Hydra Projesi

"Pekala... Morgan"

Aitlik hissi çok garip bir duyguydu, bir yere bir kişiye ya da bir aileye ait olmak. Ve ben aitlik duygusunu hiç bilmiyordum ya da hatırlamıyordum.Ailem nerdeydi bilmiyorum hatta yaşıyorlar mı onu da bilmiyordum.Ya Bucky o kimdi geçmişte ne yaşamıştık onu da bilmiyordum.Hatırladığım tek şey Hydra'ya ait bir ölüm makinesi olduğum, olduğumuzdu. Ama kendimi oraya ait hissetmiyordum.

O günden sonra 2 gün geçmişti ve 2 gündür karşılaşmamıştık. O olaydan sonra Fedor beni kırmızı odaya yollamıştı. Bu 2 gün boyunca hiçbir şey düşünememiştim ya da düşünmek istememiştim, bilmiyorum. Tek bildiğim buraya ait hissetmemem ama benim ait hissedebileceğim bir yer var mıydı?

Peki her şey bittikten sonra yani biz burdan gittikten sonra ne yapacaktım çünkü Hydra'dan önceki hayatımı hatırlamıyorum yani eğer varsa.

Ama eğer istediğim bir şey olsaydı o da ailemi tanımak, hatırlamak olurdu. Mesela Richard yani babam zeki bir adammış ama acaba nasıl görünüyordu? Beni sever miydi?Ya annem? Adını bilmesem de onu da merak ediyordum. Acaba dış görünüşüm anneme mi yoksa babama mı çekmişti ya da davranışlarım?

Hatırlamadığınız birini özler misiniz?

Ben ailemi özlüyordum, onları hatırlamasam da. Belki kardeşlerim vardır! Tanrım, insan kardeşleriyle ne yapar hiç bilmiyorum ki.

"Dalgınsın"Alay dolu sesle düşüncelerimden uzaklaştım. Kafamı sese doğru çevirdiğimde ellerini göğsünün altında bağlamış, omzunu duvara yaslamış Yelena ile göz göze geldik."Hayır"Kafasını olumlu şekilde salladı. Konuşmamız hep tek tük kelimelerdi."Gidiyor muşsun?"Ben mi? Neden haberim yok?"Evet"Kafasını sallayıp yanıma çömeldi."Görev ne?"Çok güzel bir de habersiz göreve gönderiliyordum."Bilmiyorum"Kafasını sallayıp sessizce yanımdan kalktı ve gitti.

•

Fedor'un odasındaydım. Elindeki kağıtları bana doğru uzattı, ona yaklaşıp aldım."Görev kolay ama düşman seni zorlayabilir"Kağıtlara baktım Clint Barton, Hawkeye.

"Adam okçu her mesafeden seni vurabilir, dikkatli ol"Kafamı sallayıp odadan çıktım. Fotoğraftaki yüze tekrardan baktım."Bakalım ne gibi cevherlerin var Ajan Barton"

•

Elimdeki paketle yavaşça yürürken onu gördüm, Ajan Barton. Oku elindeydi önüne bakıyordu.Arkasındaydım yavaş adımlarla ona doğru yürümeye başladım. 

Tam yaklaştığımda arkasına döndü ve elektrikli oku bana doğru attı. Kendimi çevirmemle dibimden geçmişti.

"Sessiz yaklaşma konusunda iyisin"Elindeki yaya bireyler yaptı ve yay sert bir şeye dönüştü.Bende cebimden bıçağı çıkardım. 

Ona doğru adım attığımda yüzüme ışık gelmişti, beni görünce şaşırdı. Etrafta yavaş adımlarla daire çizmeye başladık.