Sahte Gülüş

Bölüm 5

Okula girdim.Miraçta yanımdaydı.Bitlikte yürüyorduk.

Bakışlarımı ona doğru çevirdim.Baktım.Bir kez daha kendi kendime onun ne kadar yakışıklı olduğunu söyledim.Okul forması bile ona yakışıyordu.Hiç bir zaman bir erkeğe dikkat edip bu kadar masafemi aşmazdım.Miraça güvenmiyordum.Ama bana iyi geliyordu.Ona kendini yara bandı hiss etmesin diye elimden geleni yapacaktım.

Bu gün daha fazla yakışıklı karimzatikdi sanki.Ona uzun bir süre dalıp baktığımı Miraç "ne oldu neden öyle bakıyorsun?"dediğinde anladım.

Hemen kendimi toparladım.Dik durdum ve yürüdüm.

"Hiç"

"Emin misin?"

"Evet"

Bundan sonra konuşmamıştık ve sınıfa çıkmıştık.

İçeri girdim.Çantamı sırama koydum.Montumu da çıkardım.

Açelya'ya baktım ama dalgın gibi gözüküyordu.Benim geldiğimi bile fark etmemiş gibi duruyordu.

"Günaydın"dedim Açelyaya.Ama o hâlâ öylece duruyordu.Duymadığını anlayıp elimi yüzünün karşısında salladım.

Açelya irkilip "Ha?" Dedi sorgulayan bir ses tonuyla

"Günaydın dedim az önce duymadın mı?"diye sordum.Hala ifadesiz bir şekilde yüzüme bakıyordu.

"Duymamışım"dedi ve elleriyle oynamaya başladı.

"Bir şey mi oldu?"diye sordum.Dalgın gözüküyordu.Kesin bir şey olmuştu.Ben hâlâ Açelyaya bakıyordum.Ama onun gözleri oynadığı ellerindeydi.

"Yok bir şey"dedi.Umursamaz davranmaya çalışıyordu.Ama beceremiyordu.

"Emin misin?"dedim

"Aslında bir şey oldu"dedi.Sonra yüzüme baktı.Devam etmesini beklediğim için bende ona bakıyordum.

"Ali'yle bir az kavga ettik"dedi.

Bunun için neden üzgündü ki hep kavga ediyorlardı zaten.Üzgün olmasının asıl sebebinin bunun olmadığını biliyordum.Yüzünde anlayamadığım bir duygu vardı.Öylece oturup oynadığı ellerine bakıyordu.Bana neden bakmıyordu?

"E zaten siz hep kavga ediyorsunuz.Buna neden bu kadar sıkıldı canın?"diye sordum düşüncelerimden sıyrılıp.

"İşte atışma sırasında beni bir az kızdırınca ben de 'sen bizle neden kalıyorsun ki?Gidecektin gitsene artık'dedim."Açelya yutkundu sonra devam etdi "Tabii bu da yetmiyormuş gibi 'seni hiç kimse sevip kabullenmedi ben nasıl sana alışa bilirim ki?Annem seni kabullenmedi' dedim Ali'ye"dedi Açelya ağır-ağır konuşuyordu.

Kendimi tutamayıp "Ne dedin?"dedim Açelyaya karşı.

"Duydun işte"dedi ve başını öne eğdi.Yüzüme bakmaya utanıyordu.

O an anladım yüzündeki duyguyu.

Pişmanlık.

Ama bu kadar şey söyledikden sonra neden pişman olmuştu ki?Söyledikleri Ali için epey ağırdı.Evet çok konuşa bilirdi.Geveze de ola bilirdi.Ama bu cümleleri hak etmemişti.Açelya çok büyük bir hata yapmıştı ve şimdi onun enkazında kalmışdı.Ama anlayamıyordum.Neden pişman olacağı cümleler kurmuştu ki?Düşünüp sonra demek diye bir şey var.

"Açelya sen kafayı mı yedin?"dedim sert bir sesle "Onu sevmemiş kabullenmemiş ona güvenmemiş ola bilirsin ama bunları Aliye söyleyecek hakkın yok diye düşünüyorum.Yani bunu yapmanı anlayamıyorum.Ne de olsa onunda duyguları var.O da bir insan.Bazen bunu unutuyorsun sanki"dedim.O elleriyle oynamaya devam ediyordu.Bana bakmıyordu.Şuan sinirlerimi bozmuştu.