-2-

1K 72 23
                                    

~[Bölüme devam etme kararı aldığınızda yıldızlara dokunmayı unutmayın]°💝














¿

~sen sığındığım bir limandın, ben titanic olacağımı düşünemedim~





~sen sığındığım bir limandın, ben titanic olacağımı düşünemedim~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Gözlerimi beyaz serin bir oda da açmıştım. Şuurum tam anlamıyla yerinde değilken doğrulduğum esnada başım dönmüştü,

Ellerimde bir sürü kablolar bağlı üzerimde incecik mavi bir elbise vardı.

Elbise yatarken baldırımın bir tık üstüne kadar çıkmış saçlarım dikenleşmişti.

Odaya baktığımda onu görmedim, kapıdan giren kısa boylu güler yüzlü bir kadındı.

Önce eliyle anlıma baktı, sonra koluma bağlı olan serumların paketlerini kontrol etti.

Eline bir sprey alıp koluma yapıştırdıkları bezlere sıkıp hepsini yavaşça sökmeye başladı.

"Artık iyisiniz efendim, yine de ilanlarınızı düzenli kullanın"

Büyük bir karın ağrısından başkasını hatırlamıyordum.

" Nasıl oldu hatırlamıyorum"

Kadın yüzüme gülümseyerek bakıyordu ve çok geçmeden soruma yanıt verdi.

"Fazla soğukta kalmışsınız, buraya geldiğinizde havale başlangıcı vardı, bilinciniz bu yüzden yerinde değildir, ama korkulacak tüm şeyleri aştınız. Bu konuda olan azminizi tebrik ettim doğrusu..

Zatürreye yakalanma ihtimaliniz çok yüksekmiş, biraz daha geç kalsaydınız şuan olduğu gibi rahat konuşamazdım.

Ve ekleyerek söylemek istiyorum açlıktan havale karnınıza vurmuş, mide bulantısı var mı peki şuan? "

Tüm geceyi düşünmeye çalıştım da gerçekten çok az şey canlandı gözümde..

"Hayır mide bulantım yok"

"Güzel serum iyi gelmiştir, biraz sonra yemediniz gelecek güzelce karnınızı doyurup ilaçlarınızı alın, tekrardan çok geçmiş olsun"

Elindeki malzemeleri demir bir tepsiye koyduktan sonra kapıya yöneldi. İçim içimi yiyordu,

"Pardon?"

SATILMIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin