Göğüs kafesim sıkışıyordu adeta. Biri soluk borumu elleri arasına almışta hıncını alırmışcasına sıkıyordu sanki. Neydi şu anı tasvir edecek cümleler, kelimeler? Ne yaşıyordum ben şu an?
***
Gördüğü sanrılarla gerçekliği ayırt edemeyen bir kız. Çares...
Selamün aleyküm. Evett uzuunca bir süre sonra yeni bir bölüm geldi. İki üç kişi okusa da hikayemden haberdar olacağı için mutluyum :)
Gel gelelim malum karakterimiz Talha'ya. Bence herkesin beğeneceği, reddetmeye vicdanının izin vermeyeceği, klasik ama harika bir manken seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ❣️❣️❣️❣️
"Kanadımı kırdın yaaaa, Başkasına gökyüzü olamamm" Saye'den bir nakarat.
"Duam belli, duyan belliii Gerisi takdir-i ilahii" Talha abinin kardeşi Hatice'den bir nakarat.
"Eceliyle ölmedi ki kalbim Var bir katiiiil" ve benden bi nakarat. Şarkının ortasına topyekün eşlik edip, elimizdeki bulaşık suyuyla cigulivari hareketler sergilemeye başladık. Bizim çok etkileyici olduğunu iddia ettiğimiz clup dansı, sonlara doğru bilmediğimiz halaya geçiş yaparken mutfak kapısı aniden açıldı.
Saye ve ben halayı durdurup kapıya bakarken, Hatice hızla ıslak elini umursamadan şarkıyı kapattı. Misafirlikte de böyle kudurmazsın be Hifa! Salonda Allah Allah, mutfakta yallah yallah bir hava esiyordu adeta. Neyse ki gelen Emin abiydi. Rezilliğimin miktarını azaltıyordu.
"Hayırdır, 23 Nisan şenlikleri için prova mı yapıyorsunuz?" Aman, çok komik Emin abi.
"Yok, hedefimiz Anadolu ateşi." dedim. Küçük lokmada gözümüz yoktu neticede.
Arkadan Kerim abi kafasını uzatıp bize baktı. "Şşht! Çirkin sürüsü, biz çıkıyoruz. Annem sorarsa halı sahaya gitti dersiniz." Bize sürekli çirkin sürüsü demekten asla vazgeçmiyordu bu adam ya.
"Aynadan kendine baktın mı sen hiç?" diye araya girdi Saye, sanki Kerim abinin ultra mega yakışıklı olduğunun farkında değilmiş gibi.
"Benim tek rakibim Hz. Yusuf güzelim. Bakmama gerek yok yani." Saçlarını havalı bir biçimde arkaya atıp yamuk bir gülüş takındı. Sürekli kullandığı bir cümleydi bu. Egolu biri değildi ama bizimle dalga geçmek için hep böyle abartılı şakalar yapıyordu.
"Senin rakibin olsa olsa İbrahim Tatlıses olur. Gerçi ona bile Hülya Avşar bakmış, sana onlar da bakmaz." Saye ortaya bir kapak atınca Hatice ile bir kahakaha atıp birbirimize vurmaya başladık. Gülerken vurma huyu benden onlara geçmişti ayıptır söylemesi.
"Dedi, Safiye Soyman kılıklı Saye." Bu sefer Emin abi ile Kerim gülmeye başladı ve elleriyle çak yaptılar. Buna bende dayanamayıp gülmeye başladım. Zira bu aralar Saye, Safiye Soyman'ın tasarımcısından giyiniyor gibi takılıyordu. Üstündeki elli yaş üstü emekli ve tatile çıkmış solcu teyze elbisesiyle çok iç açıcı durmuyordu.
"Çok güldünüz, yeter. Kim kim çıkıyorsunuz?" Safiye Soyman APK bir tık bozulmuştu. Sanırım tarzından memnundu, ne yazık ki!
"İşte, Ömer abim gelecek. Furkanlar da gelecek. Emin bir de ben." Kerim abi tek tek sayarken kulaklarım Talha abinin ismini arıyordu. O gelmeyecek miydi onlarla?
