KARANLIĞIN VELİAHTLARI~♥~ #Wattys2017

1.Yeni okul...

"Hayal!" babamın sesini duymamla yattığım yerden zıplamam bir oldu yine bir şeye sinirlenmiş anlaşılan yandım ben diye düşünürken babamın birden odama dalmasıyla yerimde zıpladım.

" Sanada günaydın babacım." dedim. Ben Hayal Demirhan hayatta hiç kimseden korkmayan ben sadece babam söz konusu olduğunda çok hassas oluyorum nedenini bilmiyorum ama böyle işte belki de annemi kaybettikten sonra babamın beni toplamak için bu kadar çok uğraşmasından dolayıdır -uğraşmaktan kastim ne kadar beni psikologların eline bırakması olsada- tabi ne kadar uğraşırsa uğraşsın henüz bunu başarabilmiş değil ve başarabileceğini de sanmıyorum.

"Hayal bu kaçıncı ha bu kaçıncı! Seni gönderdiğim bütün okullardan bir hafta içinde disiplin cezası alıyorsun bir ay içinde kendini attırıyorsun ben seninle ne yapacağım ha ne yapacağım. Ama bitti buraya kadar yok sana artık özel okul adam gibi bir devlet lisesine git bakalım ne olacak. Yeter artık ya burama kadar geldi bıktım artık bu umursamaz tavırlarından hareketlerinden. Eve kaçta gelip gittiğin belli değil her akşam bardasın barlardan çıkmıyosun ben senin babanım baban tamam bana saygı duyuyorsun ona laf etmiyorum ama okuldan atılmak ne demek ya hadi bi kere olsa gam yemeyeceğim ama bi kere de değil artık bıktım anlıyormusun bıktım benimde bi canım var ilerde şirketi ben sana nasıl emanet edeceğim Hayal ha nasıl artık büyü kendine gel büyük artık ya büyü."

" ov ov ov ov biraz sakin ol baba napim herkesin bir yaşama biçimi var benimkide bu böyle yaşamayı seviyorum hareketlerimi değiştiremiyorum sana saygım sonsuz ama bana bu kadar bağırmaya hakkında yok anlıyormusun. Vazgeç artık baba vazgeç benden adam olmaz olduramazsın ben istemediğini sürece bunu yapamazsın baba. Bana neyi nasıl yapmam gerektiğini söyleyemezsin ben yaparım ve sonuçlarına katlanırım bu kadar anladın mı? "

Böylece son noktayı koymuş oldum ve babama pası attım hem bu zamana kadar bana para vermekten başka ne yaptıki ne yaptı annemin ölümünden sonra beni pieskolağa göndermekle hallederim zannetti ama olmadı herşey her zaman yolunda gitmez bunu öğrenecek artık. Kıvanç Demirhan nasıl dediğim dedik biriyse bende dediğim dedik biriyim ne de olsa Kıvanç Demirhanın kızıyım öyle değilimi?

" Sen öyle zannet Hayal hanım bak bakalım yapıyor muyum yapmıyor muyum on dakikan var on dakika içinde aşağıda ol gidiyoruz."

" Nereye gidiyoruz."

"Soru sormak yok bundan sonra ben ne dersem o şuandan itibaren dokuz dakikan kaldı acele et biraz."  bu adam gerçekten ciddi galiba kızdırmazsam iyi olacak sanırım en iyisi hazırlanmak.

~•~

Ve tam sekiz dakikanın sonunda hazırdım zaten uzun süre aynanın karşısında kalmayı sevmezdim. Üzerime buz mavisi kot şortumu ve beyaz  salaş tişörtümü giydim. Takı olarak siyah gözlüğümü taktım. Siyah çantamı ve sandeletlerimi de giydiğimde tam olarak hazır olmuştum. Çok çirkin bi kız sayılmazdım kızıl uzun saçlarımla ve siyah  gözlerimle büyüleyici olduğumu söylerlerdi. Arkadaşlarım genelde bana güzellik, güzelim,fıstık veya prenses diye hitap ederdi.

Babamı fazla bekletmemek adına hafif bi makyaj yapıp aşağı indiğimde babam saatine baktı ve " bir dakika geciktin" dedi. Bende babamın anlam veremediğim bu tavırlarını ağzım açık izlemekle yetindim sadece. Bu konunun üstünde fazla durmadım çünkü nereye gideceğimizi gerçekten çok merak ediyorum.

Yola çıktıktan yaklaşık bir saat sonra iki katlı bir evin önünde durduk. Yol boyunca hiç konuşmadığım babama dönerek " Buraya neden geldiğimizi açıklayacak mısın?" diye sorduğumda bana otoriter bir sesle " aşağı in!" dedi. Şok olmuş bi şekilde babama bakıp aşağı indim. Oda inip yanıma geldiğinde beni eve doğru yönlendirdi elindeki anahtarla kapıyı açtıktan sonra başıyla içeri girmemi işaret etti. İkiletmeden içeri girdiğimde bütün evin benim zevkime göre dizayn edildiğini görmekle babama döndüm ve araba da sorduğum soruyu yineledim " Buraya neden geldiğimizi açıklayacak mısın?" bi an gözlerini benden kaçırdı ve kafasında bir şeyleri tartarak tekrar bana döndü.