Han jisung sıradan bir şekilde eşortmanını ve bol sweatini üzerine geçirmişti,okula gitmeye hazırlanıyordu okula gitmekten pek hoşnut olmasa da derslerinde çoğunlukla başarılıydı, bu yönünü seviyordu. hazırlanması bittikten hemen sonra çantasını girindi ve evden çıktı. durağa doğru yürüyordu ki telefonundan tekrar bir cızırtı gelmeye başlamıştı jisung tekrardan garipreyerek telefonu eline aldı. Telefonu eline aldığında tekrar kesildi cızırtı bu sefer. tekrardan sesini açıp dinlemeye başladı jisung. Fakat beklentisinin aksine hiçbir ses gelmedi "belkide bir sorun vardır" diyerek geçiştirerek telefonu geri cebine koydu ve beklemeye başladı ama telefon konuşmaya başlamıştı "yakında görüşeceğiz yer cücesi.." fakat jisung bunu duyamamıştı
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Jisung okula vardıktan sonra sınıfa girdi ve arkadaşlarını aradı ama gözü arkadaşlarını kestiremedi "sanırım daha sonra gelicekler" diyerek sırasına oturdu. arkadaşlarını yaklaşık 15 dakikadır bekliyordu fakat hala gelmemişlerdi, mutlaka hasta olmuşlardır. Jisung ders başlamadan arkadaşı felixe mesaj atmıştı
Jisung
bugün gelmeyecek misin? bir
şey mi oldu?
Atıldı
hala bir cevap yoktu. çok da merak etmedi çünkü tipik felixdi sürekli hastaydı çok devamsızlık yapmazdı ama sürekli hastaydı işte. ders başlamıştı öğretmen bir şeyler anlatıyordu,masal gibiydi. Haliyle jisungun çok uykusu gelmişti bir uyusa akşama kadar kalkmazdı sanki. ama uyumaya karar verdi kafasını sıraya koydu ve rüyalara daldı.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●
"Neredeyim ben böyle neden kimse yok?!"
"...*
Jisungun arkasında bir şey belirmişti fakat ne olduğu tam gözükmüyordu bir ses duydu
"hatırlıyor musun gerçek karanlığı, içinde hissediyor musun o endişeyi kalp ritmini, o ritime ben sebep olduğum için çok mutluyum"
jisung
"Nerdesin korkak,neden karşıma çıkmıyorsun"
"Her şeyin bir zamanı vardır küçük savaşcı"
Jisung daha fazla konuşamıyordu,konuşmak istemiyordu hala rüyada olduğunun farkında değildi.
Birisinin jisungu dürtüklemesiyle jisung korkarak uyanmıştı etrafına baktığında kimse yoktu herkes arkadaşlarıyla eğleniyor ve sohbet ediyordu,jisungun aksine. Jisung etrafına bakınırken yerde bir parça not bulur üstünde sadece "LM" yazıyordu. Bu ne demekti? Anlamamıştı çünkü sınıfında her gün düzenli çöpler toplanırdı özellikle kağıt parçalarına dikkat edilirdi. Bu kağıttaki yazıda biraz değişikti. Yansımalar kağıda gekdikce harf değişiyor gibiydi sağ tarafa tuttuğunda "N" sol tarafa tuttuğunda "O" yukarıya tuttuğunda "H" ve aşşağı tuttuğunda ise "I" harfi gibi gözüküyordu iyi de nasıl bu harfler yansımalarla değişiyordu? Jisung pek aldırmamıştı. Kağıdı çöpe atıp aşşağı bir şeyler yemek için kantine inmişti.
Cebinde pek bir şey yoktu ama yine de bir şeyler almaya yetecek kadar vardı kantine inmişti. Kantinciye "bir tane karışık tost verebilir misiniz?" Kantinde çalışan kadın "hemen" diyerek hazırlamaya başlamıştı o sırada biraz beklemeye karar vermişti kantin ilk defa bomboştu, neden kimse yoktu? Bilmiyordu, bugün her şey fazlasıyla garipti. Kantindeki kadın "tostunuz hazır" diyerek seslendi jisunga jisung cebinden parayı çıkarıp uzattıktan sonra gitmeye yeltenmişti ki kadın onu durdurdu. "Para üstünüzü almadınız" jisung şaşırır, zaten fazla vermemişti sadece 1000 won vermişti,yani öyle düşünüyordu kadına sormuştu "pardon ben size ne kadar vermiştim acaba?" Kadın;
"10.000 won verdiniz" jisung "ha? Peki.." diyerek cevaplamıştı kadın jisunga para üstünü verdikten sonra jisung utanarak merdivenlerden çıkmaya başladı "nasıl yani cebimde 10.000 won yoktu ki 1000 won vardı nasıl oldu da 10 bin verdim nasıl oldu ki acaba yanıldım mı? Off of." Jisung sınıfa çıkmıştı ve tostunu yiyordu.
Saat 13.40 idi
Jisung okuldan çıkmış eve gidiyordu ve bugün olanları düşünüyordu o harfler,para,yansıma,telefondaki o ses,başına çok garip şeyler gelmişti hele ki o rüya.
Yoksa o bir rüya değil miydi...
●●●●●●●●●●●●●●●●●
EVVVEET
Bu benim ilk ficim beğenileceğini umuyorum millet fic kıtlığı yaşıyor diye bi iyilik yapayım dedim. Biraz kısa oluyor ama napayım olaylara hemen girmek istemiyorum noktalamalara çok takılmayın
GÖRÜŞÜRÜZ SAVAŞ ORDUSUUU
