ုံတစ္ပတ္Roundလွည့္ရင္း၊ဆရာဝန္မအိနဲ႔၊လူနာေစာင့္တစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ေနသည့္္္အသံမ်ားၾကားတာမို႔၊အေျခေနကသိပ္မဟန္ေတာ့ပါေခ်။

"ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ..ဆရာမ"

"ဒီမွာေလ..သန္႔႐ွင္းေရးေတြလာေတာ့မွာမို႔ လူနာေစာင့္2ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္..1ေယာက္ပိုေနလို႔ထြက္ခိုင္းတာ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ ျပန္ကိုက္ေနတာလူကို"

"ေကာင္မ ညည္း ဘာစကားေျပာတာလဲ!!"

"ၾကားတဲ့တိုင္းဘဲေလ..."

"ကဲ..ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ၾကားထဲကေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..ဆရာမလဲေတာ္ေတာ့ သြားေတာ့ ေနာ္"

"နင္တို႔သိေအာင္တစ္ခုေျပာလိုက္မယ္ေနာ္..ဒါေဆး႐ုံ နင္တို႔ေနလာတဲ့ရပ္ကြက္မဟုတ္ဘူး လာၿပီးေတာ့ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လာမေျပာနဲ႔..ဒိီေဆး႐ုံကစည္းကမ္းခ်က္ေတြမွမလိုက္နာႏိုင္ရင္..ဆင္းသြားလိုက္!!"

"နင္ လူဘားဝလို႔!!"

"ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ ေတာ္ၾကပါေတာ့"

"မင္းဆက္..ငါ့သြားၿပီ"

မအိတို႔ကေတာ့လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီေဟးး...။

"က်ေနာ္ ခုနကဆရာဝန္အမအစား ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"

"ရပါတယ္႐ွင့္ဆရာေလး"

မင္းဆက္လူနာေစာင့္အမႀကီးကို၊ခပ္ေရးေရးေလးျပံဳးျပကာလွည့္ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါသည္။ေဆး႐ုံနားမွာေတာ့အစားေသာက္ေတြကအလြန္ေပၚေလ၏...။သူ႔အႀကိဳက္ေတြႀကီးပဲပင္။ဘုရားနဲ႔လဲနီးနီးေလးပင္..။တစ္ခါတစ္ေလစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္၊ဟိုႏွစ္ေကာင္နဲ႔ဘုရားသြားဖူးေလသည္။