KAYBOLAN MEVSİMLER

birinci bölüm

Selam ballar, yeni bir kurguyla karşınızdayım!

Başlamadan önce bir takım uyarılar yapmak istiyorum çünkü kurguda bazılarınızı rahatsız edecek bir şeyler olduğunu düşünüyorum.

Eğer yeme bozukluğu gibi psikolojik rahatsızlıklar sizi etkiliyorsa kitabı okumanızı pek önermem çünkü ana karakterimizin yeme bozukluğu var. Pek sık olmasa da bazı sahnelerde bundan bahsediyorum ve bu bazılarınızı rahatsız edebilir. (Özellikle de bu bölümde.)

Bu nedenle sizi uyarmak istedim. Uyarıyı dikkate alarak okursanız çok sevinirim, şimdiden iyi okumalar. Lütfen bölümü oylamayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın! 🪻

Başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz!

❦

İZ SERİSİ 1

KAYBOLAN MEVSİMLER

❦

❝Mükemmel arkadaşlara sahipken neden bir sevgiliye ihtiyaç duyayım ki?❞

♪ Lana Del Rey - Pretty When You Cry

❦

Yıl sonu balosundan 2 ay önce

Çisem "Yıl sonu balosuna 2 ay kalmışken hâlâ bir teklif almadığının farkındasın değil mi?" diyerek lafa girmeden önce, rujumun ellerimin arasında tuttuğum karton kahve bardağının kapağının üzerinde bıraktığı izleri izlemeye dalmıştım.

Gözlerimi plastik kapağın üzerindeki ruj izlerinden ayırıp Çisem ve İlay'a çevirdim ve ikisinin üzerinde gezdirdim. Okul çıkışında okuldan çok da uzakta olmayan bir kafeye gelmiş birer kahve almıştık. Bir yandan kahvemi içiyor diğer yandan da kafenin her yerini sarmış olan kahve kokusuyla resmen mest oluyordum.

"Mükemmel arkadaşlara sahipken neden bir sevgiliye ihtiyaç duyayım ki? Hem baloya bir sevgiliyle gitmek benim için o kadar da büyütülecek bir şey değil, yalnız olmaktan mutluyum." söylediğim yalana kendim bile inanmazken Çisem ve İlay'ın inanmasını umdum.

Ellerimin arasında tuttuğum karton bardaktan süzülen ısı elimi yakmaya başlayınca ellerimi bardaktan çekip bacaklarımın üzerine bıraktım. "Güz, bahsettiğimiz şey yıl sonu balosu, ve bu bizim son yılımız. Bu da demek oluyor ki bu lise de gideceğimiz son yıl sonu balosu. Yani kesinlikle yalnız olmaman gerekiyor, şimdiye kadar mezun tayfadan yıl sonu balosuna yalnız gelen hiç kimse olmadı. Hem bundan önceki bütün yıllar baloya yalnız geldin, son yılın şerefine yanında biriyle gelebilirsin. Kim olduğu önemli değil, hatta balodan hemen sonra ayrılabilirsin bile, tek istediğimiz baloda güzel vakit geçirmen." İlay, tebessüm edip kucağıma bıraktığım ellerimi avuçları arasına aldı.

"Birini bulup mutlu olmamı istediğinizi biliyorum ve inanın bunun için çabalıyorum da ama olmayınca olmuyor işte. Kimse bana mısın demiyor. Hem fena mı? Yıl sonu balosuna yalnız gelen ilk mezun olarak adımı tarihe altın harflerle yazdırabilirim." deyip omuz silktim. Arkadaşlarım bana yetebilecekleri her konuda yetiyordu. Evet iki insanın karşılıklı olarak birbirini sevmesi güzel bir şeydi. Ama ben hayatımdaki bu sevgi boşluğunu iki güzel arkadaşla doldurabiliyordum ve bu durumdan şikayetçi olduğum söylenemezdi.