Todesspritze

4:vier

İyi okumalar.

.
.
.
.

Taehyung

Sabah kalktığımda başım feci bir şekilde ağrıyordu. Yataktan kalkıp aşağı indim ve mutfağa gidip bir şeyler atıştırdıktan sonra ağrı kesici içip odama geri gittim.

Jungkook'u biraz etkilemeye karar verip siyah deri pantolon ile siyah gömlek giyip aşağı indim. Bodruma gittiğimde gördüğüm görüntü ile dona kalmıştım.

Jungkook yoktu!

Nasıl olur? Onu zincirlemiştim, nasıl kaçtı!?

Hemen dışarı çıkıp korumalara Jungkook'un nerede olduğunu sordum.

Hâlâ yerinde oturduğunu söylediklerinde içlerinden birine tokat attım.

"Nerde lan Jungkook!? Herif kaçıyor, sizin ruhunuz bile duymuyor! Çabuk etrafa bakın."

Yanıma iki adam alıp evden çıktım ve ormanı aramaya başladım.

Jungkook

Kaçmayı başardım. Biraz zor oldu ama kilitleri açmada üstüme olmadığını size söylemiştim.

Zincirlerden kurtulduktan sonra kapı zaten çocuk oyuncağıydı. Kapıyı aralayıp etrafa baktığımda kimsenin olmadığını gördüm. Güvenlik gerçekten sıfır!

Evden resmen elimi kolumu sallayarak dışarı çıktım. Taehyung adamlarını değiştirse iyi olacak.

Ön kapının önündeyken Taehyung'un adamlarına kızdığını gördüm ve hızlanmaya karar verdim.

Evden çıktığımda ormanda koşmaya başladım. Garip, çok kolay olmuştu. Bu işte bir terslik vardı.

Ben koşarken arkamdan ismimi seslenen Taehyung'u duydum. Kurt ve tavşan oyunu başlamıştı, ama asıl soru şuydu: kim kurt kim tavşandı?

Benim tavşan olmadığım kesinde. Ay tamam kaçan ben olduğum için öyleyim ama yakalanmayacaktım işte o kadar!

Silah sesiyle duraksayıp etrafıma baktım. Nereden gelmişti o?

Kendi üzerime baktım. Yok ben değildim vurulan.

Bir yerden çıtırtı sesi gelince hemen harekete geçip koşmaya başladım. Anlaşılan silah sesi dikkatimi dağıtmak içindi.

Yakındalardı, hislerim yanılmaz benim.

Koşarken etrafımda tuzaklar olduğunu fark etmemiştim. Ayağımı bastığım an bileğime bir ip dolandı ve beni bağlayarak yukarı kaldırdı. Baş aşağı bir şekilde ağaçta sallanıyordum.

"Sikerim böyle işi ama!"

Çalıların arasından Taehyung'un çıkmasıyla ona bakıp derin bir nefes verdim.

"Tavşancık ağlara takılmış, etrafını da kurtlar sarmış. Eee nasıl kaçacak şimdi? Yem olmaktan başka ne yapabilirdi?"

"İndir beni, seni gerizekalı!"

"Demek tavşancık yem olmayı kabul etti."

Güldü ve ceketini çıkarıp adamlarından birine verdi.

"Taehyung, indir dedim!"

"Tamam ya indiririm. Bu arada bu oyunu tekrarlayalım. Sen hep kaç ben seni kovalayayım."

"Delirdin iyice sen. ÇÖZ ARTIK BENİ!"

"Tamam be bağırma. Gerçek kurtları toplayacaksın şimdi başımıza."