3. Zalim bir siirt

331 20 3
                                    

Iyi okumalar✨️

***

Yazar.

Asel, gördüğü mesaj karşısında içi titremiști. O kendi isteği ile gelin olmuyordu ki, o da burada ki bazı kızlar gibi berdele kurban gidiyordu.

Aselin, bitmeyen göz yaşları tekrar akmaya bașladı. telefonu masanin üstüne koyup tekrar kahve yapmaya bașladı.

Kahveyi fincanlara aktardıktan sonra titreyen elleri ile tepsiyi aldı ve titreyerek salona doğru yürümeye bașladı elinde tutuğu tepsi salanıyordu.

Adımlarını bile titreyerek atıyordu Asel, yüreği titriyordu ve malesef bunu dışına çok fazla yansıtıyordu.

Kahveleri dağıtmaya bașladım tek,tek herkese.
Yakinda kayınvalidem olacak kadın benim iyi olmadığımı anladı ve beni kınayan bakışlarını arasında etmeye bașladı.

Herkese kahveleri dağıtıktan sonra bir sandalyeye oturup boynumu eğdim ve elimde ki tepsiyi ayaklarimin üstüne bırakıp kuluplarini tuttum.

Isminin Berzan ağa olduğunu anladiğim adam konuşmaya bașladı "kiziniz Aseli Allahin emri beygamberin kavli ile torunuma istiyorum" dedi, kulaplari daha çok sıkmaya bașldım.

Dedemin sesini duydum "verdik gitti!" Demesi ile ağzımdan bir hıçkırık kaçtı Ve göz yaşlarım akmaya bașladı. Dedem sert sesini misafirler var diye bir az daha yumuşak yaparak "hadi kızım, müsakbel kocanın ailsinin elini öp!" Ben ise daha fazla dayanamayıp hızla sandalyeden kalktım ve odama koşarak çıkmaya bașladım. Bunun Bedelini ağır ödeyeceğimi biliyordum fakat artik dayanamiyordum.

Odama girdiğimde arkamdan Hevi'de girmişti ben kapıyı kilitleyip sırtını kapıya dayadım ve yere çöktüm. Hıçkırklarimi ve göz yaşlarımı durduramiyordum...

Hevi ağlayarak bana sarıldı ve benimle beraber ağlamaya bașladı.... bir kaç dakika sonra misafirlerin gittiğini pencereden gördüm...

Kapının sert bir șekilde çalması ile ikimizde korku ile yerimizden sıçardık. Dedemin ve Babamın sert sesini duyduğumuzda ikimizde bir birimize daha sıkı sarıldık. "Açın lan kapıyı!" Dedemin sesi kulaklarımızda yankılanıyordu...

Hevi'ye daha sıkı sarıldım. Ağlıyor ve titriyordu "korkma ablacim" dedim kulağına fısıldayarak. Hevi daha fazla korkmasın diye ayağa kalktım ve kapıyı açtım dedem hemen saçıma yapıştı. "Ne yaptığını sanıyorsun lan sen!" Diyip yüzüme tokat attı.

Kulaklarımda Hevinin sesi yankılandı "Abla!" Duye çığlık atișı odada yankılandı...

Dedem sinirli bir șekilde yüzüme ard arda tokatlarini geçiriyordu. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Canım çok yanıyordu dedemin atığı tokatlar değil hayatın atığı tokatlar acıtıyordu canımı...

Dedem kolumu tutup odadan çıkardı. Yine o karanlik kilere kitleyecekti beni... onunla gitmemek için duvardan tutunuyordum. "De-dede bırak, istemiyorum" desemde beni duymazdan geldi. Saçimi tutup beni o karanlik kilere fırlatıp kapıyı kilitledi.

Kapiyi yumuruklamaya bașladım fakat kimse açmadı. "Açın yalvarıyorum Açın burası çok karanlik korkuyorum!" Dedim ağlayarak. Gücüm bittiğinde yorulup kapıya yasladım ve ağlamaya devam ettim.

Sabah.

Gözlerimi anahtar sesi ile açtım. Kapıdan çekilip ayağa kalktım ve gözlerimi kapıya çevirdim. Kapı açıldı ve karșimda Nirjan hanım vardı. "Hadi çık hazirlan imam nikahı kıyılacak!" Dedi sert sesi ile. Küçümseyen gözleri ile beni süzdü.

Hemen odadan çıktım bana doğru koșan heviyi görünce gülümsedim "Abla!" Diyip yanıma geldi ve bana sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim.
Geri çekildim ve gülümseyip saçını okșadım. "Benim hazirlanmam lazim" dedim hüzünlü gözlerle ona bakarak. Bașini tamam anlaminda salayip bana yol verdi gülümsedim ve merdivenleri çikip odama girdim.

Gözlerim aynaya kaydı berbat durumdaydim. Kapım ve dudağim patlamış vaziyeteydi. Banyoya girip duș aldım ve çıktım. Yatağın üzerinde gördüğüm beyaz elbiseyi görünce kalbime hançer saplandı...

 Yatağın üzerinde gördüğüm beyaz elbiseyi görünce kalbime hançer saplandı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elbiseye sarılıp ağlamaya bașladım. Dişlerimi sıkıyordum canım yanıyordu...
Sevmediğim bur adama gelin gidiyordum, sevdiğim dururken.
Bir düğünüm bile olmayacaktı dul kadınlar gibi çıkacaktım bize cehenem olan bu evden.
Hep hayal ettiğim o gelinliği giyemeyecektim... bana kefen olan bu elbiseyi gelinlik diye giydireceklerdi bana...

Odanın kapısı açıldı ve Narjan hanım girdi "Ne oyakaniyorsun birazdan gelecekler hadi hazirlan!" Diyip çıktı..

Zorda olsa susup ayağa kalktım ve kefenimi giydim. Yaralarimi kapatmak için hafif bir makyaj yaptim ve saçimi düzleștirdim. Pencereden misafirlerin geldiğini gördüm derin bir nefes çekip odadan çıktım. Kalbim daraliyordu, ellerim titriyordu...

Zorda olsa merdivenleri indim ve kapıyı açtım karșimda gördüğüm kiși ile donmuștum...

Küçük GelinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin