OYUNCU VE ARENA (Ara Verildi)

Bölüm 11

Sesin geldiği yöne doğru döndüğümüzde bize seslenen kızın cafedeki kız olduğunu gördüm. İstemsizce kızı yumruklamak gelmişti. Kız bize doğru gelince Emir'e döndüm. Oda bana bakıyordu. Sanki yüzümün her kısmını incelemek istermiş gibi. Kız yanımıza geldiğinde Emir'e sarılmaya çalıştı ama Emir geri çekilip kızın sarılmasına engel oldu. "Seni sevgilimle tanıştırayım," dedi ve beni gösterdi. "Bu benim güzeller güzeli sevgilim." dedi. Bu seferde kıza dönüp "Bu da Berk'in arkadaşı Simge." dedi. Kıza memnun olmadığım bir bakış atıp elimi uzattım. Kız sahte bir gülüşle elimi sıkıp "Tanıştığıma memnun oldum." dedi. Bende cevap vermeyerek elimi çektim. Sanki tiksinirmişim gibi sıktığı elimi elbiseme sildim. Kız bu hareketimi görünce baya bir bozulmuştu. Arkasını dönüp cafede gördüğüm diğer çocukların yanına gitti. Emir "Yarın gelecek misin salona?" dedi. Ters ters bakıp kafamı onayladığımı belli edecek bir şekilde salladım. Biz masaya geri dönerken dans bitmiş, onun yerine oyun havası çalıyordu. Bende biraz oynadıktan sonra geri masaya gittim.

Yaklaşık yarım saat sonra Esma eline mikrofonu aldı ve konuşmaya başladı, "Bugün benim en mutlu günüme geldiğiniz için çok teşekkür ederim. Şimdi sizin tek yapmanız gerenken şey, ben en yakın arkadışımın şarkı şarkı söylemesi için piste çağırırken, sizinde bana destek olmanızı istiyorum, piste en yakın arkadaşım olan ve baya ünlü boksör olan Tuana Akdoğan'ı davet ediyorum." demesiyle büyük bir alkış koptu. Herkes bana dönüp "Tuana!" diye bağırıyorlardı. Böyle bir planımız yoktu. Herkes hala tezahürata devam ederken Esma'ya öldürücü bakışlarımı atarak piste doğru yürüdüm. Esma "Seni çok seviyorum bebeğim!" diyerek Kayra'nın yanına gitti. Bende çalgıcılara baktım ve söyleyeceğim şarkıyı karoeke açmalarını söyledim.

Sözler gelince söylemeye başladım;

Biliyorum herkes tektir,

Hayat gibi bazen o rengareng-i ayaz.

Önce yağmur, sonra güneş,

Sonra bize de gökkuşakları oo.

Saydım ben,

Kaç günün o batimi bana yara gelir,

Ay gibi geceye,ben sana deli,

Her şeyi silemedim.

Üstü tek renkten bir gökkuşağı gibi,

Bi anda gülmemiş,

Biraz benim gibi.

Bu kısımda gözlerim istemsizce Emir'e kaydı.Etkilenmiş gibi bakıyordu.Etrafa baktığımda çoğu kişinin videomu çektiğini gördüm. Şarkıyı söylemeyi devam ettim.

Dışarda tüm bütün evren,

Gerekse biraz direnmen,

İçinde gökyüzü var, bense yarından beter.

Ooo

Sen bırak tutunmayı,

Dünya bizi sarmalar.

Deyim yerinde, en içinde, 

Rengarenk acılar.

Şarkıyı söylediğim yere kadar tekrar ettikten sonra şarkıyı bitirdim. Söylediğim şarkı Berkay Altunyay-Rengarenk acılar'dı. Herkes alkışlamaya başladı ve bir tezahürat daha başladı. "Bir daha, bir daha!" diye.Esma ve Zilan'a doğru döndüğümde onlarında tezahürata eşlik ettiğini gördüm. Ve başka bir şarkı seçip gene karoeke açtılar.Şarkıyı gene söylemeye başladım;

Ben kimim, bu neyin duygusu?

Sanki ömrüm bi kış uykusu.

Nerden gelip,