NUDE/BxB

5

Sıçrayarak arkama döndüm. Kapıda duran, herifi görmemle gözlerim fırladı.

Siktir,karşımda şans eseri numarasını bulup yazıştığım aranan mafya duruyodu. Allah şans dağıtırken, şemsiyemi açtım bune ya.

Adını bilmediğim mafya, kafasını bana çevirip ters ters baktıktan sonra, "Bu niye uyanık? İşimi titizlikle yaptığımı bilmiyor musunuz siz. "Ne işi bilader? Amk harbi gebericem galiba.

"Abi, bu güzel götlüyü öldürcem deme bana? Hele tipine bak. Ayrıca bebek götü yüzlüm bu masumlukla ne yapmış olabilir? " Tuğçe'nin konuşmasıyla ona doğru döndüm.

Hızlıca kafamı sallayarak, "Vıllı, bışı yıpmıdım, sıdıcı ıddıyı gırmıştım,ını yızdım ıcındın ızcık çıplık fıtı ıtmış m ılıbılırım, ımı bınım sıçım yık cıddın ıddııydı. " Dedim. 

"Bak bunu bende, anlamadım" Tuğçe'nin bunu demesiyle hüsranla omuzlarımı düşürdüm.

Kafamı yere eğip kimseye bakmadım. Gencecik yaşımda öleceğim ya resmen. Daha ben ne kaşarlıklar yapcaktım belki.

Burnuma tekrar bastırılan bezle birlikte çırpındım. Lan salın artık benim burnumu.

Gözlerimin kaymasıyla bu sefer kesin bayılacağım belliydi.

Koku burnumdan içeri sızdıkça, bilincim kendini boşluğa bırakıyordu. Direnmeye çalışıyordum ancak olmuyordu.

Kafamı çekmeye çalışarak, bezden kurtulmaya çalışıyordum ama adam kene gibiydi mübarek çekmiyordu elini.

En sonda kendimi salarak bıraktım. Normal birine, göre çokta güzel dayanmıştım bikere.

Gözüme kapatmadan önce gördüğüm griye çalan gözler kalbimde ufak bir çarpıntı yapmıştı..

☆*:. o(≧▽≦)o .:*☆

~3. Kişi ağzından~

Baybars, oturduğu sandalyede geriye yaslanarak baygın halde olan çocuğa baktı.

Yaşına göre oldukça çocuksu biriydi. Ve bu çocuksu halleri onu ölüme getirmişti.

Yazık diye düşündü Baybars. Gencecik haliyle ölüme kavuşacaktı.

Fakat farkındaydı. Baybars kendini 34 yıldır tanıyordu. Aptal velet'lerle uğraşacak ne vakti nede günü vardı.

Normalde böyle basit işleri,arkasında onun emrini bekleyen sağ kolu Volkan'a yaptırması gerekiyordu.

Fakat o bu sefer, kendine bile ayırmadığı zamanı bu aptal velete ayırmış, onu kendisi öldürmek istemişti.

Fakat yapamıyordu. Ne ağzını açıp uyandırın diyebiliyor,Nede eli silahına gidiyordu.

Biliyordu aptal bir velet'ten etkilendiğini biliyordu.

Ama yediremiyordu. Yıllardır, annesine bile kapadığı kalbi aptal bir veletin fotoğrafında çırpınmıştı.

O gün yazdığında, direkt olarak numarayı araştırmış ve Tuna Çeviken'in bütün hayatını masa üzerine sermişti. Her okuduğu bilgi onu tatmin etmiyor, daha fazlası için tutuşuyordu.

İlk başlarda onu sinir eden velet ile ilgili daha fazla bilgi almak istiyordu. Gerçi ona hâlâ daha sinirliydi.

Yer altının bulmak için kan döktüğü numarayı, bir iddia uğruna bulmuştu.