''ကြီးကြီး အိမ်ရောက်ရင်မတိုင်နဲ့နော်"
ကြီးကြီးကဘာမှမပြောပဲမျက်နှာတည်နေတာမို့လျှံချွဲရတော့သည်
''ကြီးကြီးလို့ လျှံ့ကိုမချစ်ဘူးလား"
''မချစ်ပဲနေပါ့မလားသျှံလေးရယ် ခုဟာကသခင်ကြီးသိရင်ရင်ကြီးကြီးကောသျှံလေးကောလွတ်မှာမဟုတ်ဘူး"
''ကြီးကြီးမပြောရင်သိမှာမဟုတ်ပါဘူး နော် နော်"
''ကြီးကြီးကလည်းသျှံပြောသလိုပဲကြီးကြီးပြန်မပြောရင်အိမ်ကသိပါဘူး".
'ဟင်းးးငမွှေထ်ိုးနှစ်ကောင်"
''အာ့ကြောင့်ကြီးကြီးကိုချစ်နေရတာ"
လျှံတိူ့ကြီးကြီးကိုချော့မော့ပြောရင်းအိမ်ကိုတောင်ပြန်ရောက်လာတဲ့အချိန်မေမေက
''အမြန်လာ သားအဖေသိရင်မလွယ်ဘူး"
''မေမေကလည်း အပြင်ခနထွက်တာလေးပဲကို"
''သားဖေဖေကသားကိုဘယ်မှသွားစေချင်တာမဟုတ်ဘူး "
''သျှံက ကလေးမှမဟုတ်တာမေမေကလည်း"
''ဟုတ်သားပဲအန်တီရယ်"
''ကဲ ဒီသားမိတွေဘာတေပြောနေကြတာတုန်း ဟောသဲသဲကောရောက်နေတာလား"
''ဟုတ်အန်ကယ်"
''အေအေ သားတော့မပျင်းတော့ဘူးပေါ့"
''ဖေဖေ"
''ေပြာလေသား"
''သားအိမ်ထဲမှာအမြဲမနေချင်ဘူးတခါတလေလေးတော့ရွာလယ်ကစေတီကိုသွားချင်တယ်ကုသိုလ်ယူရင်း"
''သား"
ေမမေကစိုးရိမ်စွာတားပေမဲ့သျှံကတော့ပြောလိုက်ပြီလေရလည်ူအမြတ်မရလည်းအရင်းပေါ့
''ဟုတ်ပီလေ ဒါပေမဲ့"
''ဘာဖြစ်လို့လဲဖေဖေ"
''ဖေဖေတောင်းဆိုတာကိုသားလိုက်လျောပေးရမယ်ငြင်းရင်တော့ဖေဖေခွင့်မပြုနိုင်ဘူး"
''ဘာများလဲ"
''စောခွန်နောင်လာလိမ့်မယ်သူနဲ့ရင်းရင်းနှီးနှီးစကားပြောပါ ဟိုနေ့ညကလိုရှောင်ထွက်ဖို့မစဥ်းစားနဲ့"
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရပါသော...
Fanfictionbagan beginning blကားလေးကြည့်ပြီးအရမ်းသဘောကျတာကြောင့်ရေးတာဖြစ်ပါတယ် အားပေးကျပါအုံးဗျို့