7.Bölüm Toparlanma Vakti

16 6 1
                                    

"Eklediğim şarkıyı karanlık ve sessiz bir ortamda kulaklığınızla dinleyin... Ve bölümü okuyabilirsiniz..."

....

" İnsanın kalbi bu kadar acıya ve kedere dayanabilirmiydi?"
"Bu kötü acı geçebilir iyidir? "
"Bu yazgı bozulabilir miydi?"
Bu acıya bağlı zincir kırılabilir miydi?
"ama dayanmalıydı.. Toparlanmalıydı" onun için. Emaneti ceren için...
....

"Hakandan: Melisin başının döndüğünü görünce yanına koştum. Ama melis çoktan yere düşmüş bayılmıştı. Kalbi Bu kadar acıya dayanamamıştı.
Bende yerde oturup melisin başını kucağıma koydum ve ona 10dan fazla melis uyan kalk dedim ama ses yoktu. Onu bu halde görünce kafayı yiyecek gibi olmuştum.. Melisin evinin önündeki kalabalık git gide azalmıştı. Sadece Ayfer teyze ve bir kadın buraya doğru koşuyordu. Bende melisi yerden kaldırıp kucağıma aldım. Baygındı. Ama gözyaşları halen gözlerinden akıyordu. Ve melisi bu halde görünce içim parçalandı. Ve yüzünü avuçlarımın arasına aldım ve parmaklarımla gözyaşlarını sildim. Ve.
(lütfen uyan aşkım lütfen sevgilim
kalk "ben seni bu halde görmeye dayanamıyorum).
Derken, Ayfer teyze ve Bi kadın bağırışıp melis kızım ne oldu sana diyerek melisin saçlarını okşuyordu. Ve ben hızla burnumu çekip gözlerimdeki yaşların gizlenmesi için gözlerimi gökyüzüne diktim. Ve sinirli bir şekilde bağırıp bizi oyalıyorsunuz. Lütfen bırakın artık onun hastaneye yetişmesi lazım dedim.
Ayfer teyze :Bırak delikanlı ben götürürüm melisi. hem sen bizim melisi nereden tanıyorsun? Dedi. Bende o telaşlı ve üzgün halimle başımı eğip: çocukluk arkadaşıyım teyze ama şuan bunu konuşmamız anlamsız melisi hastaneye yetiştirmemiz lazım dedim. O anda söze Ayfer teyzenin yanındaki kadın girdi. Şey evde bebeğimi uyutmuştum onu alıp hastaneye gelirim. Ve Ayfer bana haber verirsin dedi. Ve buradan uzaklaştı Ayfer teyzede ağlayarak ambulansı aradı "Lütfen çabuk gelin burada baygın bir kızımız var adresi veriyorum başakşehir nergiz sokak bu adrese gelin biz sizi bekliyor olacağız" Dedi ve telefonu kapattı. Bende kucağımdaki melisin saçlarını düzeltirken başında bir ıslaklık sezdim. Ve daha önce yaralı olan başına dokundum. Yine kanıyordu Başı.
o an öyle kahrolup kendimi suçladım ki ve sağ tarafım beni sakinliştirirken, sol tarafım "hepsi senin suçun onu kurtaramadın senin yüzünden" deyip beni aşşalıyordu. Birden bu beynimdeki seslerden boğulacak gibi oldum. Ve o sırada Ayfer teyzenin telefonunun zil sesiyle kendime geldim. Ayfer teyze telefonda ağlayarak konuşuyordu. Ve hemen kapattı. Ben Ayfer teyzeye bakıp: teyze sakin ol biliyorum haddim değil ama ne oldu Ayfer teyze ağlayarak: kaynanam vefat etmiş ve beni köyden çağırıyorlar sen melisle ilgilenirmisin.. Allahım bu olanlar çok kötü bir yandan komşumun acısı, bir yandan da kaynanamın acısı...
sen yardım et. deyip sessizce ağlıyordu. bende başınız sağ olsun Allah rahmet eylesin melis konusunda da hiç endişe etmeyin. Onu hastaneye götüreceğim. Ve iyileşecek dedim. ve o sırada ambulans geldi. Ayfer teyze telefon numarasını verdi ve bunu kaydet delikanlı ve bana haber ver deyip gitti.ve içeriden 2 hemşire sedyeyi çıkardı bende melisi kucağımdan indirip sedyenin üstüne koydum. Ve bende arabaya bindim. Ve kapıyı kapattılar. Bir hemşire melisin koluna serum bağlarken diğer hemşire de bana bakıp kızın kimliği sende mi dedi. Ben telaşlanıp yok sanırım kaybetmiş
Hemşire :neyse ismi ne? Kaç yaşında? Ve ona ne oldu diye sorular sormaya başladı bende adı melis sezin 20 yaşında 1 hafta önce büyük bir beyin kanaması geçirmişti. Önceden ama bu gün fazla fazla ağlama sonucundan bayıldı. Ve başı çok kanıyor. dikişlerinin patladığından korkuyorum dedim. Hemşire bu dediklerimi not etti. Ve başını incelemeye başladı. Ben melisin elini sımsıkı tuttum ve içimden: lütfen uyansın Allahım onu bize bağışla gerçekten de onun imtihanı çok büyük derken aklıma ceren geldi. Onun o umutlu bakışları, ve ailesini 4 gözle
beklemesi...
bunlar hepsi umut doluydular. Onun umutları yıkılacak mıydı?

"Tesadüf Aşk "Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin