ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2 [Ongoing]

Part - 8

Zawgyi

"မင္း ေ႐ွ႕ကအရင္သြား"

မင္းျမတ္ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုယ္မနည္းသည္းခံခါ၊သူရဲ႕လူႀကီးေပါက္စေလးကသရဲေတာ့ေၾကာက္တက္ေသးသားဘဲ၊အျမဲတမ္းစြာေနသည့္လူႀကီးေပါက္စေလးက၊ခုလိုခ်ိန္မွာေတာ့မစြာႏိုင္ေတာ့ေပါင္။

" ဟားး ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ အေ႐ွ႕ကအရင္သြားမယ္ေနာ္"

သူကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ေနသည့္ခ်ာတိတ္ကိုယ္၊ေခါင္းေခါက္ခ်င္စိတ္ကတဖြားဖြားပင္။သူမေၾကာက္တဲ့အတိုင္း၊သူမ်ားကိုယ္ေလွာင္ေျပာင္ေနတာမသာေကာင္။

အေ႐ွ႕ကေနဦးေဆာင္ၿပီးထြက္သြားသည့္မင္းျမတ္ေနာက္ကိုယ္၊ကုတ္ကုတ္ေလးႏွင့္လိုက္ၾကကာ၊ေလွကားဆင္းေနရာေရာက္ေတာ့မင္းျမတ္ေျခလွမ္းမ်ားကရပ္တန္႔သြား၏။

" ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆက္ ဆက္သြားေလ"

သူရဲ႕ဂ်ဴတီကုတ္အစေလးကိုယ္လွမ္းကိုင္လိုက္ကာ၊တကယ္ေၾကာက္ေနသည့္ထိုလူႀကီးေလးကိုယ္ၾကည့္ၿပီးဆဲြနမ္းျပစ္ခ်င္လာသည္။လူကိုယ္ျမဴဆြယ္ေနတာရပ္ပါေတာ့ခဗ်ားရယ္။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဟိုမွာေတြ႔လား ႂကြက္ေသေနတာေလ"

မင္းျမတ္ေျပာျပလိုက္ေတာ့၃ေယာက္သားေခါင္းေလးေတြေစာင္းကာၾကည့္လို္က္ၾက၏။အဲ့ေတာ့မွပဲသူတို႔အသက္႐ူွေခ်ာင္သြားေတာ့သည္။မသိရင္မင္းျမတ္ကသူတို႔ရဲ႕အေဖလိုပင္။

"ဟီးဟီး ဒါဆုိလဲ ျပန္သြားၾကမယ္ေလ ဗိုက္ဆာတယ္"

တဟီးဟီးႏွင့္ရယ္ျပသည့္လူႀကီးေလးကသြားတက္ေလးပါကာ၊မ်က္လံုးမ်ားမပြင့္သည့္အထိပင္။တစ္ေန႔တစ္ျခားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတာခဗ်ားရယ္၊စိတ္မခ်ေတာ့ေပါင္။

"အမိန္႔ေတာ္တိုင္းပါဗ် ကဲ သြား အေ႐ွ႕ကေန"

"ဟုတ္"

အျမဲဆဲဆိုသည့္ထိုလူႀကီးေလးကဒိီေန႔ၾကမွထူးထူးဆန္းဆန္းလိမၼာေနသည္ေလ၊အကိုရဲမာန္ထိုက္နဲ႔၊သူရမာန္ကလဲအံဪစြာနဲ႔ၾကည့္ေန၏။

"အဟမ္းး ယဥ္ေက်းေနပါလားေနာ္"

"ေအးေနာ္ သူရေျပာတာမွန္တယ္"

ခဏေလာက္ေလးယဥ္ေက်းျပတာေတာင္မရသည့္သေကာင့္သားႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္မင္းဆက္စိတ္တိုလာရသည္။