မြတ်နိုးရပါသော...

part 3

''အမယ် ဒီကောင်နှုတ်ခမ်းကြီးကိုင်ပြီးစပ်ဖြီးဖြီးကြီးနဲ့ ငါလာတာတောင်မသိရှာဘူး

''ဟေ့ကောင်မဏ္ဏိ"

''အမလေး လျှံနဲ့ငါနဲ့ညား"

''ဟားးးး ဘယ်ကလျှံလဲ ဟင် လျှံ လျှံဆိုမြောက်ပိုင်းကဦးအောင်မောင်းသားမလား"

''ဟီးးးးးဟုတ်တယ် လျှံကချစ်စရာလေးဟီးဟီး"

''ဟေ့ကောင် မင်းကသူ့ကိုတွေ့ခဲ့တယ်ပေါ့ "

''အင်း တွေ့ခဲ့တယ် တွေ့ခဲ့တာတင်ဘယ်ကမလဲသူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပါနမ်းခဲ့တာ"

''ဘာ ဟေ့ကောင် မင်း မင်းကယောကျ်ားချင်းကြိုက်တာလား"

''ဟင့်အင်း ငါကသူ့ကိုပဲချစ်တာ သူမို့ချစ်တာ"

''မဖြစ်နိုင်တာ တစ်ခါလေးတွေ့ရုံနဲ့ မဟုတ်သေးပါဘူး မင်းစိတ်ကစားတာနေမှာပါ''

''မဟုတ်ဘူး ငါမြို့မှာကျောင်းတက်ခဲ့တဲ့သူပါ အဲမှာအချောအလှတွေအများကြီး ငါတယောက်ကိုမှရင်မခုန်ခဲ့ဖူးဘူး သူ့ကျမှရင်ခုန်ခဲ့တာ ဒါနဲ့မင်းကဘာလို့ပျောက်သွားတာလဲ"

''အဲဒါလား ဟဲဟဲ ကြောက်လို့လစ်သွားတာ"

''သေပါတော့ငတိုးရယ်"

''မင်းသူ့ကိုချစ်လို့မရဘူးမဏ္ဏိ"

''ဘာလို့လဲ"

''မင်းအဖေနဲ့သူ့အဖေကတကယ့်ရန်သူတော်ကြီးတွေ ဘယ်လိုမှပေါင်းစပ်လို့မရတဲ့အခြေနေမို့မင်းရဲ့ချစ်ခြင်းကိုခုချိန်ထဲကရပ်စဲလိုက်ပါကွာ".

''မရပ်နိုင်ဘူး လူကြီးတွေရဲ့ရန်ငြိုးတွေကြောင့်ငါ့အချစ်တွေဘယ်တော့မှရပ်တန့်မပစ်နိုင်ဘူး ငါလျှံကိုချစ်တယ် မရ ရအောင်ချစ်ခွင့်ပန်မယ် လျှံကငါ့အပိုင်ဖြစ်ရမှာ"

''ဟင်းးးးမင်းကမင်းအဖေလိုပဲအရမ်းခေါင်းမာတာပဲမဏ္ဏိရယ်"

''.......''

မဏ္ဏိဘာမှပြန်မပြောပဲခပ်ဆိတ်ဆိတ်သာနေလိုက်တယ် လူကြီးတွေရဲ့အတ္တကြောင့်ခုမှဖြစ်ပေါ်လာတဲ့သူ့ရဲ့ချစ်ခြင်းကိုရပ်တန့်ပစ်စရာလား ဟင့်အင်း ဘယ်တော့မှပဲ မဏ္ဏိ လျှံကိုတကယ်ချစ်တာ ဒါကြောင့်လျှံနဲ့နီးစပ်အောင်လည်းကြိုးစားမယ်