Sahte Gülüş

Bölüm 9

Odada derin bir sessizlik vardı.Herkes sessizdi.Ben ise sorgulayıcı gözlerle bakıyordum.Kim neden bizim canımızı acıtmayı istesin ki değil mi?Ama biri yapmıştı.Sanki herkes bir şey biliyormuşta benden saklıyormuş gibi hissettim ama bir ben bilmemiş olamazdım.Miraçla Aliyi vuracak,benim bu kadar canımı yakacak,kadar ireli gidenlerin kim olduğunu merak ediyordum tabii ki.Neden kimse konuşmuyordu?

Yine iş bana düşünce "Ne kadar susacaksınız?"diye sordum ses çıkmayınca "Anlatın artık!"dediğimde sesim olduğundan daha sert çıkmıştı.

"Almila sakin ol anlatalım"diye konuştuğunda Aliye döndüm.Gözlerimin içine bakıyordu.Sanki söylemeye tereddüt ediyor gibiydi.

"Ne anlatacaksan anlat artık.Lafı dolandırma.Hiç sevmem"dediğimde Ali nefes aldı ve başladı "Ben küçükken annemle babam ayrılmış.Bunun üzerine beni anneme vermişler yani Açelyanın annesine.Daha sonra annem yeni bir hayat kurmak istediği için beni anneanneme bırakmıştı.Anneannem yaşlı olduğu için pek bir şey yapamıyordu bu yüzden bütün yük benim omuzlarımdaydı.Ben çalışıyordum"dedi
Bunları zaten Açelya bana anlatmışdı ama tam olarak böyle değil

Umursamaz tavırla konuşmaya çalışıyordu ama gözlerinden her şeyi anlamak mümkündü"Her neyse konumuz bu değil.Annemin yeni hayat kurması babamın hoşuna gitmemiş olacak ki baloya gelmiş.Anneme zarar vermek istemiş ama bize zarar gelirse annemin daha çok canının yanacağını çok güzel biliyor o herif.Silahı bizim tarafa doğrultunca Açelyayı korumak istedim ama o babam denilen herif beni hiç tanımıyor olacak ki,Açelyayı kız arkadaşım sandı bu yüzden Açelyanın sen olduğunu düşünüp seni vurmak istedi.Bu zaman ise Miraç engel oldu.Engel olmasa muhtemelen seni öldürecekti çünkü galiba hala annemi seviyor"dediğinde kendi de sarsılmış gibiydi.Mutluluk saçan Ali gitmiş yerine başkası gelmişti.

Ben duyduklarım karşısında şok olmuştum.Alinin yaşadıkları,babası denen herifin yaptıkları.Bunlar ne aşağılık herifti.

Odada gergin bir sessizlik tekrar oluştu.Oda da olanlara baktım.Melissa çok etkilenmemişti.Az önce nasılsa şimdide öyleydi.Açelya şaşırmış gibi değildi her halde Ali ona anlatmıştı.Belki de Alinin babasını tanıyordu.Miraça baktığımda ise sakin karşıladığını gördüm.

"Bilmiyorum farkında mısınız ama bu adamın yüzünden her hangi birimiz öle bilirdik.Nasıl bu kadar sakin karşılaya bilirsiniz?"dedim çünkü anlayamıyordum.Bir defa yaptıysa tekrar yapa bilirdi.

"Olan oldu"dedi Miraç hala aynıydı.Sakinliğini koruyordu.Bakışları bana dönünce "Zamanı geriye alma şansımız yok.Yaşadık ve geçmişte kaldı.Olana çare yok"dediğinde bütün sinirlerim bozulmuştu

"Geçmiş geçmişte mi kaldı?Ne geçmişi be adam?Sen bir kez vurulduysan biz senin uyanmadığın her gün vurulduk"dedim kendimden beklemiyordum ama aklıma gelen ilk şeyi söylemek gibi bir huyum vardı.Asla düşündüğüm şeyi söylemekten çekinmezdim"Bu adam bunu bir kez yaptı geçmişte kaldı buna da tamam.Ya bir kez daha yaparsa?Ya yarım kalan işini tamamlamak isterse?"dediğimde bu kez her kes bana hak veriyormuş gibi bakıyordu.

"Öyle bir şey olmayacak"sesli bir şekilde nefes aldı "Gerekirse kendimi yakacağım ama sizi asla"dedi bu sefer Ali gözlerinde gerçeklik vardı.Bizi koruyacağını söylüyordu

"Bir kurşundan daha hızlı değilsin Ali"bu kez konuşan Melissaydı dakikalardı konuşmuyordu ama söylediğinde haklıydı.

"Biz halledeceğiz"dediğinde dönüp Miraça baktım"Kardeşimle"

"Miraç sizin bir silahınız bile yok.Üzerinize geldiğinde 'kışt' diyerek kovmayı mı düşünüyorsunuz Allah aşkına?"dedim aslında tamamen ciddiydim ama Melissa ve Açelya kıkırdadı"Size silah doğrultunca bir şey yapamazsınız,halledemezsiniz"ciddi bir şekilde devam ettim