Zawgyi
"ေဟ့ေကာင္ သူရမာန္ ေစာင့္အံုးလို႔ ငါ့ကို"
"မေစာင့္ပါဖူးေနာ္ ေစာင့္ရေအာင္ငါ့ကမင္းရဲ႕ေယာက်ာၤးမို႔လို႔လား ေျပာပါအံုး"
မေန႔ညကဂ်ဴတီတူတူၾကကာ၊မနက္ပိုင္းနားရန္တြက္အေဆာင္ကိုယ္ျပန္ေနခ်င္းျဖစ္သည္။မင္းျမတ္ကေတာ့၊မင္းဆက္ရဲ႕အနားမွာေနေပးၿပီးသူတုိ႔လာမွေဆး႐ုံကိုယ္သြားမည္ဟူ႔ေျပာေလ၏။
"မင္းး!!ညစ္ပတ္ေကာင္ သြား"
"ေဟာဗ်ာ ဟား ဟား"
မာန္ခ်င္တူုၿပီးအျမဲသတ္ေနက်တာသိတယ္မဟုတ္လား၊ၿပီးရင္လဲမေခၚႏိုင္မေျပာႏိုင္က်တာလဲမဟုတ္၊အခ်ိန္တန္ျပန္တည့္တာဘဲေလ။
"ကိုႀကီးတို႔ ျပန္လာၿပီလား နားအံုးဗ်"
"ေအး ညီ မင္းဆက္ေရာအေျခေနဘယ္လိုလဲ"
"နည္းနည္းသက္သာပါတယ္ အဟြတ္"
ေခ်ာင္းပါဆိုးေနသည့္မင္းဆက္ကိုယ္ၾကည့္ၿပီးသူရမာန္စဥ္းစားရခက္သြားေလသည္။ေဆးနဲ႔မျဖစ္ေတာ့ေပ၊ေဆးထိုးမွသာအျမစ္ပါမက်န္ေပ်ာက္မွာအေသခ်ာပင္။
"မင္းဆက္ ေဆးထိုးရေအာင္"
"ဘာ!!"
ၾကားလိုက္ရသည့္စကားေၾကာင့္ကိုယ့္ဖင္ကိုျပန္ကိုင္ကာ၊သနားစရာမ်က္ႏွာေလးျဖစ္ၾကည့္လိုက္၏။
"လာမခ်ဲြေနနဲ႔ ေဆးထိုးရမယ္ မင္းျမတ္ ရဲမာန္ထို္က္ တစ္ေယာက္ကေဘာင္းဘီသြားခြၽတ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကခ်ဴပ္ထား ၾကားလား"
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည့္လဒႏွစ္ေကာင္အားသူရစိတ္တိုလာရသည္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ!!"
"ေအးေအး မင္းျမတ္ ခ်ဴပ္ထားလိုက္ ငါ ငါ့ကေဘာင္းဘီခြၽတ္မယ္"
အတည္ေပါက္ႀကီးေဘာင္းဘီခြၽတ္လာၾကတာမို႔၊မင္းဆက္ငိုခ်င္ေနၿပီျဖစ္ေခ်။
"ကဲ မနာပါဘူးကြာ ဥံဳဖြ"
"အားးးးးးး!!!"
"မင္းျမတ္ ညီ ဖင္ဂို ေခ်ေပးလိုက္"
လံုးတစ္ေနသည့္ဖင္လံုးလံုးေလးကိုယ္မင္းျမတ္ၾကည့္ၿပီး၊တံေတြးၿမိဳခ်မိ၏။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2 [Ongoing]
Боєвикиေဂ်ာ္နီမင္းဆက္ + သံစဥ္မင္းျမတ္ [Season - 2]