"Merhaba kısacık"
O kişinin kim olduğunu bildiğimden gözlerimi devirdim, onunla yüzleşemeyecek kadar tembel bir şekilde yürümeye devam ettim. İki omzumdan tutup beni kendine çevirdiğinde çığlık attım.
"Ne istiyorsun?"
Kollarım göğsümde çaprazlanırken inledim.
"Neden beni görmezden geliyorsun?"
O sordu. Gözlerimi devirdim ve onunla alay ettim.
"Sadece zamanımı boşa harcıyorsun"
Ellerini omzuma vurdum ve yanından geçip sınıfıma yürüdüm ve onu koridorda ayakta bıraktım.
'O çok sinir bozucu'
Sınıfıma girerken düşündüm. Umarım benim sınıfımda değildir. Dediğim gibi kapının açıldığını duydum ve Niki'nin içeri girdiğini gördüm. Hayal kırıklığıyla iç çektim, yüzümü sakinleştirdim. Bu adamla uğraşmak istemiyorum.
"Aynı sınıftayız gibi görünüyor kısacık"
Yüzlerce kez gözlerimi devirdim ve onu görmezden gelip sadece notlarımı okudum. Niki aniden yanaklarımı dürterek beni sinirlendirdi. Daha sonra duracağını düşünerek görmezden geldim. Ama tahmin edin yanaklarımı dürtmekten hiç yorulmuyor. Kitabımı çarparak Niki'nin durmasına neden oldum. İğrenç gülümsemesini görünce ona baktım.
"Dikkatini çektim mi kısacık?" Bana tuhaf bir şekilde gülümserken konuştu.
"Lütfen beni sinirlendirmeyi bırakır mısın yoksa seni pencereden atarım"
Onu tehdit ettim ama sözlerime sadece kıkırdadı.
"Denediğini görmek isterim." Bana ateş etti.
"Sinir bozucusun"
diye mırıldandım.
"Biliyorum"
Bana bakmadan, yüzünde hala o tuhaf sırıtmayı koruyarak söyledi.
Bütün sınıf boyunca benimle dalga geçmeyi ve gıdıklamayı bırakmadı. Ben sadece huzur istedim, neden Tanrı bana bunu vermiyor? Kitaplarımı ve kalemlerimi toplayıp sınıfın dışına çıktım.
"Beni bekle!"
Uzaktan bağırdığını duydum. Adımlarımı hızlandırıp okulun dışına çıktım ve eve doğru yürüdüm. Birisi neredeyse yüzümün düşmesine neden olacak bir kuvvetle kolunu bana doladığında irkildim. Bir tıslama sesi çıkararak gözlerimi kapattım. Beni yalnız bırakamaz mı?
"Anladım, benden mi kaçıyorsun?"
Yüzü bana yaklaşırken konuştu. Bu sinir bozucu adamı öpmek istemediğim için başımı geriye yasladım.
"İkinci kez söylüyorum, neden beni görmezden geliyorsun Y/n?"
Ciddi görünüyordu ve bana asla ismimle hitap etmezdi. Nedense gergin hissettim, adımı söylemesi beni endişelendiriyordu.
"Bilmiyorum"
Ona boş boş söyledim. Onu neden görmezden geldiğimi biliyor. Bana zorbalık ediyor elbette, onunla konuşmak istemiyorum, ondan uzak durmak istiyorum böylece onun sinir bozucu kıçıyla uğraşmak zorunda kalmayacağım.
"Y/n..."
Sert bir şekilde adımı seslendi.
"Nedenini zaten bildiğin halde neden bilmek istiyorsun?!"
Yüzüne bağırdım. Şaşkındı ve olduğu yerde donup kaldı. İlk defa ona karşı sesimi yükseltiyorum. Artık buna dayanamıyorum.
"Eğer bilmeyi çok istiyorsan, memnuniyetle sana söylerim..."
"Bana zorbalık yaptığın için öyle değil mi? Senden kaçıyorum çünkü senin sinir bozucu kıçınla uğraşmak istemiyorum, seni görmezden geliyorum çünkü seninle konuşmak istemiyorum. Sonuçta, tek bildiğin benimle dalga geçmek ve bana zorbalık yapmak, nasıl hissettiğimi umursamıyorsun bile, sadece duygularını önemsiyorsun... senden o kadar nefret ediyorum ki, lütfen beni rahat bırak ve hayatımda huzur bulmama izin verir misin?!"
Ona söylemek için can attığım bütün kelimeleri tükürdüm. Onun sessiz kalmasını ve başının öne eğilmesini izledim.
"Yaptığın şeyden dolayı kendini suçlu hissediyorsan... Bunu kendine sakla, beni mutsuz edecek her şeyi yaptın"
Ona sırtımı dönmeden ve onu orada öylece bırakarak eve yürümeden önce söylediğim sözler.
꧁꧂
Saat 13.59'da kalktım 👍🏻
-düzenleme 2023 yazmışım ehe-
465 kelime
22 Ocak 2024
♡☆
