Hydra Projesi

"Neden beni bıraktın Millie!?"

Acırsan acınırsın, acımasız olursan korkulan olursun. Ya kendini korursun ya ölümünü ölümünü beklersin ama Hydra için çalışıyorsan seçme şansın olmaz. Acımasız olmalısınki korkulan ol. Hydra'yı korursun ki yaşayabil.

Elimdeki el bandanajını çıkarmak için yere çöktüm, yaklaşık 3 saattir durmadan dullara eğitim vermiştik yeni bitmişti sadece o ve ben kalmıştık.

"Bu kadar çabuk mu yoruldun?"
Kafamı kaldırıp ona baktım. Benim gibiydi, terlemişti. Elinde hala bandanajı vardı.

"Pek sayılmaz"

"Hadi kalk ikimiz biraz pratik yapalım"

Sırıtıp ayağa kalktım çözmeye başladığım bandajı geri taktim.

"Bakalım ne gibi cevherlerin varmış Kış Askeri"

"Görelim bakalım Slav gölgesi"

Ellerimi yumruk yapıp yüzüme siper ettim. Yavaş yavaş yerimde zıplamaya başladım. Yumruğumu hafifçe karnına vurdum.

"Hep bu kadar yavaş mı vuruyorsun?"

"Canın acımasın diye"

"Canım acımaz, korkma"

Yumruğumu tüm gücümle karnına vurdum. Yaklaşık 10 metre uzağımızda ki duvara sertçe çarptı. Hızla yanına koştum, endişeyle konuştum.

"Tanrım! İyi misin?"

Elini karnına koyup gülümsedi.

"Tamam galiba canım biraz acıyabiliyormuş"

Yavaşça duvardan çekildi, duvar çatlamıştı. Elimi ize değdirdim.

"Galiba hala gücünü tam kullanamıyorsun ha?"

"Hala mı?"

"Hala mı dedim?"

"Evet dedin"

"Ağzımdan kaçmış pardon"

Kafamı yavaşça salladım.

"Pekala bu kadar yeter"

Güldüm."Ne o yoksa korktun mu Kış Askeri?"

"Korkmak mı? Asla sadece yoruldum"

"Tamamdır"

•

Ormanın tam kalbindeydim güneş tepemde parlıyordu. Rüzgar açık saçlarımı ve üstümde beyaz askılı elbiseyi dalgalandırıyordu. Etrafta kuş cıvıltısı dışında herhangi bir ses yoktu. Bir anda güneş kayboldu ve ortam karardı, beni rahatlatan rüzgar rahatsız etmeye başladı. Gelen sesle irkildim, alışık olduğum silah sesiydi. Kuşların kaçıştığı yere doğru yürüdüm, ayaklarım kesilmişti durmadan devam ettim. Bir ses daha geldi. Bebek sesi. Hızla koşmaya başladım. Ben koştukça ses uzaklaşıyordu. Onu gördüğüm anda durdum. Kış Askerini.

"Kış Askeri?"

Bana döndüğünde silahı yüzüme doğru tutmuştu. Arkasında ise Nikolay İvanov vardı onu sadece fotoğraflarda görmüştüm. Nikolay ortadan kaybolduğunda Kış Askeri silahını indirdi.