Aradan iki ay geçer bu süre içerisinde tüm hazırlıklar bitmiştir Alaeddin ve Goncanın toyu olmuştur. Bu iki aylık sürede çifte mutluluk yaşanmıştır hem Gonca ve Alaeddinin evlenmesi hemde Nilüfer gebelik haberi iki Aileyede çifte mutluluk yaşatmıştır.
Yenişehir Osman Bey Sarayı
Algon Oda:
Gonca hala uyuyordur Alaeddin Vazifede olduğu için günlerdir doğru düzgün uyuyamamıştır sabaha karşı dalmıştır. Alaeddin vazifeden döner Goncanın uyuduğunu fark edince yavaş adımlarla yanına giderken çalışma masasının dağınık olduğunu fark eder ve bi göz atar o sırada Goncanın yazmış olduğu bi şiiri görür ve içinden okur;Özlemdir sevgilim, beni böylesine bekleten, Her yokluğunu gördüğümde içimi titreten, Sen imdi yanımda değilsin, uzaktasın.
Koca bir hiçlik benden geriye kalanlardan.Özlemdir sevgilim, bana anlatan yüzünü,
Ellerinin sıcaklığını, neşe saçan gülüşünü. Ben seni bi vakit görmeyeceğim,
Her vakit tutacağım verdiğin papatyayı.Alaeddin: (güler) Goncama bak sen benden daha iyi yazmış
( Alaeddin yüzündeki gülümseme ile Goncanın yanına gider başının ucuna eğilir ve bi süre onu izler. Ona hiç kıyamaz o sebepten uyandırmak istemez ama dayanamaz ve anlına bi öpücük kondurur. Goncada yavaş yavaş uyanır Alaeddini görünce afalar )
Gonca: Alaeddin sen döndün mü
Alaeddin: (güler) döndüm Goncam
( Gonca hemen erinin boynuna atlar ikiside birbirine sımsıkı sarılır ve kokularını içlerine çeker )
Gonca: eyi misin yaran var mı he
Alaeddin: yok Goncam eyiyim ben
Gonca: emin misin bak gerçi olsa bile sen bana demezsin
Alaeddin: sen imdi boşver onu bunu o yazdığın Şir neydi öyle bakarım kendini geliştirmişsin
Gonca: eh hep sen yazardın imdi de ben yazdım
Alaeddin: çok eyi ettin de Gonca ben derim ki Babamla konuşayım bi süre Söğüte gidelim
Gonca: niye bişey mi oldu
Alaeddin: yok da malum yeni evlendik eh bende hemen vazifeye gittim heç yalnız kalamadık Hilecim
Gonca: ha imdi beli oldu senin derdin
Alaeddin: yok yok ben kesin öyle edeyim
( o sırada Nilüfer kapıyı çalar )
Nilüfer: gelebilir miyim
Alaeddin: ulan Fatmadan kurtulduk diye sevinirken
Gonca: Alaeddin sus.... Gelesin Abla
Nilüfer: aa Alaeddin hoş geldin
Alaeddin: hoş buldum yenge eh ben gideyim hayde görüşürüz
( Alaeddin gider )
Gonca: noldu Abla
Nilüfer: eh Kız ne olacak Babamlara gideceğiz ya
Gonca: ha o bugün müydü
Nilüfer: ay Gonca gebe olan benim benim unutkan olmam gerekirken sana ne olur
Gonca: ay Abla ya unutmuşum işte
Nilüfer: neyse hadi üstünü giyi de gidelim
Gonca: eyi tamam
( bi süre sonra Gonca hazırlanır ve Kayılar Germiyan Sarayına doğru yol alır )
Germiyan Sarayı:
Kayılar gelmiştir herkes sofraya oturmuş kahvaltıya başlarlar.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Algon&Ornil&Mehfat
NouvellesKuruluş Osman Algon Ornil ve Mehfat ile ilgili Hayali Hikaye. Küçüklüklerinden başlayan bir Hikaye.