Անսպասելի Սեր

Մաս 2

-20 րոպե ժամանակ եմ տալիս հանգստացիր ու խորհուրդ կտամ դու քեզ պատրաստես թե չէ ես որ լինեմ ցավոտ կլինի։
Թեհյոնը արձակեց նրա ձեռքերը։
- Ես այդքան դաժան չեմ գնա լոգարան քեզ կարգի բեր։ Լվացարանի ներքևի դարակում քսուկ կա վերքերիդ քսիր ։
Թեն դուրս եկավ սենյակից ու գնաց իր սենյակ, նայեց ժամին և 20 րոպեից գնա Յունի մոտ նա հանգիստ սրտով նստեց սեղանի մոտ դրված աթոռին։
-Երկար ե՞ս այդտեղ մնալու։
Յունգին հնարավորինս արագ դուրս եկավ լոգարանից ու խելոք կանգնեց Թեի դիմաց։ Թեհյոնը ձեռքը դրեց նրա կոնքին
ու մոտ բերեց իրեն։ Նա դանդաղ ձեռքը իջեցրեց հետույքին ու շոյելով հարցրեց։
-Պատրաստվել ես։
-Խնդրում եմ մի արեք։
Տղայի աչքերից արդեն արցունքներ էին թափվում։
-շշ՜շ փոքրիկ ի՞նչ եղավ քեզ։
Նա մաքրեց տղայի արցունքները ու մատների ծայրերը կամաց մտցրեց նրա մեջ։
Յունգին մի կերպ կուլ տվեց բերանում հավաքված թուքը ու փորձեց հեռանալ նրանից, բայց Թեհյոնը նրան ավելի մոտ բերեց ու գրկեց։
-Բաց թող աղաչում եմ Թեհյոն, ես գիտեմ ինչի համար ես ինձ այստեղ բերել, բայց խնդրում եմ ես ոչ մի տեղ բերանս չեմ բացի ինձ մի տանջիր այսպես։
Թեհյոնը այս ամենը լուռ լսեց ու կողքին դրված աթոռից մի վերնաշապիկ վերձրեց ու հագցրեց նրան։
Յունգին դեռ լացում էր։ Նա դպրոցական տարիքում շատ դաժան է եղել բոլորին նեղացնում էր, ծեծում, ծաղր ու ծանաքի ենթարկում։ Բայց որոշ ժամանակ անց նրա հոր մահից հետո մայրը ամուսնանում է  և ամուսնու պատճառով կամ էլ նրա շնորհիվ Յունը էլ ոչինչ չի անում նա նույնիսկ պետք է թույլատվություն խնդրեր որ դուռը բացի գոնե տունն օդափոխելու համար։ Ու որ իր ամեն խնդրանք կատարվի նա պետք է հաճույք պարգևեր իր 《հորը》։
-Նստիի գրկիս։
《Միայն թե կարողանամ》
Նա մի կերպ նստեց բայց հետույքի ցավը այնքան ուժեղ էր որ միանգամից սկսեց լացել։
-Շա՞տ է ցավում։
-Ըհը։
-Սա ի՞նչ է որ, դու դեռ իսկական ցավը չես զգացել։
-Չէ խնդրում եմ։
Յունգին այնքան ցածր ասաց համարյա մտքում այնպես որ Թեն էլ հազիվ լսեց։
-Վեր կաց։
Յունգին արագ կանգնեց Թեի դիմաց, իսկ Թեն նրան գրկեց նստեց մահճակալին ու իրեն հակառակ տղային պարկեցրեց իր ոտքեին։ Թեհյոնը ձեռքը դրեց նրա հետևին մի փոքր շոյեց, ապա վերձրեց այս օրվա համար նախատեսված հատուկ քսուկը ու ծայրը մտցնելով նրա մեջ  սեխմեց այն ու տղայի մեջ լցրեց համարյա տուփի կեսը։
-Հաճելի է՞։
-Ս...սա ինձ դուր չի գալիս։
-Օ՜օ սխալ պատասխան տվեցիր։ Ես ինչ էլ որ անեմ դա քեց պետք է միայն հաճելի լինի։
-Թեհյոն խնդրում եմ։
-Չէ հարգելիս չէ։
-Թե...
-Ձայնդ կտրի ու մի խանգարի։
Թեն մի քանի մատ դրեց Յունի մեջ ու սկսեց շատ կոպիտ շարժվել։
-Ա...ախ մ...մի ար...ա
-Ես քեզ ինչ ասացի, ձայնդ չլսեմ ։ Հասկացար ինձ։
-Ա...ա...այո միայն թե մի շա...րունակիր։
-Լավ շատ բարի։
Թեն հանեց մատերը  ու մի խաղալիք բերեց այն բարակ էր , բայց երկար ու շատ արագ էր շարժվում։
Թեն հիմա էլ այն դրեց նրա մեջ ու միացրեց։
-Աաա ցավում է վերջ տուր հերիք է։ Թեհյոն խնդրում եմ հերիք է։
Թեն հարվածեց նրա հետույքին ու նույնիսկ ուշադրություն չդարձրեց  նրա գոռոցներին։
-Թե ե...ես արնահոսում եմ խնդրում եմ հերիք է։
-Հիմար դա քսուկն է քո միջից թափվում ու սա քեզ դուր է գալիս հա օրգանդ այնպես է քարացել որ...
-Թեհյոն խնդրում եմ իսկապես շատ է ցավում։
-Լավ։
Թեն անջատեց այն բայց չհանեց դա ու տղային պառկեցնելով մահճակալին դուրս եկավ։
Յունգին հանգիստ շունչ քաշեց ու մտածեց թե Թեհյոնը հնարավոր է որ էլ չգա։ Սակայն տաս րոպե անցայն խաղալիքը միացավ ու սենյակի դուռը բացվեց, ներս մտավ Թեհյոնը և անջատեց ։
Նա նստեց մահճակալի ծայրին Յունի մոտ ու ձեռքը դրեց նրա հետևին ։
-Քեզ համար 100 անգամը շատ դաժան էր։ Այնքան նուրբ ես։ Մյուս անգամ  հաշվի կառնեմ դա։
Յունգին լուռ լացելով պառկել էր ու դողում էր։
Թեն նրա միջի խաղալիքը փոխարինեց ավելի փոքրիկ վիբռատորով ու ասաց։
-Գիշերը սա քո մեջ է մնալու քնիր։
-Դ...դու այստեղ ես մնալո՞ւ։
-Ավելորդ հարցեր մի տուր արա այն ինչ քեզ են ասում։
Թեն դուրս եկավ ու Յունգին քնեց։
Թեն գնաց իր աշխատասենյակ ու զանգեց եղբորը։
-Ջուն ի՞նչ եղավ, մյուսին գտա՞ր։
-Չէ, ամբողջ քաղաքը ոտքիս տակ գցեցի միևնույն է չգտա։
Թեն այդ պահին հեռուստացույցը միացրեց ու լուրերով սկսեցին հաղորդել որ մի տղա ծնողների կողմից չգնահատվելով փորձել է ինքնասպան լինել։
-Ջուն արագ լուրերը միացրու ոնց որ նա է։
Նամջունը հեռուստացույցը արագ միացրեց ու տեսնելով որ նա է ասաց
-Նա արդեն թռել է՞։
-Հա սպասիր։
Թեն հիմա էլ համակարգիչը միացրեց ու արագ իմացավ նրա գտնվելու վայրը։
-Սեուլի կենտրոնական հիվանդանոցում է։
-Ես հիմա գնում եմ։ Գալիս ե՞ս։
-Հո չես գժվել նախ հիմա թույլ չեն տա նույնիսկ հիվանդանոց մտնենք այդ խնդրով ու ով է տեսել գիշերվա հազարին հիվանդ դուրս գրեն։
-Բա ի՞նչ անեմ։
-Վաղը միասին կգնանք ու եթե պետք լինի նրան կգողանանք։
-Լավ։
-Բարի գիշեր։
-Բարի գիշեր։
Թեն հեռախոսը դրեց գրպանը ու գնաց Յունի մոտ ով այդքան տանջանքների հետո շատ էր հոգնել ու արդեն քնել էր ։
Թեն պառկեց նրա կողքին գրկեց ու ինքն էլ քնեց։
Գիշերը մի պահ թեն զարթնել էլ ու չէր կարողանում քնել նա որոշեց խանգարել նաև Յունգիի հանգիստ քունը և միացրեց վիբռատորը։
Յունգին սկզբում կարծես երազում մղձավանջնետ տեսնելիս լիներ ու միայն գլուխն էր այս ու այն կողմ շարժում։
-Չէ, չէ խնդրում եմ,  չէ
Թեն նրան խղճաց ու անջատեց այն , բայց Յունգին ոնց որ իսկապես մղձավանջների մեջ է։ Թեն նրան հանեց քնից։ Յունգին վախեցած նստեց  արագ ու սկսեց լացել։
Թեն փորձեց գրկել նրան որ հանգստացնի, բայց նա հեռացավ նրանից, ծնկներն իրեն մոտ բերեց ու ավելի կծկվեց։Թեհյոն միայն ձեռքը դրեց նրա ուսին ու շոյելով փորձում էր հանգստացնել։
-Յունգի մի վախեցիր ես քեզ ոչինչ չեմ անելու։
-Մի մոտեցիր խնդրում եմ։
-Լավ տես հեռու եմ գնում, միան թե հանգստացիր։
Յունը փորի ներքևի մասում ուժեղ ծակոց զգաց ու ձեռքը դրեց այդ հատվածում ։
-Ինչէ՞, ցավում է ։
Յունգին ոչինչ չասաց

Շարունակելի