Parmesan Peyniri

10.Bölüm

Hepinize merhaba.Keyifli okumalar.
:)❤️
___________

Bazı şeyler bizim kontrolümüz altında değildir.Bazı kararları istemeyerek alırız ya da almaya zorunlu tutuluruz.Kendi ile barışık yaşamalı insan,kendini sevmeli ve bazı şeyleri kabullenmelidir.Gerçekler acı verir insanlara ama hayal dünyasında yaşayıp sonra bu gerçeklerle yüzleşmek daha da zordur.Kendini kandırmak sadece zaman kaybıdır.Aksine kabullenip bu durumu düzeltmek zaman kaybı değildir.Dost acı söyler lafı sadece ikna yöntemidir.Çünkü kendine yediremediğin şeyleri sana yakın olan bir kişi söylediği zaman kabullenmek istersin.Ama sen dostunun gelip sana söylemesini bekleme.Acılarınla yüzleş,asla kaçma.Çünkü onları yaşanmamış kılamazsın.Bu yüzden kabullendim acılarımı.Dostumun veya herhangi birinin gelip söylemesini istemedim.Bu halimi kabullenip yaşamaya devam etmeye çalışıyorum ve şu an en iyi bildiğim şey asla böyle biri olmak istemiyo oluşum.
______________

"Kamelya uyan artık!!!Saat neredeyse öğlen oldu.Daha alışverişe gideceğiz."diyerek başımda dikilen Açelya'nın bir yandan yorganımı üzerimden çekerek beni kaldırmasına direnmeye çalışıyordum.Gece beni sürekli uyandırdığı için uykumu alamamıştım.

"Açelya git başımdan.Çok uykum var."diyerek onu göndermeye çalışıyordum ama beni asla dinlemiyordu.

Açelya pişkin pişkin sırıtarak konuşmaya başladı."Sana kruvasan aldım."bunu duyduğum an hemen yataktan kalktım.Çünkı en sevdiğim şeylerden birisi kruvasandı.

"Hani çok uykun vardı.Bak işte böyle adam ol."dedi zafer kazanmış gibi.

Hemen banyoya bidip elimi yüzümü yıkadım ve koşarak mutfağa gittim.

"Kamelya bana omlet yapar mısın?Lütfennn."dedi tatlı olduğunu düşündüğü bir sesle.

"Sırf bana kruvasan aldığın için yapıyorum."diyerek yerimden kalktım ve omleti hazırlamaya başladım.

"Açelya, Burak nerede?"diye sordum.Umarım öldürmemiştir.

"Önemli bir işi olduğunu söyledi ve Türkiye'ye geri döndü.İyi ki gitti."diye yanıtladı.Tamam öldürmedi rahatız.

Omleti bitirdikten sonra masaya koydum.Açelya omletini yerken ben de kruvasanımı yemeye başladım.

"Kamelya sence seni dışarıdan gören biri hakkında ne düşünür?" diye sordu bir anda.

"Niye bir anda sordun ve bu aslında biraz yanlış olmadı mı?'Kamelya sence ben...'şeklinde demem gerekmiyor mu?"diye sordum.

"Hayır,ben doğru soruyu sordum.Neyse soruda mantık arama,sadece cevap ver."dedi.

"Neyse,tamam.Yani bence soğuk biri olduğumu düşünürler.Çünkü pek samimi biri değilim."

Açelya beklediği cevabı almış gibi hemen konuşmaya başladı."Heh işte.Sen tam olarak böyle birisin.Dışarıdan sert görünüyorsun ama aslında için bu şekilde sert değil.Sen tanıdıkça yumuşuyorsun."

"Şimdi bu soru ne alaka?"diye sordum.Umarım saçma bir şeye bağlamaz diye içimden geçirdim ama maalesef dediğim oldu ve saçma bir şeye bağladı.

Açelya ayağa kalktı ve konuşmaya başladı."Yani diyorumki sen şimdi bu sana güller gönderen beyefendi ile tekrar mı konuşsan?O sadece senin bu sinirli tarafını gördü.Birazda yumuşak tarafını görsün yani.Bence siz mükemmel bir çift olursunuz."bunu sadece beni sinirlendirmek için söylediğini biliyordum.Aklın sıra uyurken onu rahatsız gece uyandırdığım için öc almaya çalışıyordu.

"Açelya şimdi git yoksa elimden bir kaza çıkacak."diye uyardım onu.Bunu söylememle hemen odaya gitti.

Kahvaltımı bitirdikten sonra masayı toparladım.Sonra ikimizde hazırlandık ve evden çıktık.Arabaya bindiğimiz zaman ilimizde emniyet kemerlerinizi taktık.Açelya bir süre sonra konuşmaya başladı.