ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ဦးေဒါက္တာေလး//ကျွန်တော်အချစ်ဦးဒေါက်တာလေး S-2 [Ongoing]

Part - 3

Zawgyi

မင္းဆက္တို႔၄ေယာက္သားတူတူျပန္ၾကကာ၊ေနသည့္အေဆာင္ေနရာကလဲ၄ေယာက္သားတစ္ေဆာင္ထဲတူတဲ့အျပင္အခန္းကလဲတူေသး၏...။ကုတင္ႏွစ္လံုးပါၿပီးတစ္ကုတင္ကေတာ့၊သူရမာန္နဲ႔ရဲမာန္ထိုက္တို႔တြက္ျဖစ္ၿပီး၊ေနာက္တစ္ကုတင္ကေတာ့သူနဲ႔ဟိုခ်ာတိတ္သာျဖစ္သည္။

"မင္းျမတ္ေရ ဖုန္းလာတယ္ ေဖႀကီးတဲ့"

"ဟုတ္ကိုႀကီး လာၿပီ ခဏ ခဏ"

မင္းျမတ္၄ေယာက္သားစားဖို႔အတြက္ေခါက္ဆဲြျပဳတ္ေနရင္းေဖႀကီးဆီကဖုန္းလာသည္မို႔အျမန္ေျပးလာကာ၊ေခါက္ဆဲြျပဳတ္အိုးေလးကိုေတာ့ကိုႀကီးရဲမာန္ထိုက္ကဆက္ေမႊေပးေန၏.။

"ဟယ္လို ေဖႀကီး"

"သား ေနေကာင္းရဲ႕လား ကေလး"

"သားကေနေကာင္းပါတယ္ဗ်..ေဖႀကီးနဲ႔ ပါးပါးေရာ ေနေကာင္းၾကရဲ႕လား သားကလြမ္းေနတာ"

"ငခ်ဲြေလး ေဖႀကီးနဲ႔ပါးပါးကလဲလြမ္းတာေပါ့"

မင္းျမတ္မ်က္ေရဝဲမိသည္။မိဘေတြနဲ႔ခဲြၿပီးရန္ကုန္မွာတာဝန္ၾကသည့္ေဆး႐ုံကိုေျပာင္းလာကာ၊ေန႔မနားညမနားအလုပ္ကမျပတ္၍၊ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါသည္။ဒါေပမဲ့...သူတစ္ဖတ္သတ္ခ်စ္ေနရတဲ့လူႀကီးေပါက္စေလး႐ွိေနတာမို႔ပင္ပန္းတာေတြေျပေပ်ာက္ပါသည္ေလ...။

"သား ရည္းစားေတြဘာေတြရေနၿပီလားကြ"

"ဟာ ပါးပါးေနာ္ ေပါက္ကရေတြဗ်ာ မရေသးပါဘူး"

"ေသခ်ာလို႔လားကြာ..."

"ဟဲဟဲ ဟို သားခ်စ္မိေနတဲ့သူေတာ့႐ွိတယ္"

"ဘယ္သူမ်ားလဲ ေျပာပါအံုး ပါးပါးတို႔ကိုယ္"

မင္းျမတ္၊အကိုကိုယ္တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ကေလးေလးၾကေနတာပဲကာတြန္းကားၾကည့္ေနေလသည္။က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ေခါက္ဆဲြတူတူျပဳတ္ေနၾကကာ၊အူျမဴးေနၾက၏၊အေျခေနေကာင္းတာမို႔၊ပါးပါးတို႔ကိုယ္ေျပာရန္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္ပါသည္။

"ဟ္ုိ သားထက္ေတာ့အသက္ႀကီးတယ္အရမ္းႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူး..ဆရာဝန္ပဲပါးပါးသူလဲ"

"ေယာက်ာၤးလား...မိန္းကေလးလား သား"

"ဟို ေယာက်ာၤးေလးပါဗ်"