დადგა მომენტი რომელსაც გაგიკვირდებათ და თეჰიონი ყველაზე მეტად ელოდა, მომენტი როცა მისთვის ერთ დროს ყველაზე საზიზღარი კაცი, რომელიც მისი ''საოცნებო მამაკაცი'' გამხდარიყო მას მთელი სხეულით იგრძნობდა, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. თეჰიონი იმდენად შეპყობილი ჩანდა ჯონგუკის ფიგურით, რომ ყველაფერს დათმობდა ოღონდ ეს სხეული სამუდამოდ მხედველობის არეში ყოლოდა.
ჯონგუკისთვის, რომ გეკითხათ თეჰიონი საერთოდ არ ანაღვლებდა მაგრამ ამ ტყუილმა დიდხანს ვერ გაძლო, ეხლა კი მასთან ერთად ერთ ლოგინში იყო, მის სხეულს ეხებოდა, მის ტუჩებს მოწყურებული ადამიანივით ეწაფებოდა. და თეჰიონის რეაქციას ჭკუიდან გადაჰყავდა. როგორ ხუჭავდა მის თვალებს, რომლებიც სიბნელეში კიდევ უფრო შავი ჩანდა, როგორ ეფინებოდა სახეზე ღიმილი კოცნის შემდეგ, ყველაფერ ამას გადაჰყავდა ჭკუიდან.
და აი როდესაც მის ბარძაყებს მიუახლოვდა და ფეხები მის გარშემო შემოიხვია საბოლოო კითხვა დასვა.
-დარწმუნებული ხარ? თეჰიონმა თანხმობის ნიშნად თავი მორცხვად დააქნია რამაც ჯეონი კოდევ უფრო გადარია...
-რას ფიქრობ, რომ ჯერ ასე დავიწყოთ. თითები პირთან მიუტანა და ანიშნა რომ დაესველებინა.
თეჰიონმა გაიღიმა თითები მის პირში მოითავსა ხოლო როცა ჯეონმა ხელები ქვემოთ გადაანაცვლა თეჰიმ სიმწრისგან თვალები დახუჭა. ჯეონმა ჯერ ერთი თითი მოათავსა მასში, შემდეგ ორი.. და ნელ-ნელა დაიწყო მოძრაობა მის შიგნით. რამოდენიმე წუთის შემდეგ უთხრა.
-ცოტათი გეტკინება მაგრამ გაუძელი. თქვა და შუბლზე აკოცა. თეჰიონმა ხმის ამოღება ვერ მოასწრო, რომ ჯეონმა თითები ეგრევე ''პენისით'' ჩაანაცვლა, ნელა მოძრაობდა, არ უნდოდა შეშინებული ბიჭი კიდევ უფრო შეეშინებინა პირველივე ღამეს. თუმცა როგორი სასაცილოა პირველი ღამე ქორწილამდე? ან რატომ? ხომ არიან ადამიანები... თუმცა თუ არ არიან ისინი პირველები ყოფნას სულაც არ ნანობდნენ. ბევრი აღარ აწვალა, თეჰიონს საბოლოოდ გვერდით მიუწვა, საბანი გადააფარა, და მის ძლიერ მკლავებში მოიქცია.
კიმი კი თავს ისე დაცულად გრძნობდა მის ძლიერ მკლავებს, რომ შეიგრძნობდა... თავი ასე მშვიდად არასდროს ეგრძნო. თავი მკერდზე დაადო და მალევე ჯონგუკის მოფერებაში ჩაეძინა...
როგორც კი გათენდა ის სიმყუდროვე, რომელიც აქამდე სუფევდა მათთან, მაღვიძარას ''ზმუილმა" გააქრო. ჯეონმა ჯერ ცალი თვალი გაახილა, თეჰიონს შეხედა როგორ იყო მისი უმწეო სხეული, ჯეონის ძლიერ მკლავებში მოქცეული. თუმცა ორშაბათი იყო უკვე სკოლის ბოლო დღე... რა უცებ გავიდა დრო... ჯეონმა გააღვიძა პატარა ლეკვივით მობუზული კიმი და გაახსენა თუ რა დღე იყო.. თეჰიონი წამოხტა ჯერ შერცხვა და საბანში ჩაძვრა, ჯეონი კი ისე იღიმოდა.. მთელი ამ დროის მანძილზე თეჰიონს, რომ არ ენახა.
-ადექი მოვემზადოთ და დიზაინერის მოცემული პიჯაკებიც მოვირგოთ ბოლო ბოლო ეს დაწყევლილი სკოლა მთავრდება. ჩაიცინა ცალყბად დათეჰიონს ჩასჩურჩულა საქმე მაქვს გავალ და ნახევარ საათში მზად იყავი მოგაკითხავ.
თეჰიონმაც თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია და მოსამზადებლად წავიდა.
_________________________________
დიდად კმაყოფილი არ ვარ ამ თავით მაგრამ, იმედია არ მიწყენთ. რაც შეეხება შემდეგ თავის გამოსვლას ცოტა დააგვიანდება თავს კარგად ვერ ვგრძნობ და იმედია არ მიწყენთ(თუ რათქმაუნდა ვინმე კითხულობს საერთოდ💁)
YOU ARE READING
Love is not a crime(დასრულებული).
Romanceჯონქუქი ვალდებულების მოხსნის მიზნით თეჰიონს აიძულებს იყოს მასთან მაგრამ რა შეიძლება იყოს ეს ვალდებულება? რატომ არ აგრძელებს ჯეონი მისი ცხოვრებით ცხოვრებას რაც მოწევას, ნემსებს და დალევას მოიცავდა?
