Love is not a crime(დასრულებული).

❤️

ჯონგუკი როგორც კი გაეცალა ექიმის პალატას, ოჯახთან მივიდა, იცოდა თეჰიონთან რომ შესულიყო არ მიიღებდნენ.
-მამა? ხმა აკანკალებულმა უთხა ბიჭმა
-რამოხდა? რაგჭირს?
-მამა თეჰიონი.. ჩემი ერთადერთი სიყვარული..
-ჯონგუკ ვერ ვხვდები რაზე ლაპარაკობ!!
-ის ახლა ძალიან ცუდადაა, გესმის მამა? ძალიან ცუდადაა მას რომ რამე დაემართოს ვერ გადავიტან!
-ჯონგუკ რასამბობ??
-ტრაილერი დაეჯახა, როგორც ვიცი მთვრალი მძღოლი ატარებდა. *და აი აქ ბიჭი ცრემლებისგან დაიცალა*

ბატონმა ჯეონმა გააანალიზა მისი შვილისა და თეჰიონის სიყვარული თუ რამდენად ძლიერი იყო, მისთვის მისი შვილის გარდა სხვა მნიშვნელოვანი არიყო, ამიტომ ცდილობდა დაეცვა ის, მაგრამ რისგან იცავდა? სიყვარულისგან?
არა ხალხის კრიტიკისგან, რას იტყვის ხალხი? როცა ამხელა ფენის წარმომადგენელი ბატონი ჯეონ ჯონგუკი ბიჭს ხვდება? უფრო მეტიც მისი ქმარია? როგორც ყოველთვის მათ ხალხის აზრი უფრო აინტერესებთ ვიდრე საკუთარი შვილის ბედნიერება, მაგრამ ბატონი ჯეონი მიხვდა დანაშაულს.

-შვილო...
-*ცრემლები მოიწმინდა და მამამისს ახედა* დიახ ბატონო ჯეონ
-მაპატიე
-რას გულისხმობ?
-მაპატიე
-მამა რა გაპატიო?
-მე ვიყავი, მე ვიყავი ის ვინც დააჯახა ტრაილერი თეჰიონს...
-მამა? რას ამბობ შენ თვითონ თუ გესმის???
-მეშინოდა რომ ხალხი შენზე ცუდს იტყოდა მე კი ამ თეჰიონს ვერაფრით გაშორებდი

არიცოდა რა ეთქვა ამიტომ იარაღი აიღო მამას მომაკვდინებელი მზერა აჩუქა და უთხრა
-მას თუ რამე მოუვა ვფიცავ მეც მოვკვდები!!
და შენობა დატოვა.

________________________________

პატარა თავებია დრო არ მაქვს და შესაბამისად რასაც ვასწრებ იმას გიწერთ🖤 იმედი მაქვს მოგეწონებათ