gecenin sırrı

Bölüm 1 giriş

"hadi elisa kızım sadece tedavi olacaksın bu ne kadar zor ki " dediğinde hala yatağımda uzanmış müzik dinliyordum  o hasteneye hiç bir güç götüremezdi beni ,  neymiş efendim anksiyetim varmış öyle bir şey yok annem inatla inanmıyor yemin ediyorum o piskoloğa gittiğim günün ben ta , her neyse  annem ve babam beni sürekli piskoloğa götürüyolar çünkü ben istiyordum bu aralar kendimi iyi hissetmiyordum  ama son zamanlar iyileşmiş gibiydim ama annem piskoloğum ile konuşup  hasta olduğumu söylemişti ama ben inanmıyorum  düşüncelerimi bölen  annemin odaya dalmasıydı "kızım , mağdem sen hazırlamıyorsun senin çantanı ben hazırlayacağım " dediğinde oflayarak ayağa kalktım ve "anne neden anlamıyorsun iyileştim ben diyorum gitmeyeceğim o hastaneye " dediğimde annem gözünü devirdi ve "yalan söyleme elisa gitmemek için böyle söylüyorsun " dediğinde resmen ağlayacaktım neden bana inanmıyordu ki kaçışımın olmadığını en sonunda kabul edip ağlayarak çantamı hazırlamaya başladım ve içine gerekli olan bütün eşyalarımı aldım  buna inanmıyorum nasıl gidebilirim ben o lanet yere öncelikle ben deli değilim ki koca bir saçmalık , arabanın kapısını somurtarak açtığımda kulaklığımı takıp yolu izlemeye başladım  hastaneye girdiğimizde piskoloğumu sena hanımı gördüm o kadın yüzünden buradaydım ondan nefret ediyordum hayır yani birde 20 yaşında genç bir kızım çocuk değilim ki , her neyse kadın beni gördü ve "elisacığım hoşgeldin yeni evine " diyip gülümsediğinde omuz silkmekle yetindim ardından piskolog annem ile konuşmaya başladı ve ailem bana veda bile etmeden çekip gittiler arkalarından "insan bir hoşçakal der " dedim hala bakmıyorlar bu insanlarda kibir diye bir duygu olmayacaktı yemin ediyorum en nefter ettiğim duygu bu , kadın bana döndü ve "arkadaşların seni bekliyor seninle tanışmak istiyorlar  sonra belki bahçede birlikte takılırsınız" dediğinde göz devirdim ve "odamı göster ve kaybol " dedim  kadın bunu beklemiyormuş gibi gözlerini büyütüp "peki , mağdem hazır değilsin odanı göstereyim sana " dediğinde bu fikirden vazgeçip  ona "odamın numarasını söyle  ben bulurum " dedim o ise bilmiş bilmiş  gülümseyerek  "pekii hanfendi al bu anahtarın ve numaranda 402 " dediğinde başımı sallayıp bavulumu alıp odama gittim tabi ki bulamadım ama deniyorum 303, 304 , 305 off bulamıyorum nerede bu koyduğumun odası  ben numaralara bakarken biri bana çarptı ben mi çarptım o mu bana çarptı bilmiyorum çünkü ikimizde yere düştük  yerden kalktığımda çocuk "önüne baksana " diye beni uyarınca "ben mi önüme bakcakmışım sen bana çarptın " dediğimde çocuk "ya öyle mi ben sana çarpsaydım ben düşmüş olmazdım " dediğinde iyice sinirlenip "eğer ben sana çarpsaydım peki ben yerde olurmuydum zeki çocuk " dediğimde  göz devirip " off burada ne kadar çok deli var " dediğinde bende ona " örneğin senin gibi sende deli olmasaydın burada olmazdın mal " dediğimde çocuk üstüme yürüdü ama ben bir gram bile hareket etmedim en sonunda onun yanındaki arkadaşı "boş ver bora , gel gidelim işte " dediğinde kavga ettiğim çocuk "emre , bak ben sinirleniyorum şu kızı al gözümün önünden "  dediğinde hala hareket etmedim emre denilen çocuk "ablacığım çıkar mısın " dediğinde "abla ne lan dağ öküzü , ayrıca sizin yeriniz değil burası istediğim gibi dururum " dediğimde çocuk dişlerini sıkarken  diğer yanındaki çocuk "abi kız sorunlu işte bırak gidelim boş ver " dediğinde şu sinirli ergen arkadaş " neyse değil mi murat gidelim " diyip bana omuz atıp gitti  arkasından bakakaldım resmen çocuk ergenliğin dibini yaşıyordu . biraz daha dolaşıp odamı bulduğumda odayı incelemeye başladım orta boyutta bir salon , salonla birleşik mutfak  onun hemen yanında küçük banyo ve tuvalet ve beni bozguna uğratan durum yatak odamda kitaplık vardı ve yatak odam aşırı güzeldi daha doğrusu kaldığım oda fevkaldeydi hemen kendimi soğuk bir duşa attım çıktığımda üstüme V yaka bir kazak aldım ve altıma ise  siyah bir  kargo pantolon giydim ve sırt çantamdan telefonumu alıp biraz bakmaya başladım , kapım çaldığında mecburen telefonu bırakıp kapıya doğru yöneldim açtığımda " merhaba kızım ben esma  doktor sena hanım seni ve diğerlerini  konferans salonuna çağırıyor " dediğinde tamam diyip telefonumu aldım ve esma abla ile aşağı indik benim gibi bir sürü çocuk vardı ve en kötüsü çarpıştığım çocukta oradaydı  bende bir yere oturduğumda sena hanım  ,  piskolog olan fulya hanım  ve okul müdürü defne hanım vardı  birde buradaki çalışan piskolog  arda bey vardı birde şu yeni gelen piskolog umut bey   neden hepsi toplandı ki , benim piskoloğum olan sena hanım konuşmaya başladı "hoşgeldiğiniz çocuklar sizi burada toplamamızın sebebi gruplar olacak sizin hangi grupta olduğunuzu öğreneceksiniz ilk olarak karma olan guruptaki kişileri söyleyelim " dediğinde heyecanla onu bekliyordum