-11-

693 44 17
                                    


Yol boyunca akıp giden hayatı izleyerek vakit geçirmiştim, içimde tarif edilemez bir huzur vardı, sanırım annemin kurtuluşu beni böyle mutlu ediyordu.

Babama üzülmüştüm, kendi seçmişti bu yolu, şimdi orada ona ne olacak bilmiyorum ama biz çok mutlu olacağız.

Çeneme yasladığım elimin karıncalanması daldığım derin duygulardan uyandırmıştı beni,

Uyuşan elimi dizime bastırarak karıncalanma hissini aza indirmeye çalışsam da başarılı olmamıştı,

Adar kaşının altından bana bakarken dudakları arasına bir sigara daha aldı, yol boyu bir paketi bitirmişti resmen.

Açtığı santimlik camdan da duman çıktığı falan yoktu, nikotin zehirlenmesi geçiriyordum.

Neden bu kadar fazla içtiğini hiç anlamıyordum,

"Kendinle beraberinde benide mezara götüreceksin"

demiştim ters bakışlarımın ardından, yüzüme hiç bakmadan dudakları arasındaki dalı bir nefes daha çekti içine,

"Sigara öldürmez korkma"

"Öyle mi" dedim el fireninin arasındaki boşluğa bitmiş pakete bakarak.

"Bu yazılar niye ozaman, müşteri toplamak için mi"

Derin bir iç çekince, konunun konuşmaya bile değer olmadığını anlamıştım.

Dudaklarımı birbirine bastırıp sessizliğime geri döndüm.

Aslında yeterince sustuğumu fark edince kapanan çenem yine açılmıştı.

" Biz dün gece neden kulübede kaldık"

Adar çattığı kaşlarıyla sonunda yüzüme bakabilmişti.

"Öyle olması gerekiyordu"

"Hiçte gerekmiyordu" dedim yüzümü cama dönerek,

" sen kendi isteklerin için beni beraberinde sürüklemekten başka bişey yapmıyosun"

"Kendi isteklerim mi?" dudaklarından bir gülüş kaçtığında ciddi olamazsın der gibi bakıyordu yüzüme.

"Ben henüz aklımı kaçırmadım kendi arzum için seninle yalnız kalacak kadar"

Tek kaşımı kaldırıp aval aval baktım yüzüne,

"Ne varmış bende?" sesimdeki boşluk arabanın içinde dönüp kulaklarıma dolmuştu.

Adarın koyu gözleri dudaklarıma indiğinde orada oyalanmak için can atıyordu.

Sürekli böyle yapıyordu, bir konu olduğunda bakışları dudaklarıma iniyordu, bu yüzden utanıp susmak zorunda kalıyordum.

Adarın huyunu öğrenmeye başlamıştım.

Sonunda gelmiştik, hiç oyalanmadan kelebek kapının önünde duran araçtan inip büyük bahçeye girdim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 25 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SATILMIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin