ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2 [Ongoing]

Part - 2

Zawgyi

မင္းဆက္တစ္ေနကုန္ဘာမွမစားရ​ေသး​ေပါင္၊တကယ္မနက္ထဲကလူနာေတြကတအားၾကေနတာမို႔၊႐ွိသမ်ွဆရာဝန္တိုင္းဘယ္သူမွမနားရဘဲ၊ဟိုေျပး၊ဒိီေျပးနဲ႔၊ဂရပ္ေပါင္းစံုထေန၏...။

"အကို"

ေဘးနားကေနအကိုဆုိၿပီးဩရွ ရွ ၊ အသံေလးၾကားလိုက္ရတာမို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဟိုခ်ာတိတ္ျဖစ္ေနေလ၏..။

"ဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ...မင္းျမတ္"

ေျပာစရာ႐ွိမွေခၚရမွာလားအကို၊တယ္ခက္တယ္ဒီအကိုနဲ႔...။

"ဘာစားၿပီးၿပီလဲေမးမို႔ပါဗ်ာ"

"ဘာမွမစားရေသးဘူး...မင္းေကာ...?"

က်ေနာ္အခ်စ္ေတြေကာစားမလားအကို...ဟီးဟီး။

"က်ေနာ္လဲမစားရေသးဘူး..ေဆး႐ုံအျပင္ဘက္မွာတစ္ခုခုသြားစားၾကမလားဗ် အကို"

ဒီခ်ာတိတ္ဘာလဲ၊ငါ့ကိုထမင္းတူတူစားဖို႔တြက္ေနရာေရြးေနတာလား၊မသိရင္ဒိတ္လုပ္မွာၾက။

"သြားမယ္ေလ ဟိုေကာင္ေတြေရာလိုက္အံုးမလားမသိဘူး"

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုသြားေခၚဖု႔ိလုပ္ေနသည့္အကိုအား၊လက္ကိုဆဲြထားလိုက္ကာျပဴးတူးေၾကာင္ေတာင္ေလးျဖစ္မင္းျမတ္ကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။အၾကည့္ခ်င္းမဆံုခ်င္ပါဖူးဆုိမွ၊အျမဲဆံုေနရေလသည္။ရင္ခုန္ေအာင္သိပ္လုပ္တက္တာဘဲ...။

"ဟို ကိုႀကီးမာန္မာန္တို႔ကမအားေလာက္ဘူးထင္တယ္..."

"ဒါဆုိလဲသြားမေခၚေတာ့ဘူး...သြားၾကမယ္ လာ"

အေ႐ွ႕ကေနအရင္ထြက္သြားသည့္အကိုကိုယ္မင္းျမတ္ၾကည့္ၿပီးအသဲယားေနမိသည္။အကိုကဒီေဆး႐ုံတစ္ခုလံုးမွာအေခ်ာဆံုးဆုိတာလဲသိထားၿပီးၿပီမို႔တစ္ခါတစ္ေလၾကNurseမေတြနဲ႔ေတာင္ႀကိတ္ၿပီးသဝန္တိုရပါသည္။

"မင္းျမတ္...ဘာစားမွာလဲ"

"ေခါက္ဆဲြျပဳတ္ပဲက်ေနာ္ကိုေပးပါ ဦး..."

"ဟင္ ေခါက္ဆဲြစားမို႔လား"

"ဟုတ္တယ္ ခ်ဥ္ငံစပ္ေလး စားခ်င္လာလို႔ေလ"

ေခါက္ဆဲြေတြစားေနတာဒိီေကာင္ေလးႏွယ့္၊ဗိုက္ေအာင့္ရင္၊ဒုကၡပါဘဲ...။