Part - 12

421 17 4
                                    

Zawgyi

"သားရီးတို႔ မင္းတို႔ အနံ႕တစ္ခုခုရၾကလား"

"ေအး ရေနတယ္ ၾကက္သားနဲ႔ဗူးသီးခ်က္ေနတဲ့အနံ႕မ်ိဴး 12နာရီေက်ာ္ေနၿပီကြာ ဒီခ်ိန္ဘယ္သူကထခ်က္ေနတာလဲမသိ ေမႊးးေနတာပဲ ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီ"

သူရမာန္နဲ႔ရဲမာန္ထိုက္တို႔ေျပာေနသည္မွာတကယ္မွန္၏။အနံ႕ကေမႊးႀကိဳင္ေနၿပီးစားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္စဲြေဆာင္ေနသည္အလားမွတ္ရတယ္။

"အေဆာင္မွာ ညဘက္ဟင္းထခ်က္တဲ့လူ႐ွိလို႔လားကြ"

"အေဆာင္ကေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး ဒီနားမွာအိမ္ရာဝန္းေတြ႐ွိတယ္မလား အဲ့ကလာတာျမဲလားဗ် တစ္ခ်ိဳ႕ကအာ႐ုံဆြမ္းထခ်က္က်တာလဲ႐ွိတယ္ေလ"

မင္းျမတ္ေျပာတာလဲဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါသည္ေလ၊ဒါမဲ့အနံ႕ကအိမ္ရာဝန္းဘက္ေတြကလာတာမျဖစ္ႏိုင္၊အေဆာင္နားတဝိုက္မွာတင္ေမႊးႀကိဳင္ေနတာျဖစ္၏။

"ငါတို႔သြားၾကည့္ၾကမလား မင္းဆက္"

ဆရာႀကီးစိုက္နဲ႔ေမးလာတဲ့သူရမာန္ေၾကာင့္၊အကုန္လံုးေၾကာင္ၾကည့္ေနက်မိသည္။မသိရင္သူသရဲမေၾကာက္ပါဘူးေပါ့ဆိုတဲ့စိုက္နဲ႔ပင္။

"မင္း အေ႐ွ႕ကအရင္သြားမယ္ဆိုရင္ သြားၾကည့္မယ္"

"ေအးပါ ကဲ လာ သြားက်တာေပါ့ ဓာတ္မီးယူခဲ့အံုး"

"ဓာတ္မီးကဘာလုပ္ဖို႔လဲ"

အထြန္႔တက္ၿပီးေမးလာတဲ့သေကာင့္သားေၾကာင့္သူရစိတ္တိုလာရ၏။

"မင္း ဖင္ထဲ ထိုးထည့္ဖို႔"

"ဘာကြ!! မင္းး မင္း"

"ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ ရန္မျဖစ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ စိတ္ေလ်ာ့"

ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနၾကသည့္ႏွစ္ေကာင္သားကိုယ္မင္းဆက္ထိန္းကာ၊အနံ႕ရေနသည့္ေနရာအားဦးတည္၍ေလ်ွာက္လာကာ၊တစ္ေဆာင္လံုးပတ္ၾကည့္က်ေတာ့အနံ႕သာရေနၿပီးခ်က္ျပဳတ္ေနသည့္အခန္းလဲမ႐ွိက်သလိုလူလဲမေတြ႔ပါေခ်။

"ေဟ့ေကာင္ေတြ တစ္ခုခုေတာ့မွားေနၿပီထင္တယ္ေနာ္"

"က်က္သိမ္းေတြေတာင္ထတယ္ကြာ လိ့"

၄ေယာက္သားစကားေျပာေနက်တုန္းအေနာက္ကေနတစ္႐ွပ္႐ွပ္အသံၾကားတာမို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ဘာမွမ႐ွိေနတာေၾကာင့္မင္းဆက္ကေနၿပီးေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2  [Ongoing]Where stories live. Discover now