Մաս 5

27 2 1
                                    

-Մի ձևացնի թե քնած ես, վեր կաց հանգիստ խոսենք։
Յունգին նստեց մահճակալին ու ասաց։
-Ես ինչ էլ որ ասեմ միևնույն է չես հվատա։
-Ի՞նչ գիտես չեմ հավատա։
-Դե Լսիր։ Այն օրը ես գիտեի որ Չոնը քեզ սիրում է ու հասկացա որ նա քեզ ոչինչ չի անի ու թույլ չի տա որ ուրիշը քեզ ցավեցնի, դրա համար էլ քեզ մենակ թողեցի նրա հետ ու բացի այդ ես ուզում էի քեզ ինձնից հեռու պահել որ մորս ամուսինը չիմանա թե ես ինչ-որ մեկի հետ շփում ունեմ։
-Բայց ինչի՞։
-Ով գիտի նրա մտքին ինչ կա։
-Յուն ներիր ինձ ես չեմ պատկերացրել որ դու այսքան խորն ես մտածել ու ...
-Բան չկա հանգիստ եղիր ես էլ քո փոխարեն այդպես կանեի։
-Արի ներքև իջնենք։
-Չէ չեմ ուզում եթե դու ուզում ես իմ պատճառով այստեղ մի մնա։
-Չէ դու էլ արի։
Չիմինը Յունի ձեռքից բռնեց ու միասին ներքև իջան։
Ալֆաները այնտեղ չէին ու կողքի սենյակից ինչ-որ ձայն լսելով Չիմինը դուռը բացեց և տեսավ մեկ այլ օմեգայի ով վախեցած նստած էր մահճակալին ու իր շուրջը հավաքված էին ալֆաները։
-Չոն ինչա այստեղ կատարվում։
-Ոչ մի կարևոր բան գնա այստեղից։
-Բայց այն օմեգան ով է։
-Չիմին գնա տուն։
-Չոն...
-Չիմին։
Ավելի կոպիտ տոնով ասաց Չոնը ու Չիմինը հասկացավ որ չարժե հակաճառել նրան։
-Լավ հասկացա ցտեսություն Յուն։
Նա գրկեց Յունին ու մեքենայի բանալիները վերցնելով գնաց տուն։
Թեն ընդամենը նայեց Յունգիին ու նա արագ սենյակ գնաց։
-Փաստորեն օմեգա ունենալը շատ պատասխանատու գործ է։
-Իսկ դու ի՞նչ էիր մտածում ես ինչի օմեգա չունեմ։
Ջունը իր ձեռքը դրեց այն օմեգայի այտին ու նուրբ շոյում էր։
-Վախենում ե՞ս։
-Ինձ թվում է մենք արդեն գնանք։
-Ինձ էլ։
-Դե բարի գիշեր ։
Չոնգուկը ու Հոսոկը գնացին իրենց տուն ու Թեն էլ գնաց իր սենյակ։
-Ասում ես անունդ Սոկջին է՞։
-Ա...այո։
-Իսկ ինչո՞ւ էիր ուզում ինքնասպան լինել։
-Ես ուղակի հոգնել էի ու միևնույնն է ոչ ոքի պետք չեմ։
-Բայց ինձ պետք եկար այդպե՞ս չէ։
-Բայց ես ձեզ չեմ ճանաչում։
-Դե ինչպես դու ես ասում ոչ ոքի պետք չես, իսկ ինձ միշտ էլ անպիտաններն են հետաքրքրում։ Ես էլ էի մի ժամանակ անպիտան հիմա ամբողջ Կորեան ինձնից է կախված։
-Ես այդպես չեմ ուզում, ես ուզում եմ ընդամենը մեռնել և վերջ։
Ջունը քմծիծաղ տվեց։ Նա մի բաժակ ալկոհոլային խմիչք վերձրեց և մեկնելով նրան ասաց։
-Կուզե՞ս , խմիր։
-Ոչ շնորհակալ եմ։
-Շատ բարի։
Նա մի շնչով դատարկեց բաժակը ու սկսեց դանդաղ մերկանալով մոտենալ նրան։
-Ի...ի՞նչ եք անում։
-Պատրաստվում եմ հաճույք ստանալ։
Ջունը բռնեց նրա ոտքերից և իրեն քաշելով ստիպեց, որ նա պառկի։
-Դու ուզո՞ւմ ես մահին վախեցնել ինչէ։
-Լռիր ես հոգնած եմ։
Տղան փակեց աչքերը ու երազում էր որ մեռնի քանի որ այդպես ավելի հեշտ կլինի բայց հանկարծ զգաց որ իրեն մերկացնող ձեռքերը անհետացան։ Ջինը մի պահ ուրախացավ, բայց այդ ուրախությունը շատ կարճ տևեց։
Նա աչքերը բացելով տեսավ արդեն ամբողջությամբ մերկ ալֆային ու սկսեց դողալ նա նորից արագ փակեց աչքերը,  բայց այս անգամ նա պտտվեց դեմքով դեպի մահճակալը ու բարձը գրկելով ասաց։
-Հիմար ես ասացի որ չեմ վախենում բայց ոչ այսքան։
-Ես միայն մի բան չեմ հասկանում ինչպե՞ս է Թեհյոնը հաճույք ստանում երբ իր դիմացինը վախից դողում է։
Ջունը ձեռքը դրեց նրա հետևին ու անցքի հետ խաղալով ասաց։
-Լսիր ես քեզ կպատրաստեմ որ քեզ համար շատ ցավոտ չլինի։ Բայց ինձ դուր չի գալիս ,որ դու այդպես դողում ես։
Ջունը վերցրեց քսուկտ ու այդ հատվածում լցնելով սկսեց մատները նրա մեջ դնել։
-Աաա ցավում է։
-Եթե սա քեզ համար ցավոտ է ապա ի՞նչ կլինի երբ քո մեջ խաղալիք դնեմ։
Նամջունը դեռ մի քանի րոպե մատներով շարժվելուց հետո մի խաղալիք դրեց նրա մեջ։
-Ի՞նչ կասես, հաճելի է չէ՞ ։
-Ցավում է, շատ է ցավում։
-Պտտվիր իմ կողմ։
Տղան վախեցած պտտվեց ու նայեց Ջունի աչքերին որոնք ընդհանրապես ոչ մի զգացմուն չէին արտահայտում։
-Կանգնիր ծնկներիդ վրա։
Ջինը խելոք կատարում էր նրա բոլոր հրամանները։
-Հիմա ձեռքերդ դիր ուսերիս ու խորը շունչ քաշիր։
Ջինն այդպես էլ արեց, բայց նա դեռ դողում էր։
-Ես հիմա կփորցեմ այնպես անել որ դու վերջացնես որովհետև դու արդեն գռգռվել ես ու այսօրվա համար դա բավական է վաղը կշարունակենք։
Ջինը դա էլ չէր ուզում, բայց ոչինչ չէր կարող անել։
-Ավելի մոտեցիր։
Սա ասելով նա ձեռքը դրեց նրա մեջքին ու մոտեցրեց իրեն։
-Գրկիր ինձ։
Ջունը ձեռքը կամաց իջեցրեց մինչև հետույքին ու նրա միջի խաղալիքը սկսեց այս ու այն կողմ շարժել ինչից նա շատ կամաց ձայներ էր հանում։
-Սա քեզ դուր է գալիս, ես զգում եմ դա։
Ջունը հանեց այն ու օմեգային իրեն հակառակ պտտելով  ինքը մտավ նրա մեջ։ Նա նաև ձեռքը դրեց նրա օրգանին ու ձեռքի մի քանի շարժվումով ավելի էր գրառում նրան։
Ջունը սկսեց արդեն ինքը շարժվել ու Տղան շուտով վերջացրեց։
Ջինը հոգնել էր ու պառկելով քնեց, իսկ Ջունը նրա մազերը ճակատից հավաքելով ինքն իրեն ասաց։
-Հիմա քնիր հանգիստ լոգանքը վաղը միասին չմոռանաս։
Ինքն էլ պառկեց ու քնեց։

Շարունակելի

Անսպասելի ՍերМесто, где живут истории. Откройте их для себя