ချစ်ရပါသော ကိုကို (ခ်စ္ရပါေသာ ကိုကို)

အပိုင်း(၆) Unicode

'ကိုကိုမင်းကိုသိပ်ချစ်တာဘဲ'

ရင်ဘက်နားတွင်ကပ်ကာကိုကိုဆိုလာသည့်စကားကြောင့်ထယ်ယောင်းရင်တွေအဆမတန်ခုန်လာရသည်။ဆက်နေနေရင်ကိုကိုသိသွားမည်ဆိုး၍ ထယ်ယောင်းကိုကိုပေါင်ပေါ်ကဆင်းကာ ထိုင်ခုံတွင်ပြန်ထိုင်နေလိုက်သည်။

ကိုကိုက ထယ်ယောင်းလုပ်သမျှတွေကိုလိုက်ကြည့်ကာ သူ့အောက် နှုတ်ခမ်းကိုလဲသူပြန်ကိုက်ထားသေးသည်။

ထယ်ယောင်းလဲကိုကို့ကိုကြောက်လာတာကြောင့် အိပ်ပြန်ရန်ပြောလိုက်လေသည်။

'ကိုကို...ပြန်...ပြန်ရအောင်လေ'

'ဟု​တ်ကဲ့ဗျ'

ထယ်ယောင်းပြောတော့ ချက်ချင်းကားစက်နိုးကာ အိမ်သို့နှင်ခဲ့လေသည်။
_________

'ငါနဲ့ကိုကိုနဲ့က ညီကိုတွေလေ၊ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူးမလား'

'ငါငြင်းလိုက်ရင်ရောကိုကိုစိတ်ကောင်းပါ့မလား'

'ဒါပေမဲ့ငါလက်ခံလိုက်ရင်လဲငါတို့ကညီကိုအရင်းကြီးလေ'

'မေမေတို့လဲရှိသေးတယ်'

'ဟူး....ရူးချင်လိုက်တာ'

အိပ်ယာပေါ်တွင်လူးလိမ့်ကာစဥ်းစားနေသည့်ကောင်လေးက ည8နာရီထိုးတာကိုမသိသေးဘူးထင်၏။

'ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်'

ထယ်ယောင်းလဲစဥ်းစားနေရင်း တံခါးခေါက်သံကြားလို့တံခါးဆီသို့လာကာ ညှင်သာစွာဖွင့်လိုက်တော့။

'ကို...ကို ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ'

'မေမေက အောက်ကိုခဏဆင်းခဲ့အုံးတဲ့'

'အော်..ဟုတ်'

စတော်ဘယ်ရီသီးအင်္ကျီညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့​လူသားလေးက တကယ့်စတော်ဘယ်ရီသီးလေးအလား။ သူ့ကိုမြင်တော့ရှက်သွားတာထင်တယ်ရှပ်တက်သွားများသိသာလှသည်။

ဂျောင်ဂုလဲအသဲယားစွာ ဆံပင်းလေးတွေကိုထိုးဖွ၍စကားဆိုလိုက်တယ်။

'ကိုကို့ကလေးလေးက ကိုကို့ကိုရှက်နေတာလား'

'မ..မရှက်ပါဘူး'

အတင်းလက်ကိုဖယ်ချကာ ​ငြင်နေတဲ့ကောင်လေးကအတော်ရှက်နေပုံ။