Oy sınırı 25 bu sefer tamamlansın isterim gençlik
"Sonunda kavuşabildik ufak savaşcım."
●●●●●●●●●●●●●●●
Jisung korkudan bayılacaktı nerdeyse. Yine de şansını deneyerek yardım isteyecekti.
"İmdat! İMDAT! Beni duyan kimse yok mu!?"
"Çok komiksin ufak savaşcı,sana birinin yardım edebileceğini mi düşündün gerçekten? Hah,çok acınası"
"Kimsin sen aptal!"
"Aptal? Hmm aptal aptal HAHAHAHA APTAL. Çok değişik bir kelime."
Karanlın ruh bir süreliğine durdu ve jisunga baktı. Korkudan tir tir titriyordu. Yavaş yavaş yanına gitti jisungun.
Sonra birden jisungun boğazına yapıştı ve sert bir şekilde sıkmaya başladı.
"Ne kadar aptalım ben. Sen de katıl mıyor musun ya? Konuşsana biraz"
"ÖHÖ, a-adi pislik bırak beni öhö"
"Adi pislik oldum demek. Peki buna ne dersin?"
Minho bedeninden uzun kollar çıkartıyordu. Bu kollar ile ise jisungun bütün bir vücudu sarmıştı.
"Şimdi bütün vücudunu aynı anda sıkarsam ne olur biliyor musun?"
"N-ne olacakmış"
"Vücudun patlar ve her yere teker teker dağılırsın. Oh ne kadar dehşet verici değil mi senin için."
"Ne istiyorsun pislik"
"Bilmem,istenebikecek çok şey var. Hangisinden başlasam bilemedim. Ah,buldum sanırım. Benim için çalışacaksın küçük savaşcı. Ruhun benim olacak."
"Tamam beni bırakırsan istediklerini yapacağım. Bırak beni,lütfen."
"İşte böyle şeyler ile gel bana"
Karanlık ruh kollarını geri içine çekip,jisungun boğazını bırakmıştı. Josung hemen ayağı kalkıp kapıya vurmaya başlamıştı. Bunun üstünde minho bir kıkırtı kaçırmıştı ağzından.
"Ne oldu çıkamıyor musun yoksa? Owww çok üzüldüm. Belki beni mutlu edersen çıkmana izin veririm."
"Nasıl olacakmış o iş?"
"Ruh emiciler en çok neyi sever sence."
"Ruhları bedenlerinden ayırmayı..."
"İşte bu! Harikasın velet. Ama merak etme ruhunu almayacağım. Sadece bir soru soracağım. Eşcinsellere saygı duyuyor musun?"
"Hayır, asla"
"Öyle mi? Peki buradan çıkmak için eşcinsele bürünmen gerektiğini biliyor musun? Bilmiyordun tabii ama artık öğrendin."
