" PARLAAA! " ittirdiğimde asıl hedef bendim sanırım . Hızla yaklaşan arabanın hedefi... " ANNE ! " Son süratle gelen arabanın vücuduma çarpışı ve yere düşmem saniyeler içerisinde oldu . Bulanık gözlerimle sadece kaldırımda çaresizce ağlayan kızımı görüyordum . Yüzümde kızımı kurtarmanın gülümsemesi vardı . Etraftaki buğulu sesler son duyduğum seslerdi .
> YAZARDAN :
"Hocam , 25 yaşında Deniz Tunç araba kazası nefes darlığı çekiyor ve kafa travması olabilir . Durumu stabil ." ve kadın gözetim altına alınır . Arkada ağlayarak bir adamın elinden tutmuş koşturarak gelen Parla , annesine ne olacağını bilmemenin korkusuyla ağlıyordu . " Anneme ne olacak şimdi ? " uzun boylu adam eğilip küçüğün boyuna eşit konumda çöktü . Saçını okşayıp "İyileşecek küçük , o odadan iyileşerek çıkacak . Hadi sil artık göz yaşlarını ." küçük ağlamayı bırakmıştı çünkü bu kocaman adama inanmıştı, güvenmişti . Adam ayağa kalkıp bekleme oturaklarına çocukla beraber oturdu . Olayı düşündü koca adam ; ortağıyla işle ilgili bir konuşma yapmak için restaurantın önüne çıkmıştı . Karşı kaldırımda kavga eden bir çifti fark etmişti . Arkasını dönüp telefon konuşmasına odaklanmıştı ama küt diye bir ses duymuştu, arkasına döndüğünde ise yerde yığılmış bir kadın görmüştü . Vuran aracı görmeye çalışmıştı ama aracın hızı onu görmeye çalışan adamdan hızlıydı . Sonra kaldırımda anne diye ağlayan o küçük kızı görmüştü . Kadına döndüğünde herkes etrafına toplanmıştı ve yardım çağırmışlardı çoktan . Küçük kıza yaklaştı , yanına çöktü ve telkin etti . O sırada en çok yardıma ihtiyacı olanın bu küçük mavi gözlü kız olduğunu düşündü .
" Kızım ,Parla !" küçük kız gelen sesle kafasını kaldırdığında adamda sese doğru döndü . "Baba !" oturaktan zıplayarak inip babasına koşturuyordu , göz yaşları yine dökülmüştü yanaklarına . Ne yani bu adam kadının kocası mıydı diye düşündü koca adam . "Kızım annen nerde ? Sade , sen Parlayla kal ben Burcuyla doktordan durumu öğreneyim . " dedi küçük kızın babası . Sade sevgilisinin dediği gibi ağlamaktan canı çıkmış küçük kızı yanına aldı ve oturdu. O sırada geldiklerinde de Parla ' nın yanında olan adama doğru döndü . " Siz ? " derken Sade acaba Denize vuran adam bu muydu diye düşünmeden edemedi . Koca adam , gözlerini küçük kızdan kadına çevirdi. " Olay benim restaurantımın önünde oldu Parla ' nın buraya gelmesinde yardımcı oldum diyelim ." diyerek kendini açıklamıştı . Sade anladığına dair kafasını salladı . O sırada koridorun sonunda doktorla görüşmeyi bitiren Gökalp ve Burcu onlara doğru yürüyordu . Koca adam doğruldu ve küçük kıza güven verici bakışlarla baktı. Sade ve kızının yanına gelen Gökalp yorgunca bir nefes aldı o anda Burcu sıkıca Parlaya sarıldı . " Teyze... " diye mırıldandı küçük kız . Tekrar ağlamaya başlamıştı , gözleri dolan Burcu sırtını okşadı . " Kızım ağlama artık annen iyiymiş , şimdi normal odaya alacaklar göreceğiz merak etme . " dedi Gökalp . Ayağa kalkan Burcu , " Biz bir Parlayla lavaboya gidelim elimizi yüzümüzü yıkayalım . Deme teyzecim ? " elini tutup kalktı Parla . Ve lavaboya doğru yürüdüler. Gökalp baştan beri kızının yanında olan adama döndü . " Sen kimsin bilader ? " dedi . Elini uzatıp " Buğra Kayalar , kaza anında ailenize yardım eden adamım hani kızınızın yanında olmadığınız kaza . " dedi kaşları çatık şekilde Buğra . Sade birbiriyle uğraşan iki adamın arasına girip " Denizin durumu nasıl asıl önemli olan o değil mi durmuş burada sidik yarıştırıyorsunuz . " birbirine odaklanmış iki adam kadına döndü . Gökalp sevgilisine döndü . " Kafa travması geçirmiş , kaburgası ve ayak bileği kırılmış gözlem odasına alınacakmış kafa travmasıyla ilgili gözlem yapılması gerekiyormuş bir süre hastanede yani . " diye belirtti Denizin durumunu . Buğra bir adım geriledi kadınının durumunu öğrendiğine göre gitmeliydi artık arkasını dönerek yürümeye başladı . Burcu yüzünü yıkadığı minik kuşu kucağına aldı ve babasına doğru yürüdüler . Parla koca adamın gittiğini görünce Burcunun kucağında hareketlendi ve indi . Minik ayaklarıyla koşturdu , gözleri çoktan dolmuştu ve koca adamın serçe parmağını tutu . " Nereye gidiyorsun koca adam ? " diye sordu çatallaşmış sesiyle . Koca adam küçük kıza gülümsedi " Yine geleceğim küçük kız merak etme ." diyip küçük kızın burnuna hafifçe vurdu başparmağıyla . Minik kız kollarını uzattı koca adama doğru . Buğra yere çöküp sarıldı "teşekkür ederim ." diye mırıldandı küçük . Buğra hafifçe gülümsedi sevmişti bu mavi gözlü küçük kızı . Geri çekilip buğulu mavi gözlere baktı son kez ve önüne döndü . "Bu adamı neden bu kadar önemsedi onu anlamadım ki saçma sapan !" dedi Gökalp . " Hani annesi yaralanırken o adam vardı ya yanında Gökalp sence de normal değil mi önemseyip bağlanması ? " diye döndü Burcu en yakın arkadaşının pek de hoşlanmadığı eski kocasına . Gökalp gözlerini devirdi ve kızının elini tutup odaya doğru yürüdü . Hep birlikte odaya girdiler . Yatakta baygın duran Denize yaklaştılar . Parla odaya girdiği gibi annesine sokulmuştu ve küçük elini annesinin eline kenetlemişti . Deniz elindeki sıcaklığı hissetti içindeki garip dalgalanmayla gözlerini araladı . Anlamaz bakışlarla odada gözlerini gezdirdi . Kaşlarını çoktan çatmıştı bile susamış dudaklarını araladı ne kadar zorlansa da " Siz de kimsiniz ? " diye sordu .
.
Evet arkadaşlar ilk bölümüz bitti . Karakterler için okuyucumun hayaline bırakıyorum tamamen , umarım beğenirsinizz .^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOZLU RAFLAR
RomanceKendini bile hatırlamayan hafızasını kaybetmiş bir anne ve kadının hayatının tozlu sayfalarını ayırmaya çalışan bir şefin aşk hikayesi... Deniz Tunç & Buğra Kayalar